Nou, ik heb gisteren mijn 1e werkdag weer gehad en meteen aan mijn baas verteld. Ik voelde me wel een beetje lullig, aangezien ik pas 2 maanden in dienst ben! En echt net mijn proeftijd had afgesloten... Maar ja, kan nu niet meer terugdraaien, ha ha! Gelukkig was mijn baas erg positief, ze hadden er al helemaal rekening mee gehouden dat ik waarschijnlijk op korte termijn zwanger zou raken. Ze hadden zelfs, tijdens mijn vakantie de planning al iets aangepast, met dat idee in het achterhoofd! Waarschijnlijk een typisch geval van 1+1=2, neem ik aan. Ik bedoel, een getrouwde vrouw van 29 jaar met 1 kind van ca 1,5 jaar, hoe groot is de kans dat ze binnen een jaar zwanger raakt?? 100% of zo, ha ha?
Verder voel ik me de laatste dagen vrij redelijk, misschien dat de misselijkheid toch voorzichtig aan het wegtrekken is? Dat zou erg fijn zijn! Ben nog wel supermoe, maar ja, ik verwacht niet dat dat nog weg gaat trekken. Bij Christian heeft dat ook 9 maanden geduurd, dus...
@Mooie dromen, dat gevoel van kortademigheid herken ik echt hoor! Alsof je niet goed kunt doorzuchten, toch? Dat komt doordat je borstkas nu al van vorm aan het veranderen is (= groter) en het hormoon progesteron er voor zorgt dat je gaat hyperventileren, wat vaak als kortademigheid wordt gevoeld.
Maar 6+4 weken, dat is idd nogal een verschil met die 9 weken... Als ik heel eerlijk ben, had ik dat gevoel al, dat je bij lange na nog niet zo ver was als ik ... Maar in ieder geval fijn dat de echo goed was en je het 'knipperlichtje' ook hebt gezien! Ik las vandaag dat de kans op miskraam, nadat er een kloppend hartje is gezien, slechts 4-5% is bij vrouwen t/m 30 jaar! Dat is nog eens hoopgevend, he?
@Bloemetje, een hond wat leuk! Mijn man wil er ook een, maar ik vind dat we daar echt geen tijd voor hebben (hij werkt 5 dgn in de week en ik 3), vind dat dan zielig voor zo'n beest. Bovendien vind ik mijn zoontje al druk en vermoeiend genoeg, ha ha! Wat betreft de 'lauwe' reactie van je vriend, terwijl je zelf zo stevig baalt, tja, het is cliche maar echt waar. Zo zijn mannen, die zijn er echt minder (en anders) mee bezig dan vrouwen. Iemand zei al, het gaat pas echt voor ze leven als het kindje er is. En de eerste keer is het natuurlijk allemaal erg spannend! Ik merk nu dat mijn man er wel anders in staat, veel minder bezorgd is, relaxter, nu we de grote lijnen al een keer hebben meegemaakt.
@Ester, wat ontzettend vervelend dat naast de miskraam, nu ook je ziekte weer gaat opspelen!!! Ik hoop echt dat je idd snel weer naar de gyn kunt en dat je lijf weer een beetje tot rust komt! Heel veel beterschap.
@Mama van Marijn, een ooievaar!? Wauw, dat is wel erg bijzonder . Ik hoop dat het een erg gunstig voorteken is, ha ha!
Alle wachtenden heel veel succes! Ik duim weer...
