ik word een thuisblijfmoeder en ben het zat me te verdedigen!

Ik schreef dat omdat er gzegd werd dat we moesten ophouden met discussieren vanwege dat drama in Belgie.
Als dat je mening is prima, Maar je bent dus idd niet verplicht om te reageren!

Dat wil dan toch niet zeggen dat ik iemand anders mening niet respecteer!!!! Ik geef alleen een idee aan iemand, zodat die persoon zich niet hoeft te ergeren dat deze discussie wel plaats vind!
 
De schrijfsels van een ander worden zo zwaar en zo pijnlijk als je ze zelf maakt denk ik.

Maar goed, wie ben ik, alleen maar de schrijfster van dit topic, die nu spijt heeft dat ze het ooit in haar blonde hormonen hoofd heeft gehaald om het te openen.

 
@ madelief,
Ik schreef niet dat er op gehouden moest worden met discuseren, maar met elkaar afvallen!!!! Want zoals ik in mijn volgende tekst schreef, was dat het niet helemaal op een normale manier gebeurde! En in een eerder stukje van mij schreef ik, dat alle keuzes goed zijn! Ik vind een goede discusie helemaal goed, maar wel met respect!
En dat er dingen gebeuren, juist in de opvang van werkende moeders, die vreselijk zijn. En je misschien daar bij stil kan staan. En ik schreef ook, dat het mijn mening was.
En ik daar wel een brok van in mijn keel krijg!

Groetjes
 
Beste Suno,

Ik heb mijn stukje nog eens teruggelezen, maar kan het niet heel erg aggressief vinden. Ja ik gebruikte de woorden 'wat een gelul' . Maar wil je die alsjeblieft ook in de context van het stukje blijven lezen en niet eruit trekken zonder de bijbehorende uitleg?

Daarom nog even extra uitgelegd wat ik wilde zeggen.
Ik ben van mening dat werkelijke emancipatie momenteel niet zozeer bij de vrouw ligt, maar meer bij de man. Want je kunt alleen maar kiezen als de keuze van je partner bij jouw keuze aansluit. Op dit moment is het nog te vanzelfsprekend dat de man fulltime blijft werken en dat huishoudelijke en zorgtaken automatisch bij de vrouw liggen. En op dat moment is de keuze voor werk een keuze voor stress, kinderdagverblijf en op en neer rennen tussen werk kinderen en huishouden.

Hiermee wil ik niet zeggen dat moeders die thuisblijven of vaders die blijven werken niet geemancipeert zijn. De emancipatie bestaat eruit dat je de keuze kunt maken, en dat je keuze om thuis te blijven er niet op is gebaseert dat je partner nu eenmaal fulltime werkt, en je jezelf de stress van een baan en de volledige zorg voor kinderen en huishouden wilt besparen.

Je hebt dus als thuisblijfmoeder (wat ook gewoon als baan gezien mag worden) dus een geemancipeerde keuze gemaakt op het moment dat je niet zou willen ruilen met je partner die wel fulltikme werkt.

Ik hoop dat ik op deze wijze duidelijker ben, en niet aggressief overkom. Want dat ben ik namelijk niet.

Oh ja... Nog een reactie op jouw verzoek te stoppen met discussieren. Laten we de discussie openhouden JUIST als er nare dingen gebeuren.
 
Interessante discussie.
Ik ken beide varianten, thuisblijven en fulltime werken, onze oudste is alweer bijna zeven. Ik heb na die geboorte een jaar of vier fulltime doorgewerkt (36 uur in vier dagen). Een jaar na de geboorte van de tweede ben ik gaan thuisblijven (nu alweer twee jaar). Ik ben zeer hoog opgeleid, post-academisch. Nu in verwachting van nummer drie. Tijdens het thuisblijven heb ik wel altijd wel andere dingen gedaan, zoals bestuurlijk actief zijn. Dat zijn dingen die je in de avond doet. Ik denk erover om na het zwangerschapsverlof van nummer drie wel weer twee a drie dagen te gaan werken naast de bestuurlijke taken, het is ook wel leuk om zelf wat om handen te hebben. Ik ben de mogelijkheden aan het onderzoeken voor een bedrijfje aan huis, dan heb je ook de vrijheid om je eigen tijd in te delen en om tijd aan je kinderen te besteden. Full time  thuisblijven is ook een absoluut heerlijke luxe. Ik zal daar ook nooit iemand om veroordelen, hoog of laag opgeleid. Wees blij dat je dat kunt doen, voor jezelf en voor je kind. Financieel kunnen wij het ons niet veroorloven dat ik helemaal niet meer ga werken, er moet nog wel wat van mij binnen komen, maar dus als je dat wel kan, geweldig toch!!!   Al dan niet een hoge opleiding verplicht je toch niet tot werken als je van het salaris van je man kan rondkomen en dat ook zelf wilt. Mijn ervaring is wel dat naarmate je kinderen ouder worden, ze je steeds meer nodig hebben. Schoolervaringen, afspreken met vriendjes, clubjes, dokters etc etc. Overigens zijn er bij ons in de straat en op school een heleboel thuisblijfmoeders en wordt je eerder raar aangekeken als je wel werkt als moeder dan andersom. Ik heb dan ook nog nooit rare reacties gekregen op mijn thuisblijven, eerder andersom vroeger en nu ook, zou je niet wat minder gaan werken, waarom ga je nog werken etc etc.
Wat ik ook gemerkt heb is dat het wel heel veel uitmaakt of je zelf tevreden bent met het kdv of NSO waar je kind heengaat en of je kind daar ook gelukkig is. Wij hebben wel een aantal switches gemaakt in het verleden, omdat ik zelf niet tevreden was maar ook omdat onze oudste het ene toch echt niet leuk vond en een volgend wel. Er is echt verschil en soms zit dat inderdaad in de leidsters, soms ook in andere dingen. Volg altijd je gevoel daarin zou ik zeggen.
 
Leuk deze discussie, heb alles net eventjes bijgelezen!!

Zo'n twee jaar geleden hebben mijn man en ik er wel eens over gehad wie er zou (gedeeltelijk) stoppen met werken als er kinderen zouden komen. Op dat moment hadden we beiden een goede fulltime baan, hij verdiende toen iets meer dan ik. Op dat moment zou onze keuze zijn geweest, dat ik fulltime door was gaan werken en hij fulltime thuis zou zijn!! Het leek ons beiden op die manier een heerlijke keuze!!

Nu ik zwanger ben, zijn de rollen wel wat veranderd. Ik werk nu 24 uur in de week en mijn man werkt fulltime. Maar ook het uursalaris is enorm veranderd (hij heeft zich goed op kunnen werken en ik ben er eigenlijk wat op achteruit gegaan (alleen qua salaris, niet qua werk)). Aangezien mijn man 12 uur per dag, 5 dagen in de week van huis is, vonden we het beiden wel belangrijk dat hij geen weekendpapa zou worden. Hij heeft nu geregeld dat hij 1 dag ouderschapsverlof krijgt en dus een echte papadag krijgt. Ik ga toch ook werken,  ik voel me er lekker bij om mijn werk te doen!! Maar omdat ik wel het opgroeien van mijn kind zoveel mogelijk wil meemaken, ga ik terug naar 16 uur. 1 dag in de week hebben we dan een gastouder geregeld.

Financieel is voor ons niet van belang geweest, zowel mijn man en ik gaan er 8 uren op achteruit in salaris. We zullen het merken in onze portemonnee, maar ook dat zullen we allemaal wel redden!! Maar ook op deze manier van verdelen krijgen wij ook wel eens 'afkeurende' opmerkingen... en ik denk wat je ook doet, dat er altijd wel mensen zijn die jouw mening afkeuren en denken dat ze het beter weten! (waarom zou jij die dag gaan werken en je man thuis zitten, terwijl hij op die dag meer zou verdienen?). En met die opmerkingen (om terug te komen op het begin van deze discussie) ga ik mij niet verdedigen. Het is simpelweg onze keuze, wij voelen ons er lekker bij. Op die manier kunnen we beiden genieten van ons werk en ons kind!!

Ik voel me er lekker bij om te werken, maar ik kan me er ook goed bij voorstellen dat er genoeg vrouwen zijn die fulltime moeder willen zijn. En ik denk dat die fulltime functie hun op 't lijf geschreven is!!

Ja en dan de discussie wel of niet een kinderdagverblijf. Bij ons in het dorp is een kinderdagverblijf, maar die staat slecht aangeschreven. Geen idee hoe het met de omgang is met kinderen, maar de kritische punten ligt 'm voornamelijk in de administratie. En aangezien ik wel wil weten hoeveel het me iedere maand kost om mijn kind een dagje naar de opvang toe te brengen, viel die keuze voor mij snel af. Toch neem ik aan dat er genoeg kinderdagverblijven zijn die wel goed zijn en hun zaakjes op orde hebben. Anders waren er ook geen wachtlijsten!!!  

Wel ben ik van mening, als je ouder wordt, dat je dan wel de zorg van je kind moet dragen. Ik ken een aantal die hun kind 4 dagen in de week naar de opvang brengen omdat de ouders beiden werken, maar dan ook nog eens in het weekend hun kind wegbrengen naar familie, zodat ze even tijd voor hun saampjes hebben of moeten bijkomen van een zware werkweek. Op die manier vind ik wel dat je niet voldoende tijd aan je kind besteed, maar wie ben ik. Ook die ouders zullen er wel een reden voor hebben, en dat heb ik en ieder ander maar te respecteren.

Rixt
 
@Suno

Dan heb ik jou stukje verkeerd begrepen. Ik begreep dat je wilde dat de discussie ophield! Misverstand dus, excuus.
Maar goed, ik vind niet dat ik mensen ben afgevallen. Over het algemeen vind ik dat in deze discussie wel meevallen. mensen zetten gewoon hun mening neer en reaeren op elkaar. Dat is dan toch niet direct afvallen? Tja, de een doet dat wat ongenuanceerder als de ander.

Overigens ben ik de hele dag kapot geweest van hetgeen er in Belgie gebeurd is! Krijg er rillingen van over mijn hele lijf. Het zal je kind maar wezen....
 
@ ben je naam even kwijt

je moet je absoluut niet aangevallen voelen voor mijn reactie (die was idd misschien wel wat heftig) mocht ik mensen daarmee gekwetst hebben dan spijt mij dat het was absoluut niet persoonlijk bedoeld.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan