@ MJ en ladylee,
Lief dat jullie zo met me meedenken en het voor me opneemt, maar ik heb geen zin in een discussie over mijn situatie en elkaar de zwarte piet toetespelen.
Mijn 6e kindje is net zo gewenst en gepland als alle andere, als je van gepland kan spreken want de natuur laat zich niet dwingen.
Na 7 jaar alleen voor 5 kids te hebben gezorgd leerde ik mijn huidige man kennen, was een jeugdliefde en toen we elkaar weer zagen sloeg de vonk over. We zijn afgelopen mei getrouwd en hem leek het leuk om een kindje van ons samen te krijgen. Niet verwacht dat ik door mijn leeftijd en voorgeschiedenis van niet zwanger kunnen raken zo snel zwanger zou zijn.
Ok, we hadden wat betalingsachterstanden, maar hadden goede betalingsafspraken gemaakt voor de aflossing. Maar een van de bedrijven gooide plots roet in het eten door beslag te gaan leggen op het loon van mijn man, we kregen nu per week de helft minder dan het normale loon, ja hou dan je hoofd maar boven water ...
Inmiddels hebben ze wel toegegeven dat ze een fout in het beslag leggen hebben gemaakt, dat het bedrag wat nu per week ingehouden word eigenlijk per maand ingehouden moest worden, maar dat terug draaien is helaas (nog) niet mogelijk.
Het uitzettingpreventieteam is er nu mee bezig, die vrouw zegt dat we ons geen zorgen hoeven te maken, dat we niet uit huis worden gezet omdat de woningbouw akkoord is gegaan met de regeling die hun aan het opzetten zijn. Maar ik heb nog niets zwart op wit, dus vind de mondelinge belofte een beetje eng.