Wat ontzettend fijn voor jullie!! Hoe is het nu met je? Inmiddels zijn er weer wat weken verstreken.
Ben ook benieuwd hoe het met de rest gaat.
Hier ben ik ondertussen weer begonnen met spuiten, in voorbereiding op de 2e iui. Dosis is wat verhoogd om te proberen wel twee eitjes te krijgen. Ik ben de 1e poging wel weer te boven gekomen. Ik houd me maar heel erg vast aan dat er in ieder geval wel een bevruchting heeft plaatsgevonden, ook al is het niet blijven plakken. . Om me heen ook weer veel zwangerschapsaankondigingen en ook heel erg dichtbij, in mijn eigen gezin. Dus dat was een turbulente tijd omdat we helemaal, tegelijkertijd, samen op zouden lopen, ware het niet dat het bij mij (weer) mis is gegaan. Voor hun de 1e probeer poging...(En gelukkig gaat bij hun alles goed, ik gun het ze ook heel erg natuurlijk). Soms is het alleen moeilijk om positief te blijven. Je komt in zo'n proces dat allerlei mensen om me heen zeggen van, ja loslaten. Maar dan lijkt het dus ook alsof het je eigen schuld is dat het niet lukt, als je ook gedwongen wordt er zoveel mee bezig te zijn. Met name dit soort trajecten. Terwijl ik denk dat voor iedereen waarbij het niet in het eerste jaar lukt, het vanzelf een soort obsessie wordt. (Bij 90% van de mensen in ieder geval).
Naja tot zover mijn klaag eventjes!
Inmiddels bijna 9 weken zwanger maandag heb ik weer een echo de 2e en ben dan 9 weken en 3 dagen. Veel last van misselijkheid en geur en niks wat smaakt. Ik moet zeggen dat wij heel nuchter in het traject zaten lukte het niet dan lukt het niet en probeerde ik het ook los te laten dat we er mee bezig zijn en gewoon bezig blijven met de dagelijkse sleur. Bij ons was het ook een soort wedstrijdje tussen mij en me broer , wij zijn al 2 jaar bezig en hun net paar maanden maar ze wilde het eerder als ons hebben, ik wilde het ook niet met hun erover hebben want het geeft alleen maar stress. Ook ik zag continue mensen op mijn Facebook mensen aankondiging maken over zwangerschap en heb geprobeerd gewoon blij voor ze te zijn en tegen mezelf te zeggen bij ons lukt het vanzelf ook een keer. Ik ben goed gaan kijken wanneer mijn eitjes goed waren en wanneer ze los lieten en heb dit ook besproken want elke keer had ik gevoel van dat we een dag te laat waren.
Hallo allemaal,

Ik ben nieuw en na twijfelen typ ik toch een bericht. Het is tegelijkertijd fijn om te lezen dat ik niet alleen ben maar ook vervelend om te zien dat zoveel vrouwen hier mee te maken hebben.

Wij zijn nu 3 jaar bezig, 4 miskramen verder en onlangs de 6de IUI behandeling gehad (+ 2 keer niet door gegaan, 1 keer door cystes en 1 x omdat er te veel eitjes waren gesprongen). Ik krijg gonal f en ovitrelle. Volgende week mag ik testen maar ik voel aan mijn lichaam al dat het niet gelukt is… althans dat vertel ik mijzelf.

Hebben jullie ervaring met karyotypering chromosoomonderzoek?

Hoe gaat het met jullie?

Liefs x
Fijn dat je bij ons aansluit ❤️. Ik voelde me in het begin ook totaal niet zwanger en dacht ik ongesteldheid buikpijn te hebben maar dit bleek achteraf niet dus ik duim voor je!
 
Inmiddels bijna 9 weken zwanger maandag heb ik weer een echo de 2e en ben dan 9 weken en 3 dagen. Veel last van misselijkheid en geur en niks wat smaakt. Ik moet zeggen dat wij heel nuchter in het traject zaten lukte het niet dan lukt het niet en probeerde ik het ook los te laten dat we er mee bezig zijn en gewoon bezig blijven met de dagelijkse sleur. Bij ons was het ook een soort wedstrijdje tussen mij en me broer , wij zijn al 2 jaar bezig en hun net paar maanden maar ze wilde het eerder als ons hebben, ik wilde het ook niet met hun erover hebben want het geeft alleen maar stress. Ook ik zag continue mensen op mijn Facebook mensen aankondiging maken over zwangerschap en heb geprobeerd gewoon blij voor ze te zijn en tegen mezelf te zeggen bij ons lukt het vanzelf ook een keer. Ik ben goed gaan kijken wanneer mijn eitjes goed waren en wanneer ze los lieten en heb dit ook besproken want elke keer had ik gevoel van dat we een dag te laat waren.

Fijn dat je bij ons aansluit ❤️. Ik voelde me in het begin ook totaal niet zwanger en dacht ik ongesteldheid buikpijn te hebben maar dit bleek achteraf niet dus ik duim voor je!
Fijn dat het goed gaat met de zwangerschap!

En welkom voor de "nieuwe" strijders hier..
Ik heb inmiddels 11 dagen geleden de tweede IUI gehad. Gelukkig met twee eitjes. Had wel veel last van de gonal F moet ik zeggen. Erg labiel.
Op dit moment heb ik ook 3 dagen al oplopende zwangerschapstesten. 7 dagen na de IUI (9dagen na de ovitrelle) had ik een negatieve test (wilde controleren of het uit m'n lichaam was).
Hoewel het natuurlijk heel erg fijn is dat er weer iets in mijn lichaam aan het gebeuren is overheerst de angst dat het weer mis gaat en durf ik niet eens voorzichtig blij te zijn. Het streepje is wel echt goed zichtbaar, zeker voor als ik bedenk dat het nog "zo vroeg" is (11dpo, maar op 9dpo dus ook al tot mijn verbazing een licht streepje). Naja, we wachten maar weer rustig af en ik ga nu niet meer testen tot de officiële testdag (over 3 dagen, dan zit ik op 2 weken na iui). (Als ik mezelf kan beheersen natuurlijk).
 
Hoihoi, ik ben nieuw op het forum en zou me graag bij jullie aansluiten. Dit is voor mij überhaupt de eerste keer dat ik lid ben van een forum, dus ik moet nog even uitvogelen waar ik actieve berichten kan vinden.

Mijn man en ik (beiden 30 jaar oud) zijn na 2,5 jaar proberen doorverwezen naar het zh. Bij mij was alles in orde, maar het zaad van mijn man was niet goed. VCM 1,7 en 3,2. Hij leeft al best gezond, maar is (op advies van de gyn) proxeed gaan slikken. VCM: 7,4. Super blij natuurlijk!

Alsnog zijn we begonnen met IUI, we mogen 3x in de natuurlijke cyclus. Afgelopen zaterdag heb ik de 1e inseminatie gehad, zit nu in de wachtweken.. man wat gaan die dagen ineens langzaam. Ik heb van tevoren 3x een inw.echo gehad, eitje groeide volgens ‘het boekje’, en toen op donderdag een injectie Gonasi zetten (heel naar vond ik dat).
IUI VCM 5,4. Na bewerken 3 milj, 84% beweeglijk A. Wat vinden jullie van deze waardes?

Hoe komen jullie de wachtweken door? Nog tips voor mij?

Liefs Nien
 
Hoi allemaal,

Na lang twijfelen en veel meelezen post ik hier toch. Na lang zelf moeten proberen mochten wij eind december toch starten met het IUI traject. Ik stond er vrij nuchter in en vond het fijn dat alles zo gemonitord werd.
Een paar weken geleden hebben we de eerste inseminatie gehad en in de 2 weken daarna heb ik iedere dag buikkrampen gehad waardoor ik dacht dat de kans dat het gelukt was heel klein zou zijn. Afgelopen zondag getest (14 dagen na inseminatie) en deze was gewoon positief! Ik kan nog steeds niet geloven dat we zoveel geluk hadden dat het na de eerste keer al zou lukken en ben nu ongelofelijk bang dat het alsnog mis gaat. De eerste echo staat pas 14 februari gepland, dus nog 3 weken wachten. Deze wachtdagen duren bijna nog langer dan de wachtdagen na de IUI...
 
Hoi allemaal,

Na lang twijfelen en veel meelezen post ik hier toch. Na lang zelf moeten proberen mochten wij eind december toch starten met het IUI traject. Ik stond er vrij nuchter in en vond het fijn dat alles zo gemonitord werd.
Een paar weken geleden hebben we de eerste inseminatie gehad en in de 2 weken daarna heb ik iedere dag buikkrampen gehad waardoor ik dacht dat de kans dat het gelukt was heel klein zou zijn. Afgelopen zondag getest (14 dagen na inseminatie) en deze was gewoon positief! Ik kan nog steeds niet geloven dat we zoveel geluk hadden dat het na de eerste keer al zou lukken en ben nu ongelofelijk bang dat het alsnog mis gaat. De eerste echo staat pas 14 februari gepland, dus nog 3 weken wachten. Deze wachtdagen duren bijna nog langer dan de wachtdagen na de IUI...
Ik begrijp je helemaal, ik weet ook niet hoe ik deze weken door moet komen. Ontzettend bang dat het niet goed blijkt te zijn/alsnog mis gaat. Durf het, ondanks knaltesten, niet te geloven. Ook omdat ik weinig klachten heb. Alleen beetje zere borsten. Ik heb pas echo op 18 februari, met precies 8 weken. Wel heel dankbaar dat het raak is, en dan vind ik ook weer dat ik helemaal niet mag klagen. Pff, het is wat he. Maar je hoopt al zoveel jaren dat het een keer gebeurd en dan is het zo ver, dan komt er daar weer angst van. Zo van: zul je net zien dat het bij ons gewoon weer misgaat. Succes de komende tijd!! Ik ga maar veel afleiding zoeken denk ik.
 
Beste Woeshh en S-vrouw100,

Ten eerste, gefeliciteerd met jullie positieve resultaten na jullie IUI-behandelingen. Ik vind het zelf super begrijpelijk dat jullie nu blijdschap en bezorgdheid ervaren. Zelf heb ik geen ervaring met IUI, maar heb ik wel een miskraam gehad bij mijn eerste zwangerschap en kon ik daarna tijdens mijn volgende zwangerschappen ook niet geloven dat het goed zou blijven gaan en was ik ook erg bang dat het fout zou gaan (maar het is allemaal goed gegaan<3).

Ik kan me voorstellen dat voor jullie, tijdens een IUI traject, het allemaal erg emotioneel kan zijn en dat wachten op de eerste echo voor jullie als heel lang voelt. Mogelijk kunnen jullie hier met jullie partner, familie en of vrienden over praten? Zelf als ik ergens mee zit, helpt het mij om het even te ventileren bij een ander. Weet dat we hier ook altijd voor jullie klaar staan en hopelijk vliegen de komende weken voorbij!

Ook helpt het mij in zulke situaties om me te focussen op het positieve en daarnaast vooral te focussen op het nu. Want het gaat nu goed en jullie zijn nu zwanger. Als je je focust op dingen wat er eventueel allemaal kan gebeuren in de toekomst kost dat veel energie en geeft dat misschien onnodig stress. Want er is een grote kans dat het allemaal goed blijft gaan, en dan is het achteraf zonde dat je minder van deze tijd hebt genoten, omdat je veel zorgen maakte. Dit is natuurlijk wel makkelijk gezegd dan gedaan, maar ik wil het toch aan jullie meegeven. Focus op het nu. Mindfulness kan hier ook bij helpen.

Ik heb een mooi artikel gevonden op Oudersvannu.nl over mindfullness tijdens de zwangerschap:
Dit artikel is ook medisch beoordeeld door zwangerschapscoach Georgina Kwakye

Ook heb ik nog een mooi artikel voor jullie gevonden waar jullie mogelijk iets aan kunnen hebben:
Dit artikel is medisch beoordeeld door zwangerschapscoach Georgina Kwakye

Ik heb verder ook nog een informatief artikel voor jullie gevonden over het eerste trimester, waar jullie mogelijk iets aan kunnen hebben de komende tijd, want we gaan er vanuit het helemaal goed gaat en jullie je lekker kunnen voorbereiden en kunnen gaan genieten van jullie zwangerschap:

Wat je kunt verwachten van je zwangerschap tijdens het eerste trimester:
dit artikel is medisch beoordeeld door verloskundige Karlijn Draaisma

Heel veel succes de komende tijd en we leven graag met jullie mee. Dus stel je hebt een vraag of je zit ergens mee, wij helpen jullie graag verder.

Groetjes Jetske
 
Terug
Bovenaan