Laten jullie je kindje weleens heel even alleen thuis?

Hoi,hoi,
Goed onderwerp zeg! Ik heb er wel eens over nagedacht, maar ik durf het niet!! Dan ben niet eens bang dat ze gaat huilen of zo maar meer dat er iets met/in mijn huis gebeurd.
Vind het wel goed om een briefje in je zak te doen, goede tip. Had ik nooit opgekomen!!

groetjes Sonja
 
hoi

mijn dochter isabelle van 3 zit op de peuterspeelzaal
ik moet haar altijd halen om 12.30
en dan slaapt mn zoon jens altijd zow lekker
dus ik spring in de auto, en haal dr heel snel op,
het is niet heel ver.....
maar als ik even twijfel of hij wel slaapt, neem ik hem mee
verder is hij nooit alleeen
groetjes riana
 
Ik laat de kinderen ook wel eens alleen thuis, ik doe dan even snel een boodschap tijdens het middagslaapje. Ik heb ook altijd een briefje in mijn portemonne waarop staat wie ik ben, en dat ik de mama ben van Tijmen en Floor die in bed liggen te slapen en dan het adres.
Zeker met twee kinderen is het lastig om even snel naar de bakker te gaan of net dat pak melk te halen wat je vergeten bent.
Bij Tijmen durfde ik het in het begin ook niet goed, maar ben daar wel langzamerhand makkelijker in geworden. Ligt ook wel aan de kinderen trouwens, die van mij zijn hele vaste slapertjes. Ze worden eigenlijk nooit wakker.
En ik ben er altijd binnen 15 minuten wel weer.
Groetjes van Ruth
 
Zou er zelf niet zomaar voor kiezen, maar soms sta je wel eens voor die keuze. Een briefje in je zak zou ik ook altijd doen. Maar tegenwoordig heb je ook "Babytel". Werkt als een babyfoon, maar dan via je mobiel. Zodra je kindje geluid maakt, gaat je telefoon en kun je horen wat voor geluid het kindje maakt.  Je hebt alleen een veel groter bereik dan met een gewone babyfoon.
Vrienden van ons hebben dit en  zijn er zeer tevreden over.

Groeten, mam van Laura en Ruben
 
Ik doe het ook als ik naar school op en neer moet. Ga dan altijd wel zo snel mogelijk met de fiets. Ook met een briefje in mijn zak met het 06-nummer van mijn man erop. En dat Bent ligt te slapen en dan ons adres. Een van de eerste keren dat ik het met de middelste deed werd ik bijna voor school aangereden door een slecht oplettende moeder in een auto. Mijn hart zat ik mijn keel, ik moest meteen aan mijn ventje in bed denken.
Maar ja, met drie heb je inderdaad soms niet zoveel keuze. Steeds uit bed halen is ook zo onrustig.

Judith
 
Ik heb het nog nooit gedaan en ik zou het ook niet doen, tuurlijk ben ik wel eens voor het huis, of de auto halen, maar dan zie ik mijn huis ook nog gewoon.
Je kan wel een briefje op zak hebben voor als er wat met jezelf gebeurt maar wat denken jullie van brand? Stel er ontstaat brand.... tuurlijk niet te hopen, maar dit vergeef je jezelf echt niet. Ookal ben je 'maar' een kwartier weg.

Groetjes Ilona
 
Ik heb dit nog nooit gedaan. Ik neem Sem altijd mee als ik naar school moet lopen.
Het gaat me niet alleen om het eventueel wakker worden en het huilen maar ook omdat er andere gevaren kunnen zijn. Een brand  of gaslek.  De kans dat zoiets gebeurd is nihil, maar het zal je maar gebeuren.. Op dit moment wordt er in onze regio aardig wat branden aangestoken. Laatst dat een vader de 2 kindjes er net op tijd uit kon halen.
Het zet me wel met de beide benen op de grond dat baby's en jonge kinderen hulpeloos zijn.

Groetjes,
Mirjam
 
Hi,

Het blijft een lastige kwestie. Bij mijn oudste (nu 3) riep ik altijd dat ik hem nooit alleen in huis zou laten en heb dat ook nooit gedaan.  Eigenlijk keek ik zelfs een beetje neer op moeders die dit wel deden, ontaarde moeders.....hhaha
 

Maar nu met de tweeling ontkom ik er gewoon niet aan om ze af en toe in huis te laten. Op dinsdag bijv. gaat mijn oudste naar de peuterspeelzaal moet ik om 09.00 uur zijn en het is 3 min. fietsen van ons huis om 11.45 moet hij weer opgehaald worden. Sochtend laat ik de tweeling altijd in bed, ze slapen dan alweer en voordat ik 3 kids in de jassen en kar heb ben ik bij wijze van spreken al 3 keer op een neer gefietst. smiddag bij het ophalen neem ik ze wel altijd mee (tenzij het echt heel hard regent). Ik heb ook de afspraak met mijn man dat ik hem opbel wanneer ik terug ben. Dit is uiterlijk 09.30 anders belt hij naar huis. Ik ben op zich niet bang dat er met hen iets gebeurt, ik ben tenslotte ook wel in de tuin terwijl ze op bed liggen en daar hoor ik ze ook niet, loop dan ook na een minuut of 15 naar binnen om te luisteren. Wat mij het meest beangstigt is dat er iets met mij gebeurt. De leidster en andere moeders weten van mijn situatie dus ook daar is er een soort "vangnet".
ik denk dat het vooral belangrijk is dat je realistisch blijft, de kans dat je huis  bijv. in brand vliegt is wel heel erg klein.

Feit blijft natuurlijk dat iedereen dat moet doen waar zij/hij zich het prettigst bij voelt en wat een werkbare situatie is voor iedereen.

Groetjes Angelique
 
Terug
Bovenaan