net zwanger (bijzondere situatie)

A

Anoniem

Guest
Hoi allen,

Ik zal een beetje een vreemde eend zijn voor jullie, mar toch op de goede plek. Ik ben al 12 jaar samen met mijn vriend (en ben zelf ook een man). Proberen al 2 jaar zwanger te worden (vriendin is draagmoeder) en deze maand is het eindelijk gelukt. Ik durf eigenlijk nog niet echt ervan te genieten, want het lijkt te mooi om waar te zijn.
Wat doen jullie in die eerste dagen om in ieder geval positief te blijven?

gr Dromer 30
 
Hey Dromer,

Dat is inderdaad een hele bijzondere situatie, zie je niet veel!!! Maar gefeliciteerd met de zwangerschap!!!

Hoe ik positief ben gebleven de eerste paar weken... pfff nou eigenlijk kon ik maar heel moeiilijk positief blijven. Ik was heel zenuwachtig, voelde ook niets vreemds! Pas toen ik een echo had gezien was ik opgelucht! Ik hoop dus dat het jullie wat beter afgaat hahaha...

Liefs,

Danielle
 
quote: Dani1983 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('09-02-2006 13:14:38'));

Hey Dromer,

Dat is inderdaad een hele bijzondere situatie, zie je niet veel!!! Maar gefeliciteerd met de zwangerschap!!!

Hoe ik positief ben gebleven de eerste paar weken... pfff nou eigenlijk kon ik maar heel moeiilijk positief blijven. Ik was heel zenuwachtig, voelde ook niets vreemds! Pas toen ik een echo had gezien was ik opgelucht! Ik hoop dus dat het jullie wat beter afgaat hahaha...

Liefs,

Danielle

dank je het helpt in ieder geval al om te lezen dat het ook gewoon goed kan gaan en dat veel mensen hetzelfde doormaken. Ik moet het gewoon positief bekijken en ervan uit gaan dat de natuur heeft bepaald dat dit een goed moment is, anders was het ook niet gelukt.

gr Dromer30
 
Hoi Hoi

Dat is een bijzondere situatie. Ik hoop het binnen kort ook mee te maken met mijn zus. Zij woont samen met haar vriendin en willen binnen kort ook beginnen met zwanger worden.
Ik hoop dat het allemaal goed blijft gaan. En blijf gewoon bij jezelf denken het komt goed. Nog even een paar weekje wachten en dan weet je het zeker. Eigenlijk kan ik je niet echt een tip geven om positief te blijven denken.
Heel veel succes.

Groetjes Heleen
 
Gefeliciteerd, wat geweldig dat het gelukt is! Tja, de eerste dagen... dat is inderdaad een spannende tijd. Bovendien is  het allemaal natuurlijk nog een beetje onwerkelijk. Ik heb er in het begin toch maar zoveel mogelijk van genoten, al realiseerde ik me dat de kans natuurlijk aanwezig was dat er toch nog iets mis zou gaan. Lastig is ook dat het in het begin nog zo weinig tastbaar is, en dat geldt voor jullie misschien nog meer dan voor vrouwen die zelf zwanger zijn. Eigenlijk heb ik geen tips, ik denk dat iedereen die eerste periode op zijn of haar eigen manier beleeft.  Ik hoop dat alles goed blijft gaan en dat jullie snel kunnen gaan genieten.

Groet, Marijke
 
Hoihoi,
spannend!! tja wat kun je doen, afleiding zoeken lijkt me het beste. Veel met mensen afspreken en leuke dingen gaan doen. Tijdschriften lezen zoals ouders van nu? Uitgebreid koken voor jullie drie om het te vieren? (ben je meteen de hele dag mee bezig)
Lekker uitwaaien op het strand? Stiekum in de Prentatal snuffelen en alvast een piepklein rompertje kopen? (doet het bij mij erg goed)
Het zal nog wel een aantal weken spannend blijven, in ieder geval tot je het hartje hebt gezien en gehoord!

Bijzondere situatie, superleuk.
Heel veel sterkte de komende tijd en misschien tot schrijfs hier?
gr. Anne
 
Dat is het ook eigenlijk. Als vrouw heb je eigenlijk veel bevestiging door je lichaam en het feit dat je niet ongesteld wordt. Ik moet het hebben van af en toe bellen en vragen of het nog echt goed is. Daarbij lijk ik wel een overbezorgde vaderkip. Hahah het is ook zo'n lot uit de loterij. Ze is namelijk al 41 jaar en mijn zaad bleek ook niet echt super. Nou ja fijn dat jullie een hart onder de riem kunnen steken.

PS: lijk zelf wel zwanger. Raak mijn concentratie kwijt op mijn werk , vergeet dingen en doe rare dingen (hang bijvoorbeeld een thee zakje in een mok in de pauze en doe er vervolgens koffie bij, is dat normaal?)

gr Dromer30


 
Hallo Dromer,
Wat gaaf voor jullie zeg!!
Ja, voor de vader is het in het begin erg moeilijk. De vrouw voelt van alles door de hormonen en als man zijnde moet je dat maar aannemen. Oneerlijk he?
Wel hartstikke leuk dat het kindje nu al zo'n toegewijde vader heeft en straks dus zelfs 2 krijgt.
Mag ik vragen....gaan jullie de opvoeding delen met de (draag) moeder of wordt het echt alleen jullie kindje? (met dus alleen 2 papa's ........ook meer dan genoeg lijkt mij aan hoor!).
In ieder geval succes met de zwangerschap!!!

Groetjes Lillian
(15weken en 2 dagen zwanger van de tweede)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan