Nou wil ik eens en voor altijd iets uit de weg helpen (lukt toch niet maar goed)
Jonge ouders (we zijn namelijk 21 jaar) met een kindje (ons zoontje is net1 jaar)
kunnen net zo veel bieden aan hun kindje als oude ouders. O.k. het is VAAK zo dat 30 wordt normaal gevonden voor een eerste, onder de 26 is echt jong en boven de 38 oud. Waarom?!? die vooroordelen...die blikken. Ik heb er al 'last'van vanaf dat mijn zwangerschap zichtbaar werd. Ik was mega trots op mijn buik. En ja er er zat een jong hoofd boven. Maar wel een blij en een trots hoofd. Oh wat werd er getwijfeld of ik wel wist wat me te wachten stond! Alsof je dat beter weet als je 35 bent en je krijgt je eerste?!
Er zijn blijkbaar mensen die dat echt denken? Ik en mijn man zijn zo trots op ons kleine ventje. ZO veel liefde...onbeschrijfelijk. En dan nu de reacties zo van ... 'Wat doen jullie dat goed' en 'petje af hoor voor jullie'. Ja goedbedoeld dat zeker. Maar waarom zoek ik ook daar weer wat achter? Al die extra onzekerheid (je bent het toch al als 'nieuwe' moeder/ouders) heeft het ons heel moeilijk gemaakt. Nu is hij 1 jaar en laat hij bijvoorbeeld luidkeels weten als hij ff zelf wil lopen in de supermarkt of in het park. Iedereen kijkt zo...'jee dat is nou weer typisch zo'n jonge moeder' Het kan volledig aan mij liggen, echt dat kan zeker.
Wat denken jullie? Kijken jullie ook zo naar jongere ouders?
Ben heel benieuwd wat de meningen zijn.
Lieve groeten Mama van Pip
Jonge ouders (we zijn namelijk 21 jaar) met een kindje (ons zoontje is net1 jaar)
kunnen net zo veel bieden aan hun kindje als oude ouders. O.k. het is VAAK zo dat 30 wordt normaal gevonden voor een eerste, onder de 26 is echt jong en boven de 38 oud. Waarom?!? die vooroordelen...die blikken. Ik heb er al 'last'van vanaf dat mijn zwangerschap zichtbaar werd. Ik was mega trots op mijn buik. En ja er er zat een jong hoofd boven. Maar wel een blij en een trots hoofd. Oh wat werd er getwijfeld of ik wel wist wat me te wachten stond! Alsof je dat beter weet als je 35 bent en je krijgt je eerste?!
Er zijn blijkbaar mensen die dat echt denken? Ik en mijn man zijn zo trots op ons kleine ventje. ZO veel liefde...onbeschrijfelijk. En dan nu de reacties zo van ... 'Wat doen jullie dat goed' en 'petje af hoor voor jullie'. Ja goedbedoeld dat zeker. Maar waarom zoek ik ook daar weer wat achter? Al die extra onzekerheid (je bent het toch al als 'nieuwe' moeder/ouders) heeft het ons heel moeilijk gemaakt. Nu is hij 1 jaar en laat hij bijvoorbeeld luidkeels weten als hij ff zelf wil lopen in de supermarkt of in het park. Iedereen kijkt zo...'jee dat is nou weer typisch zo'n jonge moeder' Het kan volledig aan mij liggen, echt dat kan zeker.
Wat denken jullie? Kijken jullie ook zo naar jongere ouders?
Ben heel benieuwd wat de meningen zijn.
Lieve groeten Mama van Pip