kiezen achternaam, what to do?

Ik zou her de achternaam  van de vader geven.
Stel dat jullie over een paar jaar trouwen  heb jij zijn ahternaam en het kindje jou  achternaam .
Maja ieder zn eigrn keus  natuurlijk 
 
Wij staan voor dezelfde keuze... we zijn ook nog in conclaaf. 
Mijn naam komt minder vaak voor dan zijn naam en ik ben de enige die mijn achternaam kan doorgeven. Vond ik mooie argumenten. 
Maar hij vindt mijn achternaam ‘lollig’ en zijne wat serieuzer?... 
Wat zijn bij jullie de argumenten/discussiepunten?
 
Wij zijn nog in dubio. Zo stom dat je in NL niet beide achternamen kunt geven (hier lopen wel petities voor), wat in zoveel landen normaal is (ook Belgie). Wij gaan wel geregistreerd partnerschap doen en nemen dat ook elkaars achternaam aan. Maar ons kind kan dan niet beide namen... 
 
Voor ons was de keuze makkelijk gemaakt. Voor ons van zelfsprekend dat de kleine de achternaam van (toen mijn vriend) zou krijgen. Of we nou daarna nog zouden trouwen of niet. Nu zijn we inmiddels getrouwd en hebben we dan allemaal dezelfde achternaam. Vind het zelf niet meer dan normaal dat de kleine de achternaam van de vader krijgt. Tenzij je niet bij elkaar bent en niks geen contact heb met de vader van het kind...dan is het anders. 
 
Voor ik zwanger was riep ik altijd hard:ik pers er geen kindje uit dat niet mijn naam draagt. Dus vond dat mn vriend dat moest kiezen trouwen of mijn naam geven.
Nu ik zwanger ben is alles voor mijn gevoel anders. Het is ons kindje en vind het bijna mooi dat ze de naam van de papa krijgt. Hoop stiekem wel ooit zijn naam ook tr mogen dragen. Maar het mooiste liefdesgeschenk draag ik en zal ons voor altijd binden.
Probeer samen de voors en tegen te bespreken. Er komt vast wel een oplossing of compromis. Mij hielp de gedachte ook :ik mag nu 9 maanden de baby dragen en het straks voeden, die band is niet met een naam te  beschrijven. Nu gun ik het hem helemaal om dit stukje te hebben.
Sterkte met de afwegingen 
 
[quote quote=10157941]Iets wat je in overweging moet nemen is dat het voor jouw vriend erg moeilijk zal zijn om continu te moeten bewijzen dat het zijn kind is zodra zij niet dezelfde achternaam hebben. In het ergste geval krijgen jullie bijvoorbeeld een ongeluk en belanden in het ziekenhuis, hier wordt echt nog gelet op achternamen en familiebanden. Op school en het kdv zal dit ook steeds strenger worden. Natuurlijk is het telkens maar eenmalig of hooguit een paar keer, maar het lijkt mij zeer pijnlijk om jezelf als vader te moeten bewijzen. Alsof je je eigen kind komt ontvoeren. Ook vind ik het zelf een stuk erkenning naar jouw vriend toe. Dat de baby van jou is weten mensen wel, jij hebt het gedragen.. Maar de baby is van jullie samen. Persoonlijk zou ik dus gaan voor de achternaam van de vader. Nog een reden: mochten jullie wel ooit trouwen dan heeft jullie kind niet jullie achternaam maar jouw meisjesnaam.[/quote]
Voor haar geldt precies hetzelfde,  dus dat is geen argument. En als ze ooit trouwen dan kunnen ze ook de keuze maken om allebei haar achternaam aan te nemen, zodat ze allemaal hetzelfde heten. 
 
Je moet sowieso naar het gemeentehuis om te erkennen en daar bepaal je meteen de achternaam. Je kan ook voor beide namen kiezen
en als je dan wel trouwt kan je ook beide achternamen aannemen en hebben jullie allemaal dezelfde
 
In Nederland kun je niet voor beide namen kiezen. 
Wat misschien nog een mooie oplossing kan zijn als je er echt niet uit komt; een neef van me heeft samen met zijn vriendin besloten dat als het eerste kind een meisje zou zijn, dat het de naam van zijn vriendin zou krijgen, was het een jongetje, dan kreeg het zijn achternaam. 
Dat vond ik zelf een mooie manier! Mijn man en ik hebben voor zijn achternaam gekozen, maar puur omdat we dat de mooiste en meest originele naam vonden.
 
Wij hadden ook de afspraak, als het eerste kind een meisje wordt dan mijn naam, wordt het een jongetje dan zijn naam. Bij de geslachtsbepaling kwamen we er achter dat het een meisje werd.
Hij kreeg ineens sterke twijfels.. Hij wilde toch heel graag dat ze zijn naam zou krijgen. We hebben een geregistreerd partnerschap, daarbij is het automatisch de naam van de vader tenzij je anders aangeeft.
Hij had ook het idee dat hij niet zo snel als vader gezien zou worden. Hij bleek er veel meer mee bezig te zijn dan ik. Hij is nu ook supertrots dat ze zijn naam draagt.
Dus bij ons is de keuze in de zwangerschap veranderd. Ik draag nu als enige mijn eigen naam. Ik heb een ouderwetse voornaam.. In combinatie met zijn achternaam voel ik me net een geitenwollen sokken breiende opoe.. Dus ben er zelf nog niet aan toe. Wie weet in de toekomst wel.... 
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan