Hallo zijn jullie er nog?

Dat weet ik juist niet, het zijn alleen gevoelens die soms zo over me heen spoelen. Ik weet het af en toe gewoon niet meer.
Ik denk dat het een combinatie is van dingen; het einde van de week, ik ben moe, de kinderen zijn moe. Kyara is ook ziek en Chloë ook jengelig.
Ik blijf er moeite mee hebben dat ik geen eigen geld heb om te besteden. Vriend doet daar niet moeilijk over en geeft me zijn pinpas. Als ik dan thuis kom en laat zien wat ik heb gekocht, zegt hij voor de grap; "Zo, ik moet er nog wel heel de maand mee doen hoor!"
Dat schiet dan net even in het verkeerde keelgat; hij weet hoe vervelend ik het vind om van hem afhankelijk te zijn en zo'n opmerking kan ik dan niet als geintje zien.
Vervolgens brand ik mijn arm aan het strijkijzer en toen moest ik zo huilen dat ik even niet meer kon stoppen.

Ik heb weer zo'n idee dat ik in zo'n sleur beland ben. Hoewel ik erg geniet van mijn kids, lijkt ook elke dag hetzelfde en vraag ik me wel eens af; "Is dit alles?"
(DoeMaar geweest hé)
Om me vervolgens weer schuldig te voelen om dat ik zo denk terwijl ik in mijn handjes mag knijpen van geluk voor alles wat ik heb.
Maar ik moet ook ongesteld worden en dan voel ik me vaker zo. De ene keer wat erger dan de andere keer en deze keer dus wat erger.

Lang verhaal geworden, maar het lucht wel op.
 
Ben je er nou niet meer Ida?
Leg ik hier heel mijn ziel en zaligheid bloot!
Ik ga er nu ook vandoor, ga een hele lange warme douche nemen..
Sil
 
Mocht je dit nog lezen, Sil,

Sorrie dat ik effe weg was (duurde beetje lang voor je reageerde en ik concludeerde (verkeerd) dat er bij jou even iets tussen gekomen was.
Ik ging nog effe naar Thom en ben ook effe wezen douchen zodat ik er daarna weer helemaal klaar voor was. Had ik effe moeten zeggen.

Je verhaal: kan me voorstellen dat je dat gevoel "is dit alles" hebt. Is inderdaad lastig om daar je draai in te vinden.
En over dat geld uitgeven; ikzelf heb daar absoluut geen moeite mee, dus het me echt voorstellen kan ik niet zo goed. Wel jammer dat je vriend met dat gevoelige punt voor jou te makkelijk mee omgaat door er geintjes over te maken. Zou fijn zijn als hij de gevoelige snaar ook gevoelig zou willen behandelen.

Ja en dan jengelende en vermoeide mensen en kinderen in 1 huis kan dan zwaar zijn. Wat dat betreft kan ik me je baaldag wel voorstellen. Goed dat je het effe lekker opgeschreven hebt en het in je hoofd heb kunnen rangschikken, dat wil dan nog wel eens helpen.

liefs Ida
 
Hoi Ida,
Ik moest toch nog even kijken of je gereageerd had.
Ik ga vaak tussen de berichten door ook ergens anders kijken, vandaar dat het dan wat langer duurt voordat ik weer reageer.

Er zijn er niet veel, geloof ik, die er net zoveel moeite mee hebben als ik om afhankelijk te zijn van een ander. Zal dus wel een raar iets van mij zijn, of een vastgeroeste gewoonte, aangezien ik altijd nog voor mijn eigen geld heb gezorgd.
Maar ik ben dan idd vooral boos op hem omdat hij weet hoe gevoelig het ligt en er dan niet  bij nadenkt hoe die zogenaamde grapjes over komen bij mij.

Gelukkig weet ik nu ook dat het echte baaldag is. Ik heb ze vaker en vaak gaat het de volgende dag dan al weer stukken beter, dus daar ga ik maar van uit.

Ik hoop dat je vannacht weer net zo goed slaapt als afgelopen nacht en dat jouw goede dag voor herhaling vatbaar is.
Welterusten.
Sil
 
Ben ik ook weer,

Arme Thomas, hij heeft ook keelpijn en huilt heel schor. Heb hem net wat diksap uit de koelkast gegeven en dat helpt wel.

Ja Sil, dat valt dan inderdaad niet mee maar gelukkig duurt zo'n dag maar  1 dag en is de kans groot dat het morgen beter gaat.

Jij ook welterusten straks

liefs Ida
 
ja leuk
nog sorrie van gister hoor, dat ik zomaar wegliep. 't zit mij niet lekker.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan