meistoppers deel 3 !!!

Leeuwtje.

Dank je,
Je lijkt me een schat van een vrouw!!!!
En ben zo blij dat jij telkens op me reageert. Je stelt me op de een of andere manier meer gerust dan de vk. Weet je dat.
Jij luistert, leest de 'kleine' lettertjes tussendoor (ziet dat het me echt wat doet)
En probeert lief te antwoorden.

Dank je, je bent een engel.

Liefs
 
lief bloemetje,

wat een toestand zeg! Ik kan me voorstellen dat je helemaal gek wordt van onzekerheid.
Maar in dit geval is de VK de enige die iets voor je kan regelen.
Wellicht heb je het allang gedaan, maar ik zou de VK opnieuw bellen en aangeven dat je niet meer tegen het wachten kan en dat je er zo helemaal aan onderdoor gaat.
Hoeveel weken ben je nu? Als je meer dan 6 weken bent, kunnen ze al best veel zien op de echo.
En je weet van mijn verhaal dat een propje of slijm of hoe je het ook noemt, niet persé hoeft te betekenen dat het mis is. Ik heb met 6/7 weken stolsels verloren en ben nog steeds zwanger. Dus geef de moed nog niet op. Noodzaak nu is dat je een echo krijgt zodat je weet waar je aan toe bent. Want die onzekerheid en stress is ook niet bevorderlijk zullen we maar zeggen.
Ik kan daar heel boos om worden, waarom houdt die VK van je die echo tegen? Ik begrijp wel dat ze nu niets kan doen aan een dreigende miskraam, maar als jij er zo onzeker van wordt is dat al reden genoeg je tegemoet te komen.
Toch nog maar een keer bellen, hoop voor je dat ze meewerkt.

Ik weet dat een vriendin van me, al 5 jaar geleden ofzo, ook geen medewerking kreeg van haar VK. Zij is toen naar de eerste hulp gegaan met enorme buikkrampen, toen kreeg ze wel een echo. Toen bleek dat ze in verwachting was van een tweeling, maar dat er 1 vruchtje was afgestoten.
Ik weet niet of dit verstandig is om te doen, maar je ziet, nood breekt wetten bij mensen.

succes ermee
liefs mama van marijn
 
Hoi,

Mama van Marijn,
Ik weet dat dit niets hoeft te betekenen, maar ben even te einde raad.
Ik weet het ff allemaal niet meer.
Vk bellen heeft geen zin, die doet toch niets, heb zaterdag al bijna met tranen in mn ogen aangegeven dat ik dit niet meer trek, maar het moet maar.
Op deze manier zwanger zijn is echt niet leuk meer.
Misschien maak ik me nu zo druk om niets.
Morgen ga ik denk ik ff naar afdeling gyn in het ziekenhuis, en leg even mijn verhaal uit. Ik werk in het ziekenhuis.
Misschien dat ze me er heel snel tussendoor willen nemen en een echo willen maken om te kijken of het er nog zit. Ik hoop het, maar denk het niet.

Liefs
 
Bloemetje

dan zou ik dat doen, als je in het ziekenhuis werkt, kunnen ze toch wel een spoedechootje maken?
ik hoop het zo voor je, want ik voel de spanning gewoon in je berichtjes.
Sterkte, ik zal aan je denken.

liefs mama van marijn
 
Dank je,

En sorry meiden, dat ik jullie gek maak met mijn berichtjes. Misschien moet ik ook even niet schrijven, om het van me af te kunnen zetten, en wat anders gaan doen.
Langs andere kant doet het weer goed begrip van jullie te krijgen, wat ik bij vriend mis, en wat ie vanavond ook te horen krijgt

Liefs
 
@ Bloemetje: meid, wat ontzettend vervelend! Wat zul je geschrokken zijn toen je het zag. Kan me voorstellen dat je zenuwen nu echt op de proef worden gesteld... Wat akelig dat de VK zo weinig begrip lijkt te tonen. Vind het echt heel erg voor je! Ik wilde dat ik iets voor je zou kunnen doen, maar helaas, alleen een echo kan uitsluitsel geven, denk ik. Maar met 10 weken zou het vruchtje al echt een stuk groter moeten zijn dan 1 cm, bovendien komt het vruchtje vaak in z'n zakje/vliezen, en is het totaal dus nog stukken groter. Dus ik denk niet dat het vruchtje is geweest, maar ja, ook ik kan je die garantie niet geven he?
Ik denk aan je, kom maar zoveel uithuilen als je nodig hebt, meis...
 
Nou, heb dus mijn echo gehad en heb een beetje gemengde gevoelens. We weten nu wat het wordt, dat is natuurlijk wel leuk. En voor het grootste gedeelte was alles in orde, bewoog goed (was lekker eigenwijs, maakte het echoscopiste niet makkelijk, hi hi) en hartje ging weer lekker tekeer. Maar... er is een cyste in het hoofdje gezien die er niet hoort, daar moeten we voor terugkomen. Ze deden lekker vaag over wat het nu precies was, wat het betekent etc. We moesten ons geen zorgen maken, maar moeten donderdag 25 sept wel op gesprek komen... Hmmm. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet denken. Afwachten dus maar.  
 
Terug
Bovenaan