Man/vriend weinig zaadcellen en van minder kwaliteit!

Hee Beppie,

Ik denk ik reageer maar ff:
Als je IVF doet moet je man/vriend een bepaald aantal (goede) zaadcellen hebben, als het er te weinig zijn dan ga je door naar ICSI.

Rezatess
 
Beppie;

Het is inderdaad zo als Rezatess het zegt. Voor IVF moet de man blijkbaar een miljoen  (of meer)  goede zaadjes hebben. Mijn man zat net op de grens en daarom hebben ze in Duitsland ieder risico uitgesloten en zijn ze gelijk over gegaan op ICSI.
De kans is namelijk veel groter dat je met IVF helemaal geen bevruchting hebt en dan is een hele poging voor niets geweest.

Volgens mij heb je voor ICSI heel weinig goede zaadjes nodig....

Succes met jullie behandeling...

Groetjes Mariekek
 
hallo,

ook ik wil even reageren. In januari/februari 2006 zijn wij ook begonnen met het proberen zwanger te worden.
Ik had een erg onregelmatige cyclus en was al vrij snel (augustus 2006) bij de huisarts hiervoor. Zij gaf toen aan twee cycli te tempen, om te kijken of ik wel een goede eisprong had. Na de 2 cycli mochten we terugkomen als we nog niet zwanger waren. Dit was dus het geval en in december hebben we allebei onze urine laten onderzoeken en mijn vriend zijn zaad. Dit was van slechte kwaliteit, weinig zaadcellen en wat er was was niet goed van kwaliteit. Begin januari 2007 naar de gyn. Ook daar nog een aantal testen, ik heb een lichte vorm van PCO en mijn vriend slecht zaad. Ook had ik antistoffen tegen chlamydia in mijn bloed zitten, waardoor mijn eileiders weleens verstopt zouden kunnen zitten. De kans om spontaan zwanger te raken was erg klein.
Het behandelplan zou zijn; na mijn ongesteld zijn zou ik een HSG (baarmoederfoto) krijgen en de volgende ronde zouden we starten met IUI met hormonen.

Een week na dit gesprek was ik nog niet ongesteld en voelde ik me anders, was te vaak teleurgesteld en durfde niet te testen, maar uiteindelijk toch gedaan en Zwanger!. De zaadcellen durfden niet door een rietje naar binnengebracht te worden. Echt een wondertje.

Na de bevalling van onze dochter in oktober 2007 ben ik niet meer aan de pil gegaan en hebben we alleen nog maar onveilig gevreeen. Een tweede kindje wilden we graag snel hebben. We hebben ons de tijd gegeven tot november 2008 om het zelf te proberen, wat helaas niet is gelukt. In december zijn we naar de gyn geweest en ben ik weer onderzocht. Mijn cyclus is nu ieets beter.
Vriendlief was op dat moment ziek (koorts) en mocht daarom pas in februari 2009 zijkn zaad laten testen. Dit is nu gebeurd en aanstaande woensdag krijgen we de uitslag en wordt het behandelplan besproken.

Maar nu had ik eingelijk gisteren ongesteld moeten worden en ben het nog steeds niet. Voel me raar, beetje last van mijn rug, heb ik altijd als ik ongi wordt.
Doordat ik mijn eisprong nu goed   voel weet ik ook wanneer ik ongi moet worden.
Als ik vandaag nog niet ongi word, gaan we morgen testen.

Mocht ik zwanger zijn dan is dat wel heel bijzonder, tot 2 keer toe staat de behandleing klaar en ben je zonder kunstmatig ingrijpen weer zwanger.

Liefs Kaatjeknuffel
 
Hee Kaatjeknuffel,

Wat een verhaal... En idd heel bijzonder dat het zo gaat. Hopen dat het deze keer weer positief nieuws is. Wanneer ga je testen? Laat je het ff weten?

Ik heb het gevoel echt stil te staan. 4 maart pas weer actie, uroloog. Maar natuurlijk zitten we niet stil... En al helemaal na zo'n verhaal van jou kaatjeknuffel...
Ik hoop toch echt dat de uroloog meteen knopen doorhakt, en we verder kunnen met wat dan ook. (IUI/IVF/ICSI of iets waardoor mijn vriend zijn zaad beter gaat worden).

Rezatess
 
Helaas die wonder gaat nog niet voor mij op, ik ben vandaag ongesteld geworden. Ik verwacht nu eigenlijk ook niet meer dat ik spontaan zwanger wordt.
Gisteren vertelde huilend mijn schoonzus aan ons dat ze zwanger was. Ze vond het zo vervelend voor ons! Op de dag dat ze een positieve test had hoorde ze het van ons. We hebben haar toch wel duidelijk gemaakt dat zij toch blij moet zijn. En natuurlijk voelen wij ons rot, maar zijn ook blij voor haar. We wisten dat het bij haar aan zat te komen. Was geen verassing. Nu is het duidelijk waarom het bij ons niet lukt. Het deed minder pijn dan toen een vriend een maand geleden vertelde dat ze zwanger waren.
Afgelopen woensdag met mijn eigen zwangere zus naar het ziekenhuis geweest voor een echo. Dat was ook heel raar. Op dezelfde poli was ik ook vorige week geweest en daar zal ik waarschijnlijk ook nog heel vaak komen. Ik moest ook even slikken toen de kinderwagen al in huis stond. Ik wil dit ook........
Ik vind ook wachten tot 4 en 10 maart ook lang duren....wat zal de uitslag zijn....krijg ik dan nog meer onderzoeken....is er een wachtlijst.....etc.

Renatess, ik ben ook heel benieuwd wat de uroloog gaat doen of zeggen!

liefs
 
Ik ben het meest bang voor dat ik nooit een kind zal krijgen en dus nooit zwanger zal zijn. Dit is iets wat ik toch echt heeeel graag mee wil maken in mijn leven.
Ik stel elke keer mijn doelen bij, en hoop nu gewoon dat het ooit zal lukken... Ik hoop natuurlijk wel zo snel mogelijk, maar al moeten we nog een hele tijd wachten, als het maar gaat gebeuren.
Wij blijven positief, voor hoe lang... Geen idee, mar wil niet bij de pakken neer gaan zitten.  
Ben ook  wel bang voor die momenten hoor Beppie.. Dat mijn vriendinnen zullen komen met het nieuws zwanger te zijn. Ben wel bang voor deze momenten, ookal gun ik het ze heel erg.
In de periode dat wij bezig zijn, zijn ons al veel voor gegaan.
Toen we net bezig waren vond ik alles leuk wat met zwangerschap en baby's te maken had, nu word dat iets pijnlijker, maar denk maar zo: van deze dingen zal ik (hopelijk) in de toekomst heel erg gaan genieten. Misschien nog wel meer dan wanneer  ik heel snel zwanger was geworden.
Het is natuurlijk al een wonder, maar  het word een steeds groter wonder voor ons.
Ik denk dat  we allemaal  wel met deze gevoelens zitten.
Fijn dat we het hier kunnen delen.  (verder weet namelijk niemand in mijn omgeving van onze kinderwens en het feit dat het niet echt wil lukken)

Rezatess  
 
Bij ons helpt dreigen met een medische ingreep denk ik. Bij onze eerste dochter stond de behandeling al klaar. En nu hebben we voor aanstaande woensdag een afspraak staan om te horen hoe de kwaliteit van het zaad was en wat het vervolgtraject zou zijn.

Maar dat is niet meer nodig. Ik ben zwanger. Erg onwerkelijk.
 
GEFELICITEERD!!!!!!!!!!!!!!
Zouden de zaadjes daar bang van worden en sneller gaan zwemmen denk je?
Super hoor. Hoe is het mogelijk...
Hou je ons hier wel wat op de hoogte van hoe het verloopt?
Geniet ervan..

Rezatess
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan