HELLP-syndroom

Die zorgen om je kind ken ik wel. Daardoor is er gewoon geen tijd om dingen te verwerken maar is het ineens wel pijnlijk duidelijk als ik andere vrouwen zie met gezonde baby's of een dikke buik. Ik heb bij Koen ook de 40 weken niet volgemaakt en zou best die laatste loodjes-weken willen meemaken. Maar ik weet niet of ik ooit nog zwanger wil/kan worden. Hoef ik gelukkig ook nog niet te weten allemaal. Nora doet het sinds een week of twee een stuk beter en vandaag ben ik teruggeweest naar de kinderarts voor controle en ze doet het veel beter. De medicatie voor reflux slaat goed aan, eindelijk, en ze groeit als kool. We zijn nog lang niet van alles af en ze zal een zorgenkindje blijven met bepaalde dingen maar misschien kan ik weer wat tijd vinden voor mezelf. En Nora heeft een stapje in de goede richting gedaan, en echt van de ene dag op de andere dus j_u_f: het kan echt ineens met grote sprongen vooruitgaan en dat de zorgen een beetje naar de achtergrond verdwijnen.


 
Als de concentratie nu nog beter wordt dan zou het al wat schelen, want zo durf ik niet eens aan werk te denken joh. Ik kan toch niet waarmaken wat ik zou willen. Vooral het einde van de dag is lastig, dan kan ik echt domme dingen doen en ik heb het niet eens door. Autorijden is ook al zoiets, soms echt niet verstandig. Ik zie dan de helft niet. Hebben jullie dat ook?


 
Groetjes, Jessica


 
 
 
Hey Meiden,

Prettig om van gedachten te wisselen met vrouwen die hetzelfde hebben meegemaakt.

Marije welke groep geef je les? Ik heb zelf een groep 7/8 maar hoef pas in januari weer te beginnen. Ik was al van plan ouderschapsverlof op te nemen en dat komt goed uit. Ik weet echt niet of ik een klas met 30 pubers nu zou trekken. Om maar niet te spreken van al die dingen die je moet onthouden. Ik snap heel goed dat het je zwaar valt hoor.

Met Fenna gaat het nu wat beter. Ze huilt gelukkig niet meer zoveel, maar helaas ziet het ernaar uit dat ze spasticiteit ontwikkelt in haar armen en benen . Ik heb er best veel verdriet van. Het arme kind is zo stijf als een plank. Maar we blijven toch een beetje hoop houden. Als ik hoor dat Nora het  nu opeens veel beter doet krijg ik weer moed.    

Ik voel me ook schuldig op een rare manier. Ik kan niet eens normaal een kind krijgen. Door mij wordt Fenna wsc gehandicapt. Ik weet dat dat gevoel niet terecht is, maar zo voelt het nu eenmaal. Ik denk de hele tijd, als ik me nu niet zo druk had gemaakt....was het dan anders gelopen.

Oh en dat slechte zicht Jessica, dat heb ik ook. Vooral als ik druk ben geweest. Dan voel ik een drukkend gevoel achter mijn neus en lijkt het ook alsof mijn ogen trillen. het is een heel vreemd gevoel. Ik ben erachter dat als ik me zo voel, mijn bloeddruk ook weer wat hoog is.

Verder is mij al min of meer afgeraden om voor een derde te gaan. En dat terwijl we altijd 3 kids wilden. Ik ga binnenkort een afspraak maken bij dr Spaanderman in Nijmegen. Gaan ze bij jullie ook nog verder onderzoek doen?
 
Hoi,


 
Dat schuldgevoel over 'had ik nu maar dit anders gedaan in de zwangerschap dan...' dat heb ik ook wel eens. Dan vraag ik me af hoe het was gegaan als ik minder stress had gehad of minder ziek was geweest. Best moeilijk he. Vooral toen we bij Nora het ene na het andere 'slechte' nieuws kregen, had ik dat gevoel vaak. Ik vond het zo erg voor haar allemaal. Dus ik snap het heel goed dat als je ziet dat je kind, nu Fenna dan, dingen niet goed ontwikkeld, dat je er veel zorg van hebt. Houdt ze haar armpjes en beentjes helemaal gestrekt? Nora heeft heel lang geen enkele poging ondernomen om iets te bewegen, elke week fysio thuis en het werd niet beter. Als ik haar op haar boxkleed neerlegde dan deed ze niets, alleen maar liggen huilen. Dit was zo tot drie weken geleden ongeveer en werkelijk van de ene op de andere dag begon ze alles te doen. Nu kan ze zich helemaal zelf op haar buik rollen en weer terug en ze lacht veel en huilt een stuk minder. Ze zal wsc altijd trager zijn dan andere kindjes van die leeftijd maar dat zien we pas als ze groter wordt. Ze heeft gewoon de eerste drie uur na haar geboorte te weinig zuurstof in haar hersenen gehad en die schade zie je pas later. Ik bekijk het bij haar per dag allemaal en probeer niet teveel na te denken over alles.


 
Mocht ik nog een keer zwanger willen worden, dan is wel aangeraden om onderzoek te doen naar de kansen dat HELLP weer voor gaat komen en ook naar m'n alvleesklier. Achteraf blijken al mijn oudere nichten en tantes hetzelfde gehad te hebben, zelfs veel doodgeboren kindjes in de familie maar niemand heeft het me verteld. Tot nu dan, en dat is schrikken. Ik weet nu nog niet wat ik wil. Drie jaar geleden wilde ik helemaal geen kinderen en nu heb ik er twee, haha. Een derde leek me na de geboorte van Koen hardstikke leuk en mijn man wil er zelfs wel vier. Ik ga nu al blij zijn als ik weer een beetje mezelf ben en met Nora alles op de rit heb. Wie is die dokter in Nijmegen dan? Is bij jou de kans groot dat hetzelfde gaat gebeuren als bij Fenna en bij de geboorte van je eerste dochter?


 
Wat een zorgen zo na de bevalling/zwangerschap he? Toen ik in het begin zwanger was, leek alles zo vanzelfsprekend. Hebben jullie die gedachte ook wel eens?


 
 
 
Ja dat is ook zoiets he? Voor mijn eerste zwangerschap had ik er nooit zo bij stil gestaan dat het ook allemaal anders kon lopen. Nu is zelfs een volgende zwangerschap geen optie. Wij wilden altijd 3 kinderen, ikzelf zelfs 4 maar dat zag mijn man niet zitten want dan moesten we een andere auto . Hahaha mannenlogica. Maarja, je hebt het nu eenmaal niet voor het zeggen en 2 is ook mooi.

Ik raad jullie aan om, als je nog een kindje wilt, je aan te melden voor het Prius onderzoek in het radbout in Nijmegen.

@ Jessica. Heb jij ook Ivo als fysio? Ik ben superblij met hem, hij is echt goed en een fijne man.
Poeh, maar wat zal jij je ook zorgen hebben gemaakt om Nora. Typisch dat het zo snel kan veranderen.
Fenna heeft haar armen en beentjes niet gestrekt maar ze voelen wel erg stijf en de bewegingen die ze maakt zijn houterig en steeds hetzelfde. Ze laat weinig variatie zien en is maar zelden ontspannen genoeg om eens wat anders te proberen. Neerleggen lukt bij haar ook niet. In de wipstoel overstrekt ze zich heel erg, dus we gaan een hangmat aanschaffen.
We moeten echt zsm een keer koffie doen hoor, wat een overeenkomsten he? Ik probeer trouwens ook heel erg van het moment te genieten hoor.  Ik schrijf hier  automatisch de meer negatieve dingen op maar over het algemeen ben ik gewoon heel blij met mijn gezin en leventje. Alleen dit is effe een lekkere uitlaadklep want het is toch niet niks allemaal.  

Gaan jullie trouwens  nog extra aan sport doen? Ik zit erover te denken omdat mijn onderdruk nog zo hoog is. Maar echt veel tijd heb ik niet., lijkt me lekker ook om af en toe even goed te bewegen en die spieren weer eens aan het werk te zetten.  
 
Hoi


 
Ik heb ook Ivo als fysio, hij is geweldig. Het mooie is, hij woont een paar huizen verderop en we zien 'm vaak. Ik mag hem wel want hij is echt betrokken bij Nora. Bij Fenna dus ook? Een positieve man, dat vind ik hem echt. Een hangmatje is super, ik heb er eentje voor Nora maar daar heeft ze amper in gelegen. Het is een minimonkey, die kan in de box maar ook over je schouder om haar mee te nemen. Op de site www.minimonkey.nl kun je het zien en als het je wat lijkt, mag je de mijne gebruiken als je wilt. (Dan krijg je hem   als we  koffie drinken!   haha)  Hij is  maar drie keer  gebruikt en als ze erin lag was het best fijn. Nu is ze wat groot ervoor vind ik, maar Fenna is natuurlijk nog klein. Dat overstrekken, o ja, Nora deed dat ook en dat doet ze nog wel eens. Ik hoop voor je dat het met Fenna meevalt en dat ze straks meer kan dan dat het nu lijkt. Het moeilijke is natuurlijk dat je totaal niet weet wat de toekomst brengt, daarom is het ook fijn om hier op het forum de zorgen van je af te schrijven he? Hoef je niet altijd tegen iedereen positief te doen. Ik merk dat mensen in mijn omgeving vooral niet willen horen dat er wat is met Nora. Altijd: goh ik zie niets aan haar of het valt wel mee toch? Ze bedoelen het vast lief, maar soms wil ik gewoon m'n 'ei' kwijt kunnen zonder vergoeilijkend gedrag. Als je snapt wat ik bedoel...


 
Ik sport al heel vaak. Nou ja, vaak: 2 keer in de week ga ik naar de fitness voor een training van anderhalf uur. Vooral duursport. Ik doe dat al vanaf de tweede maand na de bevalling, ik dwing mezelf ertoe hoor want echt zin had ik niet. Nu heb ik vd week een crosstrainer gekocht en die komt maandag want dan kan ik er om de dag op staan. Het helpt wel een beetje om beter in je vel te zitten. Los van het gewicht wat ik nog kwijt wil, is het goed voor het fit worden na HELLP. Hoorde ik van de arts. Ik voel me er beter bij en m'n bloeddruk blijft redelijk erdoor. Het is best lastig in te passen, vooral toen Nora om de haverklap naar het ziekenhuis moest dus nu met de crosstrainer gaat het makkelijker denk ik.


 
Aan welke sporten doen jullie? Doen jullie verder eigenlijk nog dingen om van de nasleep van HELLP af te komen? Ik vind het best lang duren allemaal namelijk, ik had sneller verbetering verwacht.


 
Groetjes, Jessica
 
@ Jessica, effe snel tussendoor,
Ik heb net Ivo over de vloer gehad om een video te bekijken over bewegingen. Toen ik hem vroeg of hij jou kende gaf hij geen commentaar hahaha. Dat vind ik wel weer professioneel van hem hoor. Was trouwens confronterend want er was duidelijk te zien dat Fenna zich abnormaal beweegt.
Vind je het leuk als ik een keer langskom? Als het uitkomt dan kom ik liefst op een woe dond of vrij want dan parkeer ik mijn oudste even bij opa en oma ( anders is het zo druk  ) en neem ik Fenna mee. Ergens anders is ook prima natuurlijk, maar dit lijkt me het handigst voor jou.
 
@j_u_f: Ja, leuk! Ik kan volgende week woensdag 's ochtends of 's middags, donderdagmiddag of vrijdag morgen of middag. Op woensdag- en vrijdagochtend gaat Koen naar de peuterspeelzaal tot 12 uur.


 
Ivo is een lieve man of niet? En professioneel inderdaad, ik zal hem eens naar Fenna vragen als ik hem zie om te kijken wat hij zegt haha. Zeker moeilijk om te zien dat Fenna zich anders beweegt? Zit je telkens te wachten op 'nieuwe' ontwikkelingen? Ik denk dat je aan Ivo een goede hebt om Fenna zoveel mogelijk te helpen de juiste bewegingen te maken.


 
Ik lees wel wanneer jij kunt en dan vertel ik mijn  huisnummer, in codetaal  ;-). Weet je de straat nog?


 
 
 
Hey Jessica,

Gezellig. Zullen we vrijdagochtend doen? Uurtje of half 10?

Ik weet je straat niet meer, maar heb een idee. Heb je hyves? Moet je even zoeken op mijn naam en in onze woonplaats. Dan heb je me zo gevonden en kun je een privebericht sturen. Dan staat je adres niet hier zo open en bloot. Dan ga ik nu mijn naam verklappen. Ik heet namelijk geen juf  ik heet Aukje. Op hyves sta ik op een foto met bergen op de achtergrond.

Groetjes
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan