ik zag dat er meer meiden zwanger zijn van de derde!!!!


He Jenny

Ja ik vind het ook zo fijn dat ik weer lekker kan mee kletsen en sorry dat ik je ongerust heb gemaakt, kan t me wel voorstellen.

Fijn om te horen dat het ook met jou goed gaat!!
Heb je de uitslag van je nieuwe kansberekening al binnen, als ik t me goed herinner wilde je dat deze keer toch niet doen maar liever meteen zekerheid...ben je toch veranderd van mening?

Tuurlijk mag je vragen waarom ik een geplande keizersnede krijg.
Ik heb bij Julian en Valentijn alle twee geprobeerd om op een normale maniet te bevallen, bij Julian had ik zelfs 24 uur hele heftige weeen en pas 7 cm ontsluiting. Het hoofdje zat nog heel ver (Hij was ene zogenaamd sterrenrkijkertje) Ik was al in t ziekenhuis omdat ik 3,5 week overtijd liep (bevalling = toen opgewekt). De keus van de gyn. was een keizersnede. Julian woog 4485 en had ook een groot hoofd.
Bij valentijn moest ik toch weer gewoon proberen te bevallen. Ik dacht dat ik weer overtijd ging lopen maar tot mijn verbazing kreeg ik toch 3 dagen voor de uitgerekende datum weeen, ik was toen nog op vakantie in Belgie.
Op de terug weg naar huis werden die weeen steeds heftiger. Toen weer 20 uur heftige weeen. Na 3 uur lang de persdrang te hebben weg gepuft had ik dan eindelijk 10 cm ontsluiting. Ik mocht echt gaan persen en heb dat ook geprobeerd maar het hoofdje zat nog heel ver weg. Na een uur is weer een keizersnede besloten, de tang of iets anders kon ook niet daar zat t hoofdje nog veel te ver voor.
Eindelijk werd gezegd, mevrouw je bent gewoon te smal om kindjes te baren.....

Dus ik wist als ik voor de derde zou gaan ik een geplande keizersnede zou krijgen.
En daar ben ik heel blij mee hoor!!! Natuurlijk als ik maar dacht dat ik het gewoon ook zou kunnen zou ik daar voor gaan maar dat gaat gewoon niet. Zeker de bevalling van Valentijn wil ik NOOIT meer overdoen!

Ik denk heel stiekem (zeg t alleen tegen jou) en de rest van de wereld die hier meeleest....dat deze zwangerschap wel eens een meisje kan zijn. Misschien hoop ik er stiekem toch wel op. Ik moet zeggen dat ik ook niet anders hoor van mijn omgeving " je hoopt natuurlijk op een meisje he" Natuurlijk hoop ik gewoon op een gezond broertje of zusje voor mijn kids.
Ach we zien wel. Nog een twee weken en dan weet ik het! Hoop ik....
We gaan het niet vertellen hoor, straks staat bij ons die data al vast en als ik ze dan ook al ga vertellen wat t gaat worden heb ik t gevoel dat ze alles al weten....



Oh ja dat zwembandje herken ik wel hoor, pfff dan zie ik mijn mtjes 36 in de kast hangen met t zweet onder mijn armen  hoe ik daar na de bevalling toch in hemelsnaam weer in ga passen!

Tot snel
x van Femke




Oh ja ik denk echt af en toe dat ik de baby al voel, zou dat kunnen?? Ik voel dan hele kleine schopjes van binnen....mijn darmen liggen daar boven die gaan ook flink te keer maar dat voelt toch weer heel anders vind ik.


 
Hallo allemaal,

Ik ben ook zwanger van ons 3de kindje. Wij hebben een lieve dochter Liselotte die net 4 is geworden dus voor haar een hele nieuwe ervaring want ze mag nu eindelijk naar school. Onze 2de dochter is Rosaline en 16 maanden. Nu komt er dus een 3de kindje. Ik ben morgen 16 weken zwanger en moet a.s. vrijdag weer voor controle naar de gyn.
Mijn man vindt het allemaal erg moeilijk te verwerken dat ik weer zwanger ben omdat beide   vorige zwangerschappen zeer slecht verliepen. Liselotte is met een spoed keizersnee geboren omdat ik al 5,5 week in het zh lag ivm zwangerschapsvergiftiging. Ze kwam te wereld met 34,5 week en moest meteen de couveuse in. Ze woog 1815 gram. Ik ben daarna nog erg ziek geweest en mijn man was bang dat ik het niet zou overleven.
De 2de zwangerschap was door de 1ste ervaring erg klinisch. bij ieder pijntje moest ik meteen het zh bellen. Laatste 10 weken waren heel erg spannend en hebben we het zh weer vaak van binnen gezien. Ik ben bevallen van Rosaline mbv een ruggenprik die ik eigenlijk niet wilde, had koorts tijdens de bevalling en veel pijn. Achteraf heeft de ruggenprik niet goed gezeten want ik ben 15 minuten met minder pijn geweest.
Onze Rosaline werd geboren door een knip en vacuumpomp en heeft een halve minuut bij me gelegen. Daarna moest zij met haar 3200 gram ook de couveuse in want het ging helemaal niet goed met haar. Met mij ook niet want ik verloor veel bloed en de placenta wilde er niet uit uit. Deze is operatief verwijderd en ik heb 3 bloedtransfusies gehad toen ik eindelijk op de kraamkamer lag. Gelukkig is alles goed gekomen met Rosaline.

Nu dus zwanger van een 3de kindje wat er graag wil zijn want het was eigenlijk niet helemaal de bedoeling. Ik werd moeilijk zwanger van de eerste 2. 10 jaar   overgedaan dus we hadden deze vakantie niet onze voorzorgsmaatregelen genomen. Mijn man neemt zich dit erg kwalijk. hij is nu heel afstandelijk en het  lijkt dat het hem weinig interresseert. Ik heb hem steeds zo gelaten maar mijn hormonen zijn nu ook aan het overwerken en het geeft mij steeds meer stress. Ik wil graag naar zwangerschapshaptonomie maar hij vindt dat allemaal niet nodig ivm mijn vorige cursussen zwangerschapsyoga. Ik vind dat erg jammer. ik ga die cursus toch volgen en als hij niet wilt vraag ik mijn moeder.  Jullie snappen dat ik deze zwangerschap erg  onzeker ben maar ik ben dus wel blij dat ik zwanger ben.
Ik hoop dat 3 maal scheepsrecht is en dat ik een normale zwangerschap door kan lopen. Dat ik vanaf nu ook kan genieten van mijn zwangere buikje en kleine dondersteen daarin.

sorry voor dit serieuze onderwerp in dit blije forum maar het lucht wel even op voor mij.

Liefs Natasja
 
He meiden!

Ik ben ook al mama en nu ook zwanger van de 3e! Ik heb 2 zoontjes, Noah van 6 jaar en Danio van bijna 3 jaar. En dan nu dus 15 weken zwanger van nummertje 3. Ik heb wel het idee dat deze zwangerschap anders is dan de vorige 2 dus nu misschien een meisje, haha. Zou leuk zijn al ben ik met een 3e ventje ook reuzeblij hoor, ik ga toch voor de standaard uitdrukkig: als het maar gezond is.

Ik heb wel het idee dat ik voor deze zwangerschap nog minder tijd heb, hebben jullie dat ook?

Even een vraagje voor iedereen: ze schijnen bij een 12 weken echo al te kunnen zien wat het wordt als de kleine er echt gunstig voor ligt. Bij ons is ook een uitspraak gedaan maar die is nooit 100% zeker natuurlijk. Heeft iemand van jullie dit ook meegemaakt en zo ja, is de voorspelling bij die 12 weken ook uitgekomen? Ben ik zomaar benieuwd naar, haha.

Liefs Wendy
 
Hallo allemaal,

Hoi Wendy en Nastasja, leuk dat jullie meekletsen.
Geslachtsbepaling op 12 weken? Nee dat heb ik nog nooit gehoord, misschien dat het wel kan, maar ik dacht altijd dat je pas vanaf 17/18 weken met enige zekerheid er iets over kon zeggen.
Wat een heftig verhaal Wendy,  van je man. Ook heel moeilijk om dan te kunnen genieten van je zwangerschap als hij er niet achterstaat. Wel ergens snap ik zijn angst als de eerste 2 bevallingen zo heftig zijn geweest. Maar ja, je bent nu eenmaal zwanger, en daar was hij toch echt bij lijkt me zo. Dus samen maar de zorgen en de angsten bespreken. Al is dat makkelijker gezegd dan gedaan als je er middenin staat denk ik zo. Laat je weten hoe het verder verloopt?

Hoi Femke,

Ja we hebben toch besloten voor een NPM. Niet omdat dit enige waarde heeft voor ons, maar wel omdat we zo de uitslag van de punctie eerder krijgen. De VK adviseerde ons dat, dus hebben we het maar gedaan. Ik ben nu veel rustiger onder een eventuele slechte uitslag, want de vorige keer was dat ook zo.
maandag aanstaande horen we de uitslag en dan de week erop hebben de punctie.
Spannende weken breken aan dus...


liefs Jenny
 
He meiden wat gezellig dat kletsen hier!!!
Enne Natasja noooooooit sorry zeggen voor een verhaal, doen wij ook niet! (soms dan...)

He Jenny
Ik ben echt voor je aan het duimen hoor, maandag krijg je de uitslag. Was dat vandaag of volgende week maandag???? Laat het maar snel weten. Ik had de bloedonderzoeken een week voor data laten doen dus ik kreeg de uitslag gelijk mee. Wel zo fijn! Bij mij had t kindje een Nekplooi van 3,2 geloof ik...en een uitslag van kleinder dan 1 op de 5000!! Goed he.
Hoe gaat t nu verder met je, voel je je nu ook zo energiek enne moet jij ook klussen in huis  of ging je nu je zoontjes bij elkaar op de kamer leggen?
Oh ja heb jij nog iets gehoord over de hypospadie. Kunnen ze dat zien op een 20 weken echo??

Gezellig Natasja dat je komt mee kletsen!
Wat een verhaal zeg, jij hebt t echt meegemaakt. Ik kan me wel voorstellen dat je man heel bezorgd is om jou. Die heeft al heel wat te verwerken gehad destijds. Zeker voor mannen die praten daar al niet zo over is dat vaak heel heftig en t zal wel diep bij m zitten.
Ik denk wel als t straks allemaal achter de rug is hij een stuk ontspannender doet. Hij maakt zich gewoon zorgen, maar goed als ik zo jouw verhaal lees begrijp ik ook dat jij dat ook snapt maar het voor jou ook moeilijk is.
Dat is ook zo...en wij zijn degenen die zwanger zijn. Voor ons is het toch een geruster gevoel, zij mannen moeten maar toekijken hoe hun vrouw daar pijn ligt te lijden en in jouw geval er zelfs bijna tussenuit piept.  
Maar goed het ZH zal je ook deze keer wel extra goed in de gaten gaan houden, gelukkig!
Wat geeft de VK of Gyn. voor tips. Leg het verhaal van je man ook bij hun neer. Of straks bij de evt. haptonomie.
Succes! Ik las dat we bijna even ver zijn. Ik ben morgen 17 weken en 3 maart uitgerekend? En jij? Krijg jij nu ook een geplande keizersnede?? Of ga je gewoon bevallen?

Wendy
Zo te horen hebben ze zachtjes ingefluisterd dat je een meisje krijgt.......
Mijn vriendinnetje is bevriend met een echoscopiste met een pretecho-bureau. Zij vertelde dat je het voor het eerst goed kan zien bij 17 weken. Daarvoor lijkt het geslacht gewoon nog te veel op elkaar. Ik heb zo'n boek van vroeger van mijn moeder geweest "Het grote wonder" heet t geloof ik. Daar staan plaatjes in van de twee geslachten rond de 13 weken, ik zie op de foto niet eens goed een verschil.

Zo te horen wil je t wel graag weten. Ik heb zelf ook twee jongetjes en natuurlijk het cliche als t maar gezond is....maar een meisje zou toch wel leuk zijn! Ik heb dat nooit geroepen, tot een paar weken terug toen kreeg ik ineens zo'n meisjes gevoel. Maar goed dat had ik bij Valentijntje mijn jongste zoontje van 2,5 ook destijds. Ik had al een stapeltje van die bloemetjes rompertjes gekocht voor dat ik wist wat t zou gaan worden. Ach nu draagt het kindje van een vriendinnetje ze!! hihi
Hoelang moet je nog wachten tot je 20 weken echo??


Ik heb nu trouwens nog helemaal niks gekocht. En jullie??

Met mij gaat het opzich goed, de oma van mijn man is zaterdag overleden dat wel. Het was echt een leuke en grappige oma en een schat voor haar achter kleinkinderen. Ik zal haar echt missen en zeker met die zwangerschapshormonen heb ik me al t hele weekend laten gaan...

Tot snel
x Femke
 
Hoi meisjes,

Welkom Natasja en Wendy. Leuk dat er zoveel 'nummer 3 komt er aan mamma's' zijn hier.

Natasja, het lijkt me idd  heel moeilijk om een man te hebben die (nog) niet helemaal achter je zwangerschap staat. Enerzijds kan ik me ook wel voorstellen dat ie er tegenop ziet en bang is. Maar je vrouw steunen in de zwangerschap lijkt me toch belangrijker.
Ik wens je hoe dan ook een zo mooi en ongecompliceerd mogelijk zwangerschap toe met een wat vlottere bevalling deze keer. Eerlijk gezegd denk ik dat je man nog wel bijdraait. Misschien heeft ie nog even iets meer tijd nodig.

Wat een verdrietig nieuws van je mans oma Annerobe. Heel veel sterkte met dit verlies.

Zelf heb ik ook een heftige tijd achter de rug. Mijn vriend heeft nl een ongeluk gehad vorige week. Hij was een avondje uit en ik trof 'm sochtends niet thuis. Na bellen met vrienden de politie gebeld en die wisten ook niks. Ik dacht dat ik gek werd! Toen de ziekenhuizen in de buurt afgebeld en daar heb ik 'm uiteindelijk gevonden. Echt, het is alsof je wereld onder je weg zakt als je zoiets meemaakt. Wat er precies gebeurd is weet niemand. Waarschijnlijk is hij aangereden op zijn fiets, buitenwesten geraakt, en is de aanrijder doorgereden ofzo. Een voorbijganger heeft 'm gevonden en 112 gebeld. Waarom niemand mij gebeld heeft, is me een raadsel.

Hij ziet er bont en blauw uit, heeft een paar gebroken ribben en een gebroken arm, maar is er verder goed vanaf gekomen.

Pfff, echt zo'n moment dat je geconfronteerd wordt met de kwetsbaarheid van het leven. Ik zag me daar al zitten, als weduwe met 3 kleine kinderen....brrr, niet meer aan denken.

De schrik is nu voorbij maar af en toe schiet ik nog vol als ik er aan denk.

Tot later meiden.
X Roosmarijn

PS: Jenny, ik duim voor je uitslag!



 
Oh Roosmarijn wat schrikken zeg!!!!

Ik kan me voorstellen dat je nog af en toe de rillingen krijgt, hij is misschien echt wel door het oog van de naald gekropen.
Enne ik zou dat ziekenhuis nog eens vragen waarom niemand gebeld is....vind ik ook heel vreemd. Dat is toch de normale procedure...maken zij meer dan dagelijks mee.

Maar goed hier gaat t goed. Wel heel druk op t moment, kamers verbouwen, werken, overwerken en dan morgen die begrafenis.

Maandag mag ik weer naar de gyn. Ik ben zo benieuwd. Op t andere topic vroeg iemand aan me of er geen cyste links in mijn buik zit omdat de baarmoeder zo naar rechts zit....nog niet aan gedacht maar wel weer meer zorgen.

Maar goed dat ik maandag mag!
Ik hou jullie op de hoogte.
Dikke kus van Femke (AnneRobe)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan