Ik ben een jonge mama ...so what?!?

JIJ ZWANGER!!!!!!!!!!!!!JIJ WOU TOCH HELEMAAL GEEN KINDEREN!
(nee idd toen ik 17 was nog niet nee,duh)
was t eerste wat sommige tegen me zeiden, ik was pas 21 toen ik zwanger werd en kende mijn vriend toen pas ruim 11 maanden.
Ja idd dat is ook snel, maar daar hebben WIJ heel goed over na gedacht en t was geen opwelling, zo van "goh leuk zullen we een kindje nemen",ja ik bedoel je koopt geen bosje bloemen ofzo!!
En nu, ja nu staan ze toch wel even raar te kijken, dat t allemaal zo goed gaat!
Onze kleine is nu bijna 7 weken en is een heel tevreden ventje!
Dan is t toch maar goed dat wij in ons zelf geloven! toch? ;-)
Groetjes Elvira
 
Hallo,

Ik heb ook al met heel wat vooroordelen te maken gehad. Ten eerste was ik 24 toen ik beviel van 2 prachtige jongetjes. Je had de mensen moeten horen. Reacties als zeker een ongelukje en ongevraagde boekjes van moeder worden voor je 25ste waren heel gewoon. Dan het feit dat je een tweeling krijgt. Die zijn helemaal te belachelijk voor woorden. Ik heb zelfs opmerkingen gekregen van liever jij dan ik en de echte  klapper vond ik wel (waarbij ik bijna zelf een "klapper" uit gedeelt heb) Moet ik je nu feleciteren of condleren?????!!!!????? Sorry????
En alsof de mensen nog niet genoeg te lullen hadden, Op dit moment  ben ik ruim 40 weken in verwachting van spruitje 3 en dat terwijl onze jongens 16 maanden zijn.....!!!!! SCHANDE!!!  De gezichten van de mensen. HAHAHAHAHAHA.
Nou wij zijn erg bij met onze kindertjes en het feit dat ik zo jong moeder ben geworden.
Iedereen moet lekker doen wat goed voor deze is.
Bovendien vind ik als je jong moeder wordt door een ongeplande zwangerschap het van "volwassenheid" getuigt als je je kindje laat komen. Je moet die meiden de kost geven die alles en  iedereen af wippen (pardon my Frensch)  en voor de zoveelste keer bij de  abortuskliniek staan. Als je zo volwassen bent om met een kerel het bed in te duiken moet je ook zo volwassen zijn om de eventuele consquenties te dragen als het niet helemaal gaat zoals gepland. Maar da's een hele andere discussie. Meiden geniet ervan dat je kindjes hebt hoe oud je ook bent.

Groetjes diane
 

hoi hoi

ik ben zelf nu 20 jaar 18 dec jarig geweest

op 03-10-2005 is me zoontje bryan geboren

ik heb tot nu toe bijna niks gehoord dat ik te jong ben of wat dan ook

iedereen zegt wat een lief kereltje, mooi koppie mooie ogen.

sprekend zijn mama

maar ik krijg veel complimenten dat ik dit allemaal alleen doe

zijn papa is hem gesmeert. maar ik heb heel veel steun van me ouders

ook hun zeiden niet dat ik te jong was   ze zijn stapelgek op hem.

maar ja ik heb wel alles in orde huis alles

maar ja je kan der inderdaad goed ziek van wordenvan dat gezeik

laat ze maar lekker praten.

ik wens jullie nog een gelukkig 2006 met jullie kleintjes

gr xxjes desiree en bryan 03-10-2005
 
Hallo (aanstaande) moeders,

Wat een gedoe over leeftijd zeg!
Ik ben 22, mijn vriend 33  en we zijn druk bezig iets moois te maken :)

Wie bepaalt wat jong of oud is?
Mijn buurvrouw is moeder van drie kinderen en blij dat ze begin dertig is nu er twee in de puberteit zitten!
Mijn vader vind het ook leuk om nu opa te worden, hij is net 50 dus nog lekker actief.
Ik ken ook een oma die 75 was toen ze voor het eerst oma werd, dat heeft ze niet als leuk ervaren.

Kortom, lekker doen waar je aan toe bent, de een is nou eenmaal een vroege en de ander een laatbloeier!

Gr. Roos
 
Ik kan er ook niet zo goed tegen dat mensen vaak commentaar hebben op de leeftijd waarop je een kindje krijgt. Ik was nog net 21 toen ik trouwde met mijn man en vanaf onze trouwdag hebben we alleen maar de vraag gehad wanneer er nou eindelijk eens een kindje zou komen. Als het aan ons gelegen had was ik een jaartje na ons trouwen ook zwanger geworden, maar ja dat heb je helaas niet altijd in de hand.
Ik ben nou op mijn 25ste moeder geworden van een prachtige zoon (Dylano Marvin).
Mijn mening is ook dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken wanneer hij/zij klaar is voor een kindje.
Als het aan ons ligt komt er zo snel mogelijk een broertje of zusje voor Dylano en ook dan zel er wel weer commentaar komen. Dylano is nou namelijk bijna 6 maanden. Volgens een ander doe je het toch niet zo snel goed, volg gewoon je gevoel dan kan het nooit mis gaan!!

liefs Linda
 
hoi hoi

als dochter van zeer jonge ouders (ze waren 16 en 19 toen ik werd geboren) kan ik slechts zeggen dat ik er niet slechter van ben geworden. sterker nog, ik zag als puber niet altijd alle voordelen, maar nu ik 29 ben en sinds 7 weken moeder, heb ik alleen maar meer respect en bewondering voor mijn ouders (ze zijn nu 29 jaar getrouwd).
ik was niet gepland, maar zeker niet ongewenst en heb me ook nooit ongewenst gevoeld. tuurlijk denken sommige mensen vreemd over mijn jonge ouders en dat kan toch niet enz enz en nu ze opa en oma zijn helemaal, maarre ze hebben het toch maar mooit geflikt om mij en mijn broertje tot nette burgers op te voeden en om ons te kans te geven om te studeren, terwijl ze nauwelijks het hoofd boven water konden houden.

dus nee, ik denk niet vreemd over jonge ouders, hoewel ik daar zelf bewust niet voor heb gekozen. ik ben pas 3 jaar geleden de ware tegengekomen en heb na een paar maanden samenwonen besloten het te gaan proberen, omdat de een snel zwanger raakte in de familie en bij anderen het juist niet lukte. gelukkig voor ons lukte het heel snel en zijn we nu een dolgelukkige papa en mama.

voor zover ik al negatief dacht over hele jonge ouders of juist hele oude: dan komt dat altijd door de personen zelf, hun gedrag  en hoe ze in het leven staan en niet om hun leeftijd.

Angela
 


quote: lesselink reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('06-01-2006 13:15:42'));

Ik kan er ook niet zo goed tegen dat mensen vaak commentaar hebben op de leeftijd waarop je een kindje krijgt. Ik was nog net 21 toen ik trouwde met mijn man en vanaf onze trouwdag hebben we alleen maar de vraag gehad wanneer er nou eindelijk eens een kindje zou komen. Als het aan ons gelegen had was ik een jaartje na ons trouwen ook zwanger geworden, maar ja dat heb je helaas niet altijd in de hand.
Ik ben nou op mijn 25ste moeder geworden van een prachtige zoon (Dylano Marvin).
Mijn mening is ook dat iedereen voor zichzelf moet uitmaken wanneer hij/zij klaar is voor een kindje.
Als het aan ons ligt komt er zo snel mogelijk een broertje of zusje voor Dylano en ook dan zel er wel weer commentaar komen. Dylano is nou namelijk bijna 6 maanden. Volgens een ander doe je het toch niet zo snel goed, volg gewoon je gevoel dan kan het nooit mis gaan!!

liefs Linda


Ik trouwde met mijn man in 2000 toen ik 23 was, we kenden elkaar toen net 14 maanden en iedereen vroeg zich af of dat niet veel te jong/snel was. Wij vonden van niet!
Inmiddels hebben wij op 9 november 2005 ons eerste kindje gekregen, een prachtig meisje. Ik ben nu dus 29, gemiddeld van leeftijd, en ik voelde me in het begin net zo onzeker over de verzorging als ik denk iedere moeder dit heeft. De eerste nacht was echt erg! Nog nooit een luier verschoond en dat kind poept er één vol...
Ik denk dat iedere vrouw en man het in het begin moeilijk heeft met een kindje, het vergt een grote aanpassing. Het maakt dan ook niet uit hoe oud dat je bent!








 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan