A
Anoniem
Guest
hoi
ook ik voeg me bij jullie
eindelijk meiden met wie je even vrijuit over dit onderwerp kunt praten.
zal me eerst eens voorstellen:
Mijn naam is ester en ben 31 jaar. al ruim een jaar gelukkig getrouwd met een geweldige kerel.
wij hebben ook onlangs een vervelende miskraam moeten verwerken.
was in dec gestopt met de pil. eerst de cyclus afgewacht deze was precies 28 dgn. in feb voor het echie en 27 maart voor laatst ongesteld!
dat was wat zeg wat een geweldig gevoel.
had allerlei kwaaltjes maar geen misselijkheid gelukkig.
mijn buikje groeide zo snel dat we met 8 weken al mensen om ons heen het nieuws vertelden. had al voorgevoel dat het er 2 zouden kunnen zijn.
met 11 weken 1e echo en beiden bleken met 8 weken geen hartactie meer te hebben.
volgende dag mij laten curreteren mocht er ook niet thuis op wachten wegens risico van veel bloedverlies. was dit ook niet van plan geweest.
daarna een verdrietig en leeg gevoel allebei maar we konden het wel goed relativeren.
nu zijn we 5 weken verder en heb nog geen NOD gehad.
we zijn ook gewoon verder gegaan want je lichaam geeft zelf wel aan wanneer het weer kan.
31 juli mijn controle bij de gyn en kijk er toch naar uit. niet omdat je hoopt iets te zien ofzo maar om te horen dat alles goed is.
toch is het nog dagelijks in mijn hoofd.
babyreclame, terugdenken aan ziekenhuisdag,zwangere vrouwen(bekenden), etc etc zetten mij soms wel even aan het denken.
het verlangen is groot en het was zo'n gaaf gevoel vond ik.
we zien wel wat er komen gaat maar ergens ben ik wel bang om het nog eens te moeten ervaren, maakt je zo onzeker.
ik had geen voortekens maar achteraf is er wel intuitie geweest. ik was erg onzeker en benoemde bij het vertellen voortdurend dat we de echo zouden afwachten..daarnaast is er ergens 1 keer een flits geweest dat iets niet goed was in mijn gedachten. ik stond toen onder de douche en dacht dat het weer eens de onzekerheid was.
ik ben in dagelijks leven helemaal niet onzeker dus had er naar kunnen luisteren. is allemaal achteraf gepraat.
ik heb de echofoto's bewaard en zal dat blijven doen. in begin dacht ik dat het maar voor even zou zijn nu weet ik dat het bij ons hoort ookal beschouwden we ze nog niet als onze kinderen maar wel als ons projectje haha
kijk er niet vaak naar maar vind wel fijn dat ik het heb.
ook wij hopen op een positieve ervaring en ik wens jullie allemaal dan ook veel succes met het klussen!!
xxx ester
ook ik voeg me bij jullie
eindelijk meiden met wie je even vrijuit over dit onderwerp kunt praten.
zal me eerst eens voorstellen:
Mijn naam is ester en ben 31 jaar. al ruim een jaar gelukkig getrouwd met een geweldige kerel.
wij hebben ook onlangs een vervelende miskraam moeten verwerken.
was in dec gestopt met de pil. eerst de cyclus afgewacht deze was precies 28 dgn. in feb voor het echie en 27 maart voor laatst ongesteld!
dat was wat zeg wat een geweldig gevoel.
had allerlei kwaaltjes maar geen misselijkheid gelukkig.
mijn buikje groeide zo snel dat we met 8 weken al mensen om ons heen het nieuws vertelden. had al voorgevoel dat het er 2 zouden kunnen zijn.
met 11 weken 1e echo en beiden bleken met 8 weken geen hartactie meer te hebben.
volgende dag mij laten curreteren mocht er ook niet thuis op wachten wegens risico van veel bloedverlies. was dit ook niet van plan geweest.
daarna een verdrietig en leeg gevoel allebei maar we konden het wel goed relativeren.
nu zijn we 5 weken verder en heb nog geen NOD gehad.
we zijn ook gewoon verder gegaan want je lichaam geeft zelf wel aan wanneer het weer kan.
31 juli mijn controle bij de gyn en kijk er toch naar uit. niet omdat je hoopt iets te zien ofzo maar om te horen dat alles goed is.
toch is het nog dagelijks in mijn hoofd.
babyreclame, terugdenken aan ziekenhuisdag,zwangere vrouwen(bekenden), etc etc zetten mij soms wel even aan het denken.
het verlangen is groot en het was zo'n gaaf gevoel vond ik.
we zien wel wat er komen gaat maar ergens ben ik wel bang om het nog eens te moeten ervaren, maakt je zo onzeker.
ik had geen voortekens maar achteraf is er wel intuitie geweest. ik was erg onzeker en benoemde bij het vertellen voortdurend dat we de echo zouden afwachten..daarnaast is er ergens 1 keer een flits geweest dat iets niet goed was in mijn gedachten. ik stond toen onder de douche en dacht dat het weer eens de onzekerheid was.
ik ben in dagelijks leven helemaal niet onzeker dus had er naar kunnen luisteren. is allemaal achteraf gepraat.
ik heb de echofoto's bewaard en zal dat blijven doen. in begin dacht ik dat het maar voor even zou zijn nu weet ik dat het bij ons hoort ookal beschouwden we ze nog niet als onze kinderen maar wel als ons projectje haha
kijk er niet vaak naar maar vind wel fijn dat ik het heb.
ook wij hopen op een positieve ervaring en ik wens jullie allemaal dan ook veel succes met het klussen!!
xxx ester