Hey meisjes,
Jaja jullie waren juist hoor
Ben ondertussen trotse mama geworden van een dochtertje,ze noemt dus dyenthé en is geboren met 47 cm en 2kg380,echt een heel klein madammeke zenne
Vorige week donderdag was ik dan thuis van het ziekenhuis he en lag in men bed en s'avonds rond iets voor tien voelde ik ineens nat in men broek,moest ook veel plassen die avond,maar dacht dus echt dat ik wat urine had verloren,ik ben dan nog even blijven liggen maar het begon daar echt te sijpelen vanonder
Toch maar gedacht dat met water gebroken was,had een handdoek in men bed gelegd en die werd dus natter en natter,moest van ons mama direct naar het ziekenhuis bellen maar wou toch nog even afwachten en ik had dan een witte handdoek genomen en jaja er zat iets of wat bloed bij,dan naar de meter gebeld en die ook direct van ik kom je nu halen we gaan naar het ziekenhuis,gebeld ook naar het ziekenhuis en moest direct binnen komen,ik zei tegen ons mama,maar ik zal wel wachten tot morgenvroeg hoor,maar dan begonnen stillekes men weeen en ja dan was ik dus zeker dat HET echt begonnen was...
In de kliniek toegekomen rond elf uur,zelf nog naar boven gegaan met maandverband in men broek,kweet ni hoeveel banden over elkaar dat het gedeelte dat normaal van je broek tussen je benen zit bijna aan men knieen kwam
Zo naar boven dan gegaan terwijl alles maar liep,was echt grappig hoor,dan hebben ze mij aan de monitor gelegd en had dus weeen om de drie minuten en waren wel hevig maar kon het wel goed opvangen,dan hebben ze besloten om mij dan trug aan de weeen remmers te leggen,rond twee uur is de meter dan naar huis gegaan omdat het dan toch afgeremd werd en ben ik blijven overnachten in de verloskamer,kei slecht bed en zo maar ja,s'morgens kwamen ze mij vertellen dat ze in de namiddag mijn keizersnede zouden doen,want mijn gyn was dus in verlof en die lieve vrouwlijke gyn ging ze dus doen,ik kei blij want voelde mij geruster bij haar als bij men gewone gyn...
Dan ben ik rond elf uur naar een gewone kamer gebracht en heb ik echt vieze uren gehad,ik was zo suf als iets van die baxters,besefte wel wat er gebeurde maar toch was ik zo moe en suf en ging echt niet over en had echt gedachten zo van pff sebiet bevallen en nee wil dat eigenlijk nog niet en sebiet heb ik al zo snel een baby,was echt zo wat in paniek..
Had van heel de dag niet meer mogen eten en drinken en om half vijf zijn ze mij komen halen voor naar de OK te gaan,de meter had ondertussen haar al omgekleed in haar ziekenhuiskleren
Ze gingen mij dan ondertussen een epuderale geven maar zelfs dat is niet gebeurd,door de problemen met men rug durfde de anestesist dus geen epuderale geven en is er besloten om het onder volledige narcose te doen...vond dit zo spijtig he,de meter die al klaarstond ook erg teleurgesteld want nu kon ze er dus niet bij zijn...
Heb dan een sonde gekregen in men blaas en zo terwijl ik nog wakker was en we waren daar met echt kei veel volk in die OK en hebben echt nog veel gelachen en zo,waren echt leuke verplegers,die ene die men sonde stak..ik voelde ineens kei veel nat terwijl hij dat dee en ik dacht dat het urine was en ikke zo van oei sorry hebbek op u handen geplast of wa
Maar twas vruchtwater,dan kreeg ik dus men spuitje en was ik direct weg,maar dan begon het ergste natuurlijk,ze is om 17u07 geboren en ik ben rond iets voor zes wakker geworden,ik was sneller wakker als voorzien en had nog allemaal buisjes in men keel en was dus echt aant stikken en wou die eruit trekken maar men handen waren vast gebonden,echt zo'n vies gevoel he,maar dan hebben ze die er direct uit getrokken en was het in orde,dan naar recovery gebracht en die meneer zei,we gan je nog vijf min hier laten en dan gaan we naar je dochter en ik weet nog dak zei...jaja wacht nog maar want anders zie ik er twee
Was echt nog niet goed wakker,dan rond zes uur zijn ze dan met mij trug naar beneden gereden en daar stond iedereen zo te wachten,mijn mama was daar en men tante en men nicht en de meter en haar vriend,ik besefte totaal niet wat er gebeurd was hoor,ze zijn dan met mij naar de couveuse gereden en daar zag ik ze dan liggen,zo klein en pril,heb even men hand erin gestoken en gwn haar handje aangeraakt want was zo bang om haar pijn te doen he,na een minuut of drie naar men kamer gegaan en toen begon de pijn,echt heb zo afgezien he,kan je niet geloven,allemaal door die volledige narcose want ja anders bij een epuderale blijft alles nog een hele dag verdoofd en dan is de ergste pijn weg he,bezoek is allemaal weggegaan want kon echt niemand verdragen,ik kreeg dan pijnstillers die zes uur werkten maar om de vier uur kon ik niet meer van de pijn,ik kon niet bewegen,ws echt wel even een hel,dan de volgende dag ook nog heel veel pijn gehad en nog altijd men dochter niet gezien,was zo'n vies gevoel,kon mij niet meer herinneren hoe ze eruit zag en was echt zo raar,je bent moeder geworden en weet niet hoe ze eruit ziet...
Heel die zaterdag lag ik in bed zonder mij maar te kunnen bewegen,en dan savonds kwamen ze op de kamer ineens men dochtertje brengen,ze heeft dan een uurtje in men armen gelegen maar dan moest ze trug in de couveuse,toen besefte ik pas dat ik mama was geworden hoor,maar dan zondag ging het echt al veel beter,had nog veel pijn en kon nog altijd niet bewegen maar ben toen even uit bed gemoeten,echt heel veel pijn toen maar was zo aan men dochter aan het denken dat het echt wel verzachte hoor,en dan maandag was ik echt veel beter,die twee eerste dagen waren verschrikkelijk maar vanaf de derde dag ging het echt elk uur beter hoor,heb toen ook niks meer van verdoving en zo gevraagd...
Je kan het mss niet geloven maar nu ben ik heel die bevalling en al de pijn allemaal vergeten,als je ziet wat je in de plaats krijgt...zou het direct trug doen hoor...
Dan de papa...had naar zen zus gestuurd die vrijdag nog dat ik bevallen was en ze had dat natuurlijk direct gezegd,vond dat niet erg hoor,heb dan telefoon gekregen van hem en hij was kei hard aant wenen,ik had altijd gezegd van hij gaat ze nooit zien en normaal verander ik echt niet in zoiets maar toen ik weet niet hoe het kwam maar toen vroeg hij of hij nog mocht komen en is dan gekomen en je kan niet geloven hoe fier hij was,kon niet stoppen met wenen en echt hoe dat ne mens zo kan veranderen he...
Hij is dan zaterdag ook nog geweest en ja nu is zen dochter alles voor hem,ze heeft wel mijn achternaam en dat blijft zo hoor...
Heb met hem serieus gepraat en heb hem wel duidelijk gemaakt dat hij een kans krijgt om mee voor haar te zorgen maar dat hij echt wel moest beseffen dat hij die kans maar een keer krijgt,want ja nu is dat allemaal nieuw en ja mss denkt hij er binnenkort anders over he..Heb gezegd dak blij ben dat hij zen verantwoordelijkheid neemt maar dat als hij nu binnenkort ineens niet meer er naar omziet dat hij ze echt nooit niet meer ziet,hij beseft het nu wel hoor...
Woendag heeft hij verlof genomen op zen werk en is om negen uur naar het ziekenhuis gekomen,hij is dan gaan winkelen voor ons dochter en had kei veel kleertjes gaan kopen en zo,was wel lief,hij is dan nen hele dag gebleven tot half acht...
We zien wel of het zo blijft natuurlijk he en ga ook niet haar meegevne of zo he,hoop echt dat het zo blijft want is echt wel leuk zo hoor,ook voor haar zal het leuker zijn met ne papa dan zonder maar ja alleen als het zo blijft natuurlijk he...
Dan over ons dyenthé...ze ligt nog in de couveuse en zal nog een weekje daar moeten blijven :-(
Maar doet het voor de rest heel goed hoor,alleen drinkt ze niet zo goed,eerst moest ze de eerste dagen om de drie uur 20 ml drinken en dat ging,dan was het 30ml en dat ging ook maar echt moeten pushen hoor,nu hebben ze eergisteren een sonde gestoken door haar neusje tot in haar maag,want nu moet ze 40ml drinken he en die laatste tien wilt ze echt niet,en da word dan via de sonde gegeven,voor de rest is ze echt oke hoor,alles erop en eraan,trekt helemaal op mij alleen het neusje van de papa maar das goed want diene heeft een mooi neusje
Ze zal toch nog een weekje moeten blijven da wel maar zijn echt goeie verpleegsters en dat stelt mij wel gerust,was blij dak na huis mocht ma ok minder blij omdak haar moest achterlaten,nu ga ik elke dag naar daar en ga haar flesje geven van elf uur smorgens en dan daar wat rondhangen tot ik haar flesje van 2 dan ook nog kan geven he...
Zo dit was men verhaaltje se
Zal strak nog is proberen voor foto's op te zetten he want moet al eens denken hoe ik het nu weer doe
Liefs orchi
