ik word een thuisblijfmoeder en ben het zat me te verdedigen!

Hallo allemaal!

Leuke discussie! Ik ben het namelijk net zo zat me steeds te moeten verdedigen dat ik vier dagen per week werk en mijn man ook. Onze dochter is nu bijna 1,5 jaar en ik heb geen seconde het gevoel dat ik iets mis of iets doe dat niet goed voor haar is. Ze vindt de creche heel erg leuk en ze gaat enorm leuk met de andere kindjes om. Ik ben 1 dag per week met haar thuis en mijn man ook. En dat gaat prima zo! Maar nog steeds vinden mensen dat ik maar minder had moeten gaan werken. Ieder z'n ding toch? Ik zal NOOIT tegen een thuisblijfmoeder zeggen dat ik haar niet begrijp, want voor elke manier dat je je kind wil opvoeden is wel iets te zeggen, toch?

Daarom snap ik de opmerking van Vero "ik vind nou eenmaal zo je hebt (niet in ieder geval) voor kinderen gekozen en als je wilt werken of een duur huis wilt kopen moet je de eerste jaren niet aan kinderen beginnen." dan ook niet helemaal gepast.
Dus omdat ik wil blijven werken had ik niet aan kinderen moeten beginnen? Vind het net zo kortzichtig als tegen een thuisblijfmoeder zeggen dat je het ongeëmancipeerd vindt. Maar goed, iedereen heeft recht op z'n eigen mening.

Dames, veel plezier allemaal met jullie kindjes!

groeten, Saartje

 
Hoi,

Hier even een berichtje van een werkende (3 dagen) moeder.
Ik heb een zoontje van 2 en ben nu 36.1 weken zwanger van de tweede.

Mijn zoontje gaat 2 dagen naar een KDV en 1 dag is papa thuis.

Ik denk niet dat je de discussie moet voeren wat zwaarder is. Dat is ook afhankelijk van je werk en wat voor type kind je hebt,. Je kunt dat niet met elkaar vergelijken.
Een aantal vriendinnen van mij werken ook niet! Prima, daar is iedreen vrij in. Maar soms ben ik wel nieuwsgierig naar de redenen waarom iemand die keuze maakt. En niet om dan te oordelen, maar meer uit betrokkenheid en  nieuwsgierigheid. Zo mogen mensen mij ook vragen waarom ik wel drie dagen werk! Maar feit is denk ik wel dat dat laatste eigenlijk nooit gevraagd wordt.

Overigens geeft hier iemand aan dat ze haar kindje nooit naar een KDV laae gaan. Waarom niet? Ik heb er erge goede ervaringen mee! Mijn zoontje gaat er heel graag heen! Overigens denk ik dat er best veel kindjes zijn die het op een KDV leuker/beter hebben dan thuis! Maar dat is weer een hele andere discussie!

Overigens vind ik ze het eerste half jaar wel erg klein en teer. Daarom neem ik ook ouderschapsverlof op en ben ik het eerste half jaar lekker thuis! Bij mijn zoontje gedaan en nu weer!

'Groetjes allenmaal
 
Leuk, al die reacties! Reageer zelf ook maar weer op een paar reacties.
Ik denk zelf dat een thuisblijfmoeder ten opzichte van een werkende moeder het niet perse zwaarder hoeft te hebben, wel blijft natuurlijk een feit dat als je ziek bent, in het weekend en in vakanties je altijd moeder blijft. Je kunt er geen vrij van nemen, maar dat is je eigen keuze natuurlijk.

Waarom ik mijn kind niet naar een kinderdagverblijf doe? Vond ik wel een goede vraag, bij ons in het dorp is geen kinderdagverblijf, beide oma`s werken, opa werkt ook, dus dat valt ook af. En mn kind bij vreemden onderbrengen wil ik niet.

Redenen waarom ik thuismoeder wil zijn? Ik deed uitzendwerk, dat was afgelopen. Ik verdiende minder dan mijn man, we hadden afgesproken dat degene die het meest verdiende van ons zou blijven werken. Mijn man en ik hebben beide een thuisblijfmoeder gehad, en dat vonden wij heel erg prettig toen we kind waren, dat gunnen we ons kleintje ook. En ik wil gewoon zorgen, er voor ons kindje zijn en het zoveel liefde geven als het nodig heeft. Ik kan dat denk ik het beste als ik fulltime moeder ben. Maar mijn redenen waarom ik thuis wil blijven zijn geen aanval op moeders die willen werken.

Het is denk ik ook het belangrijkst dat je op je gevoel vertrouwd.
Een kindje heeft er niks aan als de moeder niet goed in haar vel zit.
groetjes Baukje
 
Hoi,

Ook in ben thuisblijf moeder, ik heb een dochter van 17 maanden en ben nu uitgeteld in april van de 2e. Ja soms krijg je van die opmerkingen grrrr. Toen ik was bevallen kwamen de eerste vragen al "zo wanneer weer aan het werk?, Uhhh wat voor werk doe je nu? Of dat mensen er maar vanuit gaan dat ik altijd heel veel tijd heb. Hihihi heb het nu drukker dan ooit.

Ja en toen vertelde ik ook nog dat de tweede opkomst is. Mensen verwachten nu helemaal niet meer dat ik ga werken. Ach ik vind het goed zo. Mijn man en ik heb deze keuze gemaakt en daardoor heeft hij promotie kunnen maken plus een betaalde HBO studie erbij en   het belangrijkste voor ons er is altijd iemand thuis voor de kinderen.

Misschien dat ik later mijn werk weer op pak maar, voorlopig niet vind het heerlijk zo.

Liefs Linda,
 
Leuk!!!
Ik zou graag thuisblijf moeder willen zijn, helaas redden we dat financieel niet. Zijn wat financiele foutjes uit het verleden aan het wegwerken..................
ik ben de eerste 4 maanden na Maudy haar geboorte thuisgeweest en ben nu net drie weken weer aan het werk.
Wij hebben het zo kunnen regelen dat ik thuis ben als mijn vriend werkt, en mijn vriend is thuis als ik werk. Daarnaast gaat maudy 1 dag in de week naar een oppasmoeder met meerdere kindjes...........leert ze ook sociaal gedrag zeg maar...........
Maar nogmaals, als onze financiele toestand het ooit toelaat zou ik graag stoppen met werken, of nog minder, 1,5 dag in de week of zo...........werk er nu drie.
Op zich vind ik het goed te combineren, maar dat komt dus ook omdat we het zo goed hebben kunnen regelen!

Blijf je eigen keuzes maken, of je werkt of thuisblijft, en doe dat met de goede redenen, dan heeft niemand anders daar ook maar iets over te zeggen! Voor beide kanten geldt dat natuurlijk..
Ik snap trouwens nooit zo goed waarom moeders het elkaar zo lastig maken!
Ieder maakt zijn eigen keuzes, en dan zijn die keuzes dus goed!
Laat elkaar lekker in  waarde en steun elkaar..het is al lastig genoeg allemaal.

Liefs Rimke
mama van maudy, 8-9-2008
 
Keuzevrijheid, daar draait het om. Als iemand wil thuisblijven en dat kan: prima. Als je je prettig voelt bij werken en je werkt: ook prima. Je hoeft elkaars keuzes niet te begrijpen. Je moet ze wel respecteren. Saartje maakte daar een goede opmerking over trouwens.

Ik heb er bewust voor gekozen om te blijven werken en mijn man ook. We werken allebei vier dagen, we hebben twee kinderen en de derde is op komst. We voelen ons erg gelukkig, prettig en eigenlijk ook wel ontspannen bij de situatie zoals die nu voor ons is. We hebben het idee dat onze kinderen goed in hun vel zitten en niets te kort komen. Mooi toch?

Zelf kan ik me er niets bij voorstellen om thuis te blijven. Na de geboorte ben ik een half jaar thuis gebeleven en ik vond het heerlijk om weer te gaan werken. Ik miste mijn werk en vond mijn wereldje wel erg klein geworden. Als iemand anders dat niet zo ervaart: ook goed. Dit zijn persoonlijke keuzes en de waarheid voor de een is niet de waarheid voor de ander. Dus het heeft ook geen zin om je mening aan iemand anders op te dringen of iemand anders te veroordelen tot een minder goede ouder omdat hij of zij andere keuzes maakt.
 
JOOOEEEEEEHOEEEE
Wat zijn wij, thuisblijfmoeders, toch in een heerlijk luxe positie!
Niks, geinsoleerd in eigen huis!
Niks, weinig sociale contacten
Niks, alleen maar moeder zijn!
Maar PUUR NATUUR! voor je kinderen zorgen!
Lekker bevooroordeeld, maar ik vind wèl dat het zo hoort!!!
Ik kies voor kinderen, voed ik ze ook zelf op!!

Ik begrijp dat heel veel mensen niet in deze positie zijn,
de meeste mensen moeten werken.
Maar geef dat gewoon toe! En ga geen kletspraat uitslaan als van;
ik wil niet geinsoleerd leven!!!!
Daar kan ik dus erg slecht tegen!
Ik kan zelfs thuis blijven met 4 kinderen,
en dat ga ik ook zeker doen!

Wat de schrijfster zegt; laat iedereen in hun waarde; doe ik het voortaan ook!
 
Ben ik weer!

Ik snap nog steeds niet waarom sommige lezeressen in één reactie kunnen zeggen dat je iedereen in hun waarde moet laten en tegelijkertijd uithalen naar mensen met een andere mening...

Ikke mama: ik HOEF niet te werken, ik WIL graag werken. Vind het nogal kort door de bocht om te zeggen dat moeders die werken dat alleen maar doen omdat het moet en dat ze zich verschuilen achter smoesjes als 'ik wil niet geïsoleerd leven'.

Nogmaals... iedereen moet het zelf weten, toch? Ik vind het geweldig als moeders thuisblijven voor hun kinderen en ze zich daar allemaal goed bij voelen. Iemand anders zei het al, waarom maken we het elkaar zo moeilijk door zo te oordelen? Jarenlang hebben vrouwen moeten knokken tegen een mannenmaatschappij, moeten we onszelf dan ook verdedigen tegen elkaar, als vrouwen onderling?

Groeten, Saartje
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan