Meistoppers 2008! Deel 2

Mama van Marijn,

Yeah, Wat goed. De avondspits alleen gerund. Oh wat moet dat een heerlijk gevoel zijn zeg. :)Jij bent helemaal happy zo te lezen.

Hier gaat het ook goed. Jana ligt nu weer op bed, alleen is ze het er niet zo met eens. Ze huilt flink.
Ze heeft opeens ook weer erg veel last met boeren. Het duurt soms zo lang voor ze komen. Het trucje met vasthouden werkt niet meer. Ze drinkt wel stuk rustiger. Maar als we dr neerleggen heeft ze dr echt last van. Dan moeten we dr weer uit bed halen en laten boeren.
Ze draait ook steeds op 1 kant, de linkerkant van dr hoofdje. Morgen bij cb maar eens vragen of op zijde leggen goed is. Want wil niet dat ze steeds naar 1 kant draait. Hoe bedje ook staad. Hoe ik dr ook neerleg. Steeds zelfde kant. Zat te denken aan rolletjes naast dr rug en buik, zodat ze lekker ligt en niet op buik kan rollen. We zien het morgen wel.

Liefs
 
hi bloemetje

Veerle spuugt ook heel veel in bed, nu heb ik haar bedje wat omhoog gezet bij haar hoofdeinde zeg maar met boeken onder het bed. Zo ligt haar hoofdje altijd wat hoger dan haar buikje en houdt ze haar melk veel beter binnen. Misschien een idee?
|Voor Marijn had ik vroeger zo'n lighulpje met een steuntje in de rug en één klein steuntje in de buik. Zo kon hij op zijn zij liggen en niet vooruit of achteruit rollen, ik weet niet mee hoe dit slaaphulpje heette maar het is vast nog te krijgen bij prenatal.  Het CB adviseert tegenwoordig niet meer op de zij te slapen, bij Marijn  ( 4,5 jaar geleden  ) mocht dat nog wel ... en nu alleen nog op  de rug...
Nou ja, vraag het morgen maar eens, ben benieuwd wat ze zeggen..

fijne avond
liefs mama van marijn
 
Mama van Marijn,

Jana dr bedje staat al omhoog sinds ze weer uit ziekenhuis is. Op zich valt het spugen in bed nog mee.
Ze heeft alleen sinds gisteren weer zoveel last met boeren. Huilt nu al hele tijd sinds 8u en elke keer we dr pakken blijft ze boeren. Zo zielig, ze heeft er dus erg veel last van.
Ben benieuwd wat ze morgen zeggen. we zien het wel.

Liefs
 
Weer terug van cb. Ging boven verwachting uit goed Jana is ook erg flink geweest hihi.



Over boeren en spugen zei ze om johannesbroodpitmeel te proberen, kon
ook voeding voor spugende kindjes doen, is iets handiger. Maar heb nog
drie pakken voeding staan. Dus vandaar dat middeltje. Voeding word idd
flink dikker. Ze drinkt opeens veel rustiger. Slokt en schrokt niet.
Bij elke fles hoorde je het normaal dr maar in vallen, en hoorde je dat
ze ging verslikken en dat er lucht binnen ging. Nu niet. Dronk rustig.
Deed er welliswaar 20 min over in plaats van 10. Dus heerlijk.



Voor uitslag in gezicht een vette creme gebruiken.



En voorkeurshouding die ze heeft met hoofdje. Als ze in box ligt op
buik leggen. Is goed voor maagje. En is beter voor hoofdje, zo gaat ze
toch meer draaien met hoodje. Nou proberen maar.



En dr huilmomenten die erg lang kunnen duren komt wss doordat ze al te
moe is voor we dr op bed leggen. Ze zei, als ze wakker is, lekker
beneden laten, zou snel je ziet dat ze moe word op bed leggen.

Het is een erg allert kind zei ze waardoor ze de prikkels die ze krijgt veel te snel oppikt en over dr slaap heen gaat.



Nou allemaal proberen maar.



Ben zo trots op mn meisje, ze doet het hartstikke goed.

Arts van cb zei, het is een hartstikke vriendelijk kind

Liefs.

 
hoi bloemetje,

wat fijn dat je wat bruikbare tips hebt gekregen. Van dat johannespitmeel heb ik inderdaad wel eens gehoord om de melk dikker te maken... ben benieuwd of het werkt.
Je klinkt in ieder geval superpositief!

Nou hier is het ook geweldig. Veerle heeft geslapen van 2000 uur gisteravond tot vanmorgen 5.30 uur!!! Ik ben helemaal uitgerust joh!!! Geslapen als een roosje.

Nou fijne dag allemaal
mama van marijn
 
@ Bloemetje: he, wat fijn dat alles goed was op CB! Is altijd fijn om te horen, ha ha. Bij ons werkte johannesbroodpitmeel trouwens behoorlijk goed tegen het spugen (Christian), dus ik hoop het voor je. En 20 minuten over een fles doen is beter dan 10 minuten, ik hoop dat ze nu ook echt (veel) minder last van boertjes heeft (want dat is zo sneu, als je weet wat het probleem is, maar je kunt ze niet helpen :-( ).
En ook de eerste keer zonder kind op pad, ja dat is wennen he? Voelt heel raar om je kind achter te laten, maar fijn dat ze het goed gedaan heeft en jullie je ook vermaakt hebben. Het eerste loslaten is begonnen...

@ Mooie dromen: zo, goed hoor, dat draaien op rug, maar het duurt idd meestal even voordat ze ook de andere kant op kunnen. Eveline draait trouwens 'per ongeluk' beide kanten op. Eigenlijk is ze nog niet aan het rollen, maar omdat ze haar hoofd zo krachtig (haar rugspieren zijn erg sterk) optilt, valt het van de zwaartekracht om en wordt haar lijfje vanzelf meegetrokken, ha ha. Ook haar heupjes kan ze alle kanten opgooien.

@ Mama v Marijn: he bah, waterpokken... maar je kunt het idd maar gehad hebben. Ik ben eigenlijk ook met smart aan het wachten tot Christian er eindelijk een keer mee thuis komt van KDV (ik heb zeker al 10 keer een briefje zien hangen dat het heerst, maar hij doet vooralsnog niet mee), want hoe ouder ze worden, hoe meer last ze er van hebben. Maar ja, zijn tijd komt ook wel. De incubatietijd kan trouwens oplopen tot ruim 2 weken, dus je weet het dan pas zeker. In ieder geval nog beterschap voor de kleine Marijn.
En trots op jezelf, dat mag wel! Wat heerlijk dat avondspitsuur gewoon gelukt is! Lijkt me idd een hele heisa met 3 kinderen, wat zijn wij moeders toch goed he ;-)... Ik zie een willekeurige vader dit niet voor elkaar krijgen, ha ha!
Wat betreft slaapadviezen, dat verandert snel he. In de kraamtijd van Christian moest hij nog minstens 2 weken op de zij slapen, daarna mocht het ook op de rug, en nu idd bij Eveline 'moest' ze vanaf dag 1 op de rug! (terwijl ze in het ziekenhuis telkens op de zij werd gelegd.... maar ja)

@ Julia: vermoeiend he, die regeldagen! Maar hoe heftiger, hoe sneller ook weer voorbij moet je maar denken. En hoe ouder ze worden, hoe minder vaak je regeldagen hebt, zeggen ze. Zo wordt het idd wel erg verleidelijk om toch dat flesje kunstvoeding te maken, want dat is relatief simpel en effectief (ik heb ook al momenten daar heeeeeeel serieus over nagedacht), maar je kunt trots op jezelf zijn dat je het helemaal zelf hebt opgelost! Hopelijk blijft het nu weer even rustig voor jullie...
 
Hoi,

Gisteren naar het CB geweest..
Het viel mee.
We hebben inmiddels een afspraak staan bij de kindercardioloog voor een beoordeling en echo vanwege een souffle over het hart. Hoop dat t niks is, zal wel niet, maar ja... Ik zal blij zijn als we dat ook echt zeker weten!
En hij is van 3510 bij de geboorte in 5,5 week tijd gegroeid naar 4995 gram !!!!!
Ga even stemmen... Nu ik zoveel thuis ben heb ik natuurlijk geen excuus om dat niet te doen....
Julia
 
En dan nu even tijd voor mijn verhaal (zal niet kort zijn...).

In weekend van 23-24 mei heeft Eveline die heftige regeldagen gehad, zoals ik al zei en vanaf maandag was er weer wat rust (alhoewel nog steeds een nachtvoeding). Ik dacht dat ik er doorheen was en op KDV heeft ze het netjes gedaan. Maar donderdag begon het circus weer. Eerst met Christian, die was verkouden geworden met een vastzittende hoest (en volgens mij ook echt keelpijn en pijn op de borst bij hoesten) en een dagje verhoging. Voor de nachten betekende dat: feest...NOT! Zichzelf continue wakker hoesten, niet willen slapen (zich duidelijk ellendig voelend, maar ja, meer dan paracetamol en een knuffel kan ik ook niet doen), huilen, even stil, huilen, even stil... Uren zijn we met hem bezig geweest in de nacht. En als hij dan een uurtje sliep... dan kwam Eveline voor haar nachtvoeding!

Diezelfde donderdag heeft Eveline trouwens weer gehuild, geclusterd, gehuild, van 16:00-21:00 uur, net als die ene zondag. Niets was meer goed. Heeft ook veel gehuild aan de borst, veel last van boertjes (tja, als ze zo onrustig drinkt... ik vind het niet gek). Vrijdag ging wel, maar zaterdag begon ze weer te regelen :-((. Weer 10-12 voedingen op een dag, waarvan 2-3 in de nacht, op pinkstermaandag, na 4 nachten met 4 uur onderbroken slaap kon je me opvegen...

Vandaag op het CB geweest en mijn vermoeden werd bevestigd: Eveline is te mager aan het worden. Ik had al sinds ruim een week geen goed gevoel erover, ik wist met zekerheid dat ik vroeger die ribbetjes, die ruggenwervels, die schouderbladen, niet zo duidelijk kon voelen (en zien). Ze was dus echt 'afgevallen'. Ze was 62 cm (keurig op het gemiddelde lijntje), maar 5590 gram waarbij haar gewichtscurve dus steeds meer aan het afbuigen is :-((. Ze is nu 3,5 maand en slechts een kilo boven haar geboortegewicht. De lengte en haar ontwikkeling was allemaal wel keurig, dus denkt CB arts dat ze simpelweg te weinig calorieen krijgt (en er dus verder niets 'medisch' mis is). Ze opperde dat Eveline de laatste 2 weken zo onrustig is, omdat haar vetreserves beginnen op te raken en ze echt last begint te krijgen van het 'afvallen'.

Hoewel ik er eigenlijk al weken bang voor ben en al heel lang het gevoel heb dat het wat betreft gewicht niet denderend gaat, is deze bevestiging heel pijnlijk. Ik kan wel janken. Ik doe zoveel moeite om mijn meisje het 'beste' te geven, investeer veel tijd en energie in de borstvoeding, het kolven, de regeldagen, en dan blijkt dat ze het er gewoon echt niet goed op doet... Het voelt alsof ik gefaald heb en de borstvoeding aan het mislukken is. Ik heb het er echt moeilijk mee.

Ik ben nu wel pogingen aan het doen om contact te krijgen met lactatiekundige (nog niet gelukt, grrr), want ik weet even niet zo goed wat ik moet doen, wat de mogelijkheden zijn (buiten stoppen met BV natuurlijk, maar dat vind ik echt de uiterste oplossing, waar ik emotioneel ook helemaal niet aan toe ben). De CB-arts had geen tips, behalve rijstebloem toevoegen aan flesjes (op KDV), maar ja, of dat nu zoden aan de dijk zet...

Wordt vervolgd dus...


 
Terug
Bovenaan