Zeker! We hadden het ook steeds over "hij" en "hem" en hadden enkel een jongensnaam. Die meisjesnaam konden we maar niet bedenken. Omdat het vreemd voelde om het constant over "de baby" te hebben noemde we hem voor het gemak ook maar gewoon Floris.
Toen ik was bevallen en hij op mijn buik lag kon ik niet zien wat het was en spiekte mijn man even achter de navelstreng. Hij knikte bevestigend: "een jongetje".
Yep. Dat wisten we al, haha!