Jong ouders worden!?

Ik was inverwachting van k ze dochter toen ik 23 was. Mijn vriend en ik waren toen 3 jaar samen waarvan 2 jaar samenwonen. Wij kregen veel positieve reacties van onze familie. Sommige collega's vonden mij wel jong maar heb me daar niet zo veel van aan getrokken. Ik wist dat ik heel graag mama wilde worden en dat wij als stel er klaar voor waren. Gewoon je eigen gevoel volgen!
 
Hallo!
Ik ben zelf 22 en mijn man is bijna 25 jaar. Ik ben nu 38 weken in verwachting van ons eerste kindje :)
Ik vond het in het begin ook nogal spannend om het bekend te maken, maar dit was achteraf nergens voor nodig! Alleen maar positieve reacties gehad. Veel mensen hadden het zelfs al wel verwacht. En achteraf denk ik bij mezelf, al waren de reacties negatief.. Wat dan nog? Het is jullie keuze en als het voor jullie goed voelt dan moet je er zeker voor gaan! 
 
Ik ben nu 27 maar heb een zoontje van 4 en een dochtertje van 3 maanden. Dus ik was ook 23 toen ik beviel. Mijn vriend is 2 jaar ouder. Wij waren toen 6 jaar samen en woonde pas 1 jaar samen. Wij zijn er tot op de dag van vandaag nog steeds heel blij mee dat we zo jong ouders zijn geworden! We hebben ons niks aangetrokken van wat mensen zeiden. We genieten elke dag van ons kindjes. En soms nemen we gewoon de tijd om eens een dagje saampjes iets te doen. Dat is wel belangrijk. Een kindje is een grote verandering in je leven (maar wel de mooiste hihi) dus je zal altijd hard moeten werken aan je relatie en vooral met elkaar blijven praten ? 
 
Ik ben nu 27 maar heb een zoontje van 4 en een dochtertje van 3 maanden. Dus ik was ook 23 toen ik beviel. Mijn vriend is 2 jaar ouder. Wij waren toen 6 jaar samen en woonde pas 1 jaar samen. Wij zijn er tot op de dag van vandaag nog steeds heel blij mee dat we zo jong ouders zijn geworden! We hebben ons niks aangetrokken van wat mensen zeiden. We genieten elke dag van ons kindjes. En soms nemen we gewoon de tijd om eens een dagje saampjes iets te doen. Dat is wel belangrijk. Een kindje is een grote verandering in je leven (maar wel de mooiste hihi) dus je zal altijd hard moeten werken aan je relatie en vooral met elkaar blijven praten ? 
 
Ik ben nu 27 maar heb een zoontje van 4 en een dochtertje van 3 maanden. Dus ik was ook 23 toen ik beviel. Mijn vriend is 2 jaar ouder. Wij waren toen 6 jaar samen en woonde pas 1 jaar samen. Wij zijn er tot op de dag van vandaag nog steeds heel blij mee dat we zo jong ouders zijn geworden! We hebben ons niks aangetrokken van wat mensen zeiden. We genieten elke dag van ons kindjes. En soms nemen we gewoon de tijd om eens een dagje saampjes iets te doen. Dat is wel belangrijk. Een kindje is een grote verandering in je leven (maar wel de mooiste hihi) dus je zal altijd hard moeten werken aan je relatie en vooral met elkaar blijven praten ? 
 
Ik vind dat totaal niet jong als alles toch lekker stabiel is en jullie het willen.. gewoon doen!! Ik snap nooit zo goed waarom het tegenwoordig normaal is dat je pas rond 30/35 begint. Tuurlijk als je pas je partner ontmoet op een later stadium ok of er nog niet aan toe bent. Wij zijn ook al 13 jaar samen en hebben pas net een dochter van 6 maand (kalverliefde hihi we zijn nu 27/29) en waren echte flierefluiters maar bijna alle meiden van mn zwangerschaps clubje waren 30/35+ en noemde mij jonkie terwijl ik naar mijn gevoel laat was. Niet op letten leeftijd zegt lang niet alles. Denk dat het belangrijkste is dat je een stabiele relatie hebt en samen ervoor wilt gaan! Zettem op! 
 
Hoihoi,
Ben zelf 23 en mijn vriend is 27. Wij zijn nu 5 jaar samen en we hebben alles super voor elkaar, nu zijn we 23 week zwanger van ons 1ste kindje. Dit was een bewuste keuze en heb nooit negatieve reacties gehad. Leeftijd maakt echt niets uit als je alles goed voor elkaar hebt en je wens is zo groot waarom zou je dan wachten? En weetje mensen oordelen toch wel altijd 23 is te jong 35 is weer te oud.. terwijl ze het eigenlijk helemaal niks aan gaan. Xxx
 
Hoi!
Ik ben 23 en mijn vriend is 28 en willen vanaf komende maand ook voor een eerste kindje gaan! Ik weet dat onze families het fantastisch zouden vinden maar heb soms ook wel in m’n achterhoofd de gedachtes van wat zullen kennisen/collea’s etc er van vinden? We zijn nu 2 jaar samen, hebben een half jaar geleden een appartement gekocht en zijn verloofd maar dat is dus allemaal vrij snel gegaan.. Maar als ik me dan bedenk dat onze ouders op de leeftijd die ik nu heb al getrouwd waren en kinderen hadden dan denk ik wel waar maak ik me eigenlijk druk om haha.. Vroeger was het doodnormaal!
 
Terug
Bovenaan