Ik ben een jonge mama ...so what?!?

Ik wil even reageren. Ik ben nu 24 en mijn zoontje 11 maanden.
Als we er allemaal nu eens van uit gaan dat ze met "jonge moeders" bedoelen dat we net moeder geworden zijn? Ook ik heb vragen gekregen van was het wel gepland? Dan geef ik hun gewoon antwoord en zeg: jazeker was het gepland. meer niet. Ik ga in hun verhaal mee en heb mijn eigen gedachtes. Dat fabeltje dat moeders boven hun 30ste meer levenservaring hebben dat is het enige fabeltje waar ik ontzettend kwaad van kan worden! Veel moeders in de dertig hebben niet meegemaakt wat ik meegemaakt heb en dat is maar goed ook! Mensen weten niet hoe je iemand kan kwetsen met zo'n opmerking. Maar dat komt ook omdat ze (waarschijnlijk) niets ernstigs  meegemaakt hebben. Natuurlijk heb ik ook mijn gedachtes over jong of niet jong  moeder worden maar ik wil niemand kwetsen en houd deze gedachtes voor me. Zouden meer mensen moeten doen, ook hier op het forum! Alles heeft zijn voor en nadelen, ook voor de "oudere moeder" en de "jongere moeder". Laat iedereen in hun waarde en zie mensen als mensen met gevoelens.
 
Hai meiden!



Ik was bijna 19 toen ik zwanger raakte van nummer 1. Het was gepland,
maar dat hebben we niet tegen onze ouders gezegd. Mijn man zijn ouders
zijn ontzettend ouderwets, wij waren nog niet getrouwd, drama, drama.



Mijn moeder vond in eerste instantie dat ik mijn leven vergooide,
maakte zich grote zorgen om mijn toekomst, wilde dat ik het weg liet
halen...



Ondertussen ben ik 20 en nu 5 weken zwanger van nummer 2. Mijn moeder
is er hartstikke blij mee, ze is inmiddels ontzettend bijgedraaid en
vind dat ik het erg goed doe.



Mijn schoonmoeder is er volgens mij vanuit gegaan dat deze weer een
'ongelukje' was, want ik kreeg voornamelijk te horen dat het voor ons
ook wel schrikken zou zijn (uhhhhh nee?) en dat het wel erg zwaar zou
worden vanwege het kleine leeftijdsverschil...



Ik had een erg aardige verloskundige (er zaten er 5 op de praktijk,
waarvan ik maar van eentje de indruk had dat ze op me neer keek omdat
ik zo jong was) en ik had uiteindelijk een geweldig leuke gynaecoloog
die zei dat ze het zo leuk vond dat ik zo jong was en zo :)



Gelukkig zegt niemand op straat ooit iets over mij en mijn dochter.
Misschien komt dit doordat ik vrij lang en stevig ben en daardoor
wellicht iets ouder over kom dan de meeste jonge moeders.



Eigenlijk maakt het me ook allemaal helemaal niet uit, het enige waar
mijn man en ik moeite mee hebben is het vinden van een voogd voor als
ons iets overkomt.



We willen niet dat onze kinderen dan bij onze ouders komen (want die
zijn allebei al behoorlijk ouder) maar mensen van onze leeftijd
beginnen vaak nog niet aan kinderen. Hoe hebben jullie dat geregeld?



Lynn

 
hoihoi,
Wij regelen  de voogdij  met mijn 4 jaar oudere schoonzus. En met mijn 1 jaar jongere zus. Je mag bij de notaris dan twee mensen uitzoeken die in aanmerking komen. En dan moeten ze maar kijken wie het uiteindelijk wordt.
Hoe hebben anderen dit geregeld?

Liefs mama van Pip
 
Ach wat een gedoe allemaal zeg over jonge en oude moeders, maar dat zijn vaak de reactie van andere mensen. Het gaat er toch om hoe je er zelf onder voelt.
Zelf was ik 26 toen ik mijn eerste zoon kreeg, was 36 toen ik mijn dochter kreeg nu ben ik 41 en ben 3 maanden geleden weer moeder geworden van een zoon.
 

Toen ik zwanger was, was ik 18 en mijn man 30 .

Tegen   hem werd gezegd ;
"Wat leuk joh, gefeliciteerd enne Geniet er van hé!
"  

Tegen mij werd gezegd : "
Ach meen je dat joh, nou ga je het weg laten halen? Oh je houdt het? Kan je dat wel? En financieel dan? Nou veel succes.."  


Dat is toch niet te geloven????!!!!!!!!!????  
Wij houden van elkaar en wilden dat bezegelen met een kind en een huwelijk net als ieder ander...is dat dan zó gek? Blijkbaar wel bij ons. Nu lach ik er om hoor. We hebben inmiddels een gezonde dochter van 7 maanden!!!!
 
He ik wil even reageren op jouw verhaaltje. Ik ben het helemaal met jou eens. Ik ben zelf op mijn 22 e moeder geworden van een prachtige gezonde dochter. Wat heb ik een reacties gehad! De meeste mensen reageerden wel leuk, maar de uitzonderingen waren toch wel: nu al, was dat al wel de bedoeling? Of: foutje zeker he?
Ik ben vorig jaar getrouwd, maar niet vanwege onze kinderwens, maar omdat we het heel graag wilden. Tja, dan krijg je van die vreselijk leuke reacties als: Oh, je bent zwanger dus daarom ga je ook zeker trouwen? Belachelijk gewoon. Tegen zulke mensen wil ik zeggen dat ze eens na moeten denken voordat ze dingen zeggen!!!!!!!!!!!!!!!!
Alsof je nu in deze tijd niet vroeg moeder mag worden omdat je te jong bent. Ik vind dit echt een achterlijke redenatie. Vroeger werden vrouwen juist heel vroeg moeder. En toen was het heel normaal. Waarom nu niet meer? En wat dan nog? Iedereen mag toch zeker zelf weten wanneer en op welke leeftijd hij of zij aan kinderen begint. Laat mensen lekker in hun eigen waarde. Als iemand van 18 jaar moeder wordt of iemand pas op 37 jarige leeftijd, moet iedereen zelf weten. Als ze daar gelukkig mee zijn en het  voelt goed heb ik er vrede mee.
 
hoi

denk maar zo...
het gaat er om dat jij gelukkig bent
en niet de buitewereld
jij wilt het houden en een toekomst bieden
hun hoeven je kind niet op te voeden.
ik ben zelf ook op jonge leeftyd bevallen 23
ben de jongste van me familie
en heb me er niks van aan getrokken
me ouders waren heel erg blij voor me
dat scheeld al weer he

liefa bianca mv elvira
 
Hi Jonge Moeder,

Het maakt allemaal niks uit ik ben zelf een dochter van een jonge moeder 17 en ben zelf een (oudere) moeder 30 en zoontje van  5 1/2  mnd. Alles heeft zijn voor en nadelen!!
En mensen met vooroordelen moet je je gewoon niets van aan trekken het is belangrijk
waar jij blij mee bent. Mijn moeder en ik hebben allebei heel veel vooroordelen gehad en als we er naar geluisterd hadden we waarschijnlijk over alles getwijfeld.
Dus gewoon doen wat jij wil het is jou keuze.


 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan