Ben zelf door mijn "beste vriend" meerdere malen verkracht, onder het mom van als je dit niet doet pleeg ik zelfmoord. Niet fijn. Ik weet nu dat zwanger zijn en kinderen krijgen al deze ervaringen weer even aanzwengelt in je hoofd. Heel moeilijk dus, maar wat ik me kan herinneren toen ik mijn zoon kreeg, was dat ik ,al meteen na de bevalling, dolblij was dat hij een jongetje was en niet hetzelfde mee kon maken.
Achteraf heel naief, want wie zegt dat jongetjes niet verkracht worden, afschuwelijk. Maar waar ik wel blij om ben is dat ik nu een zoon heb met een vader en een moeder die hem kunnen leren hoe hij met vrouwen en meisjes om moet gaan, gewoon door een goed voorbeeld te geven.
Ik ben nu zwanger van de tweede en ik heb alleen een voorkeur omdat mijn lieve vriend graag en klein "milaatje" wil, en ik hem echt alles wil geven wat hij ook maar wenst (want dat verdient hij echt) Maar ik hoor hem hardop over hem praten en hij... Maar het blijft een cliche, we willen heel graag een gezond kindje, uiteindelijk komt het daar altijd op neer. En anoniem, je mag best om je heen meppen, maar trek die nagels in! En als je geen negatieve reacties wilt dan zet je het erbij: alleen positieve reacties aub, er zullen dan nog altijd neg. reacties tussen zitten, maar die hoef je dan niet te lezen, want daar heb je niet om gevraagd.
Veel succes met verwerken en verwekken (Zeker na een verkrachting gaat dat soms niet vanzelf)
Mila.