IUI - ervaringen delen?
- Onderwerp starter Mlotje
- Startdatum
@Mijsjes, wat jammer! Het verdriet/angst/teleurstelling kan je dan toch opeens weer overvallen, ook al denk je dat je er inmiddels wel 'goed mee kom kunt gaan' (althans dat dacht ik wel eens).
Ik zit sinds we het eerste super lichte streepje op de test zagen 1 dag na mijn nod in een emotionele achtbaan. Ik ben daarna dus 'ongesteld' geworden', daarna nog steeds af en toe bruin/donkerrood verlies. Het streepje werd niet lichter maar juist iets donkerder. Het stijgt de afgelopen dagen heel licht maar ben toch eigenlijk bang dat het te licht is, heb nu bij 5,5 week nog steeds geen knaltest. In combinatie met het bloedverlies ben ik enorm bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik denk dat het ook gedeeltelijk hormonen zijn, en vraag me soms af of mijn angst realistisch is of overdreven. Het ziekenhuis zegt dat ik moet uitgaan van een zwangerschap en heb pas over twee weken een echo, ze willen ook geen bloed prikken. Ik weet echt niet hoe ik deze tijd door moet komen en bij elk pijntje in mijn onderbuik denk ik dat het fout zit en dat mijn eileider scheurt. Ergens ben ik blij dat ik dus wel zwanger kan worden, maar als ik de verhalen over buitenbaarmoederlijke zwangerschappen lees lijkt me dat echt vreselijk, vooral omdat je plotseling heel veel pijn kan krijgen en dan heel snel naar het ziekenhuis moet. Je zou dan maar net in de trein zitten oid. Genieten van eindelijk een positieve test lukt me dus totaal niet!
Ik zit sinds we het eerste super lichte streepje op de test zagen 1 dag na mijn nod in een emotionele achtbaan. Ik ben daarna dus 'ongesteld' geworden', daarna nog steeds af en toe bruin/donkerrood verlies. Het streepje werd niet lichter maar juist iets donkerder. Het stijgt de afgelopen dagen heel licht maar ben toch eigenlijk bang dat het te licht is, heb nu bij 5,5 week nog steeds geen knaltest. In combinatie met het bloedverlies ben ik enorm bang voor een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ik denk dat het ook gedeeltelijk hormonen zijn, en vraag me soms af of mijn angst realistisch is of overdreven. Het ziekenhuis zegt dat ik moet uitgaan van een zwangerschap en heb pas over twee weken een echo, ze willen ook geen bloed prikken. Ik weet echt niet hoe ik deze tijd door moet komen en bij elk pijntje in mijn onderbuik denk ik dat het fout zit en dat mijn eileider scheurt. Ergens ben ik blij dat ik dus wel zwanger kan worden, maar als ik de verhalen over buitenbaarmoederlijke zwangerschappen lees lijkt me dat echt vreselijk, vooral omdat je plotseling heel veel pijn kan krijgen en dan heel snel naar het ziekenhuis moet. Je zou dan maar net in de trein zitten oid. Genieten van eindelijk een positieve test lukt me dus totaal niet!
@SophiB, wat een verdrietig verhaal. Hopelijk kun je nu weer met volle moed starten. Al zal die angst voor een miskraam wel blijven. Veel sterkte met afwachten!Hi allemaal! Wij zitten nu in poging nummer 5, met een pauze van een jaar ertussen. Na poging nummer 4 was het gelukt, dat was afgelopen februari. Helaas is dat geëindigd in een miskraam, zo verdrietig. Eind april kon ik weer starten en ben ik ook gestart met acupunctuur net als Mijsjes. Momenteel op het wachtbankje, spannend weer! Ik herken veel in jullie verhalen. Ik testte vorige keer al duidelijk positief op 10DPO
Hoe gaat het met jou, kom je de weken een beetje door?
Dat klinkt als mega veel onzekerheid. Snap je gevoel helemaal. Aan de ene kant wil je blij zijn omdat de test positief aangeeft, maar in combinatie met het bloedverlies kan ik die wisselvallige emotie wel begrijpen. Twee weken duren dan ook ontzettend lang. Hopelijk kom je de tijd een beetje goed door en lukt het om kleine genietmomentjes te hebben tussendoor. Ik ga voor je duimen dat het goed mag aflopen.
Hi Dromer, dankjewel! Wat naar die onzekerheid, ik snap je heel goed, maar een bloedtest geeft je ook geen zekerheid nu op dit moment, daar is het echt nog te vroeg voor. Kunnen ze dan al een bbz uitsluiten zo vroeg denk je? Ik heb vorig jaar rond deze tijd een bbz gehad in mijn rechter eileider. Ik had geen bloedverlies gehad en ook geen pijn gelukkig. We zijn er achter gekomen met een 8 weken echo. Jij kan iets eerder gelukkig. Als ik jou was zou ik het blijven proberen, een bloedtest te vragen, als dat je wat rust geeft. Naar allemaal, ik hoop dat alles gewoon goed gaat voor je! X
Ik heb afgelopen vrijdag een echo gehad. Het bloedverlies is inderdaad een miskraam geweest. Op de echo zag het er nog ‘rommelig’ uit in de baarmoeder, waarschijnlijk zorgde wat restweefsel ervoor dat mijn lichaam nog hcg maakte. Na een bloedtest bleek mij hcg inmiddels heel laag (12) te zijn, dus er is geen verdenking op op een bbz, dit was voor mij een enorme opluchting. Met goede moed gaan we door naar de volgende ronde IUI nadat ik weer ongesteld ben geworden (waarschijnlijk slaan we eerst wel een cyclus over vanwege de vakantie).
Hoe gaat het bij jullie @Mijsjes en @SophiB ?
Hoe gaat het bij jullie @Mijsjes en @SophiB ?