iui

@Sanne Beau, was op zondag tegen eind van de middag ongesteld geworden, en toen belde ik maandagochtend voor uitgangsecho, omdat we nog 1 ronde doorwilden. We konden toen maandagochtend meteen langs komen en die arts (niet onze eigen) heeft haar proefschrift geschreven over pauzes en ontstressen tijdens trajecten. 
Kreeg nog wel de opgehoogde dosering letrozol (2 tabletten ipv 1 per dag) mee naar huis, maar gisteren niet meer ingenomen. Gisteren nog wel echt gehuild en vanmorgen zat ik er nog steeds een beetje door heen. We gaan vanavond denk ik de knoop door hakken voor welk ziekenhuis we officieel kiezen. 
Ene kant denk ik inderdaad nog steeds Nijmegen, want die rust is wel even fijn (uiteindelijk... hoop ik), en Düsseldorf is nog een half uur verder rijden, anderzijds vind ik een wachtlijst van max. 6 maanden in Nijmegen toch wel echt ontzettend lang. Naja, heb nog even paar uur om er over na te denken. 
Kwam via via bij een website terecht van een holistisch arts (lotuscoach.nl) en zit dichtbij ons.. misschien daar eens horen of we iets kunnen doen, anders voelt het helemaal als stilstand. 
 
Annemt,
Oh wat jammer, dat had ik gemist, wist niet dat je ongesteld was geworden. 
Het even niet meer zien zitten mag! Daar hoef je je echt niet vervelend over te voelen. Denk dat elke vrouw dit meemaakt in soortgelijke trajecten. Het vraagt elke keer nieuwe energie en moed en die kun je niet altijd even makkelijk opbrengen. Elke maand die teleurstelling brengt je weer in die emotionele molen en wanhoop. Het is makkelijk gezegd maar probeer te relativeren. Het moet niet ten kostte gaan van je eigen gezondheid. Probeer wat afleiding te zoeken en jezelf de tijd gunnen om je te herpakken. Probeer ook de mooie dingen in het leven te vieren, om daar positiviteit uit te halen. Het is allemaal makkelijker gezegd dan gedaan. Maar ik merk aan mezelf dat ik het mezelf niet toesta om negatief er in te staan, anders kom ik echt in een sleur of een negatieve spiraal terecht. En dat terwijl ik zoveel heb om dankbaar voor te zijn, zijn duizend dingen die ik kan noemen die wel goed gaan. Alleen voor ons vrouwen voelt het alsof we falen, terwijl we dondersgoed weten dat we er letterlijk niets aan kunnen doen.
En ik merk dat die hormonen van Clomid ook wel met mijn emoties spelen. Kan soms om niks huilen, herken mezelf daar totaal niet in.
Ik weet niet of je het ziet zitten, maar misschien kan je terwijl je op de wachtlijst staat bij het Radboud wel doorgaan met de IUI. Alleen misschien niet direct de volgende maand, maar even een maand of twee rust..
Hoop dat je na vorige week een beetje je rust hebt kunnen vinden en een keuze voor jezelf hebt kunnen maken.
 
Ja gaat wel goed hier, de pauze geeft me best wel even rust. Wel afgelopen week teeds gedacht: 'oh, nu hadden we vast naar het ziekenhuis moeten gaan'/ 'oh, hoe groot zou het eiblaasje zijn en hoe dik het baarmoederslijmvlies'. Heel gek, onbewust blijf je er toch nog weer een beetje mee bezig, omdat we al zo'n lange tijd ook in het traject zitten. Misschien komende maand nog even een extra pauze en daarna vol goede moed verder. 
Gisteren heb ik een kennismakingsgesprek gehad bij die vrouw van de website die ik laatst deelde. Voelt wel goed, zij kijkt zowel met de westerse als de oosterse geneeswijze zeg maar, dus over anderhalve week daar een intakegesprek samen met mijn vriend en dan gaan we op deze manier even verder. 
 
Hoe is het bij jou? 
 
 
Wat fijn dat je toch tot rust hebt weten te komen. Heel goed dat je een pauze hebt ingelast. Lekker op je eigen tempo verder gaan. Moet je nagaan hoeveel je er mentaal mee bezig bent.
Ik heb na alle onderzoeken ook aangegeven niet direct te willen starten met de IUI. Heb toen voor mezelf ook een pauze ingelast van 3 maanden. Ik heb daar absoluut geen spijt van. Heeft me echt goed gedaan om er even niet mee bezig te zijn en verder te gaan met het leven.
oh wat fijn! Ik vind alternatieve geneeswijzen heel interessant. Ik loop zelf bij een Mesoloog en eerst ook bij een osteopaat. Die hebben me beide wel geholpen. Ik hoop dat je er baat bij hebt.
Dosering van de clomid was deze maand verlaagd, dus had een stuk minder klachten. Inseminatie heeft afgelopen zondag plaatsgevonden en de ovulatie was afgelopen maandag. Dus ik ik zit weer op het wachtbankje tot 13/14 maart. Ik heb van de mesoloog nieuwe supplementen gekregen en die werken heel erg op mijn darmen. Super veel spanning zit er nu al een paar dagen, heb er zelfs ademtekort van. Maar voor de rest gaat het prima!
 
Hoe is het Sanne Beau? Heb je het idee dat het dit keer gelukt is? 
 
Ik heb deze keer volgens mij een hele korte cyclus, merkte 2 weken geleden al op de dinsdag (dag 10) dat ik dicht tegen de ovulatie aan zat, vandaag dag 24 en het lijkt al een beetje te beginnen, in ieder geval met wat bruinig verlies. Mega vroeg dit keer, normaal vaak rond dag 29 pas, denk dat het nu dag 26 zal worden. 
 
Hey Annemt,

Goed hoor. Heb er een beter gevoel bij dan de vorige maand omdat ik toen al het gevoel had dat de iui te vroeg had plaatsgevonden. Bleek achteraf gelijk te hebben daarin.

Gelukkig weinig bijwerkingen dit keer. Heb wel sinds gister last van mijn linkereierstok en trekkerige onderbuik. Dat eerste is voor het eerst dat ik dat voel, soms voel ik het ook rechts. En dat tweede duidt bij mij vaak op mijn menstruatie.

Had jij na de iui ook last van je eierstokken?
Las op internet dat het ook kan betekenen dat het nieuwe eiblaasjes zijn die groeien voor de volgende maand.
 
Eigenlijk nooit iets van gemerkt, maar ik dacht altijd te weten dat het niet gelukt was omdat ik dan afscheiding beter in de gaten ging houden (billingsmethode)
Duimen voor jou, hopelijk is het dit keer raak. 
Ik denk dat wij deze maand nog een 2e pauze erachteraan doen en gaan aanmelden voor ivf. Hebben daar toch al toestemming voor, maar was er vorige maand eigenlijk nog helemaal niet aan toe...
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan