Nieuwetijdskinderen

hoi,

klinkt bekend.
onze dochter van 3,5 heeft "iets".
wat dan iets is weten we niet en word momenteel bekeken door het vto team oftewel vroeghulp team.
wel weten we dat ze hoogsensitief is, word ook vaak verward met nieuwetijdskinderen.
de omschrijving van je zoontje lijkt op die van onze dochter.
omdat er nog niet zoveel bekend is over deze 2 soort kinderen zou ik eens met een deskundige praten.
ons heeft het veel geholpen.
via internet kun je deze wel vinden.

suc6,
conny
 
Ik volg deze discussie al even en heb een vraag....misschien dom: maar wat zijn nieuwetijds kinderen precies?? Ik heb ook een zoontje van 3 jaar en die is echt mega-ondernemend, druk, soms baldadig etc. Ik wijt dat gewoon aan zijn karakter. Het rare is alleen dat mijn man en ik beiden erg rustig zijn. Misschien de genen opgepikt van een oom van hem??
Dus wanneer is een kind een nieuwetijds kind??
 
Hai, net zoals patricia hiervoor schrijft volg ook ik deze discussie al even. Ik hoor inderdaad steeds meer over nieuwetijdskinderen. Maar wat zijn de symptomen en waar herken je ze aan? Dit is niet om flauw te doen maar ik heb echt geen idee. Heb zelf een zoontje van 2 1/2 die heel druk en enthousiast kan zijn maar ook heel gevoelig.
 
Bestel het boek (ik dacht dat het 17,50 kost, niet te duur dus) en gaandeweg zul je zien of je voldoende dingen herkent. Niet gezegd DAT het zo is natuurlijk. Mogelijk heeft een kind wel ADHD (o.i.d.) maar misschien geeft het wat rust als jullie (en ikzelf) er meer inzicht in krijgen. Het gaat mij er aleen om, dat de reguliere geneeskunde (en medici) snel geneigd zijn om als ADHD te bestempelen, terwijl dit in veel gevallen volgens mij onterecht is. Andere termen zijn: nieuwetijdskinderen, new age kinderen, indigokinderen.

Groet,

Anouk
 
Hoi Gerrie, jammer dat je je een beetje aangevallen lijkt te voelen...zo was het namelijk absoluut niet bedoeld!!!!
het is meer dat kinderen van tegenwoordig veel meer indrukken lijken te krijgen en als ik mijn situatie bekijk (en die van mijn dochter daarbij)....mijn moeder was altijd thuis en ik moet werken, zodat ik toch meer afhankelijk ben van anderen in de opvoeding van mijn kind (en over een paar weekjes kinderen hoera)
Ik heb het idee dat er echt verschillen zijn in de manier van opvoeden van onze ouders en ons...wilde daarmee helemaal niet zeggen dat het iemands schuld zou moeten zijn ofzo (hoezo schuld, er is toch verder nix mis met onze kinderen)

Ik hoorde van mijn oma dat in haar tijd de kinderen de eerste 3 maanden niet uit huis kwamen en dat haar moeder (praten we inmiddels over eeuwen geleden hihi) in een kamertje werd gelegd alleen en daar gevoed werd en verder werd er nix gedaan met een baby tot een maand of 4...niet meer voor te stellen natuurlijk, maar ik bedoel ermee te zeggen dat de opvoeding van de kinderen door de eeuwen en tegenwoordig met de snelheid van deze tijd steeds verandert en daardoor zullen de kinderen ook steeds iets anders gaan reageren...
Natuurlijk is dit stukje verder niet wetenschappelijk verantwoord enzo en ik geef ook absoluut geen waarde oordelen, maar ik hoop dat je nu snapt hoe ik het bedoel

Liefs Yvonne
 
Hoi Yvonne,

Gelukkig begreep ik je dan verkeerd.
Ik voelde me inderdaad even aangevallen. Dat komt omdat ik al heel vroeg heb aangegeven bij kinderartsen en CB dat er  "iets" anders was met ons zoontje. We werden toen echt he-le-maal niet serieus genomen. Ik moest maar wat strenger zijn en hem gewoon laten brullen.
En het kwam vast omdat we jong ouder waren en het ons eerste kindje was.
Pas nú wordt er serieuze erkenning gegeven aan het feit dat ons zoontje drukker is en meer energie kost dan een "gemiddeld" kindje.
Dat was erg fijn, want nu krijgen we pas echt hulp.
Toen ik dus even dacht dat jij bedoelde dat het gewoon de schuld is van de ouders dat de kinderen zo druk zijn, schoot het bij mij even verkeerd.
Maar gelukkig is dat nu uit de wereld geholpen.

Voor de andere moeders die wilde weten wat hoogsensitieve kindjes zijn:
Het zijn kindjes die externe prikkels wat moeilijker kunnen verwerken dan andere kinderen. Ze zijn extreem gevoelig voor emoties bij andere en pikken dit dus ook heel snel op. Als je kindje het heeft en dan bijvoorbeeld vraagt: "Mama ben je boos?" omdat hij dit voelt en jij zou daarover liegen en met een bigsmile zeggen: "Welnee schat!" dan raakt hij in de war, want hij voelde dit, dus als het niet waar is, wat voelde hij dan? Dat soort dingen.
Ja het houdt nog veel meer in, maar om je even een idee te geven alvast.

Hoeveel kinderen hebben jullie en hoe gaat dit samen met broertjes of zusjes? En scheelt het ook weer met de leeftijd? Worden ze een stukje rustiger na de peuterpuberteit?

Groetjes Gerrie.
 
Hoi allemaal,

Sinds een tijdje heb ik veel gelezen over nieuwetijdskinderen, weliswaar niet het beschreven boek, maar toch op internet kun je ook veel lezen erover. Ben nu bezig in een boek.
Nu is dit natuurlijk niet voor niks, onze dochter gaat naar het KDV, en daar maken zich dus zorgen. Tja onze dochter is een druk baasje, kan zich slecht concentreren en is ook erg gevoelig  Verder ziet ze meer dan wij zelf denken, en ze pikt dingen op en merkt dingen op die ze niet kan weten.
Nu wat je veel bij nieuwetijdskinderen ziet dat ze ook paranormaal begaafd zijn, en dus dingen op pikken die bv in een ander leven zijn gebeurd. Tja je kunt het geloven of niet, maar kinderen zijn nu eenmaal erg gevoelig wat betreft dit soort gebeurtenissen. Ach en ondanks dat ze druk is is ze hastikke lief, wil je overal bij helpen  en ach dan vergeet je ook wel weer wat.  Wij betrekken haar gewoon in de dagelijkse werkzaamheden als ik of mijn man vrij zijn. Ze  helpt waar ze kan, en dan is  ze in een opperbest humeur. Ook veel buiten spelen en haar energie kwijt raken...Verder speelt ze ook zelf wel.
De hele wereld zit nu anders in elkaar dan toen wij jong waren en onze ouders, kijk maar om je heen. De ouders van nu werken veel meer en er is veel bijgekomen. TV, computers en allerlei snufjes op electronisch/technisch gebied. Ik kan me nog herinneren dat wij niet zo vaak tv keken dan  tegenwoordig.  Vind je het dan raar dat onze kinderen anders zijn dan vroeger.
Ben nu bezig in het boek Ieder kind in z'n eigen kracht van Carla Muijsert-van Blitterswijk, zij is therapeut en zelf moeder van 3 kinderen.  Ze heeft ook een boek geschreven  met titel nieuwetijdskinderen en is betrokken bij de stichting nieuwetijdskinderen. (ik heb deze van de bieb geleend!)  Nu er zijn mijn ogen opengegaan en ben van plan om zeker de onderste steen boven te krijgen  van mijn dochter, ze is bijna 3.5.
Wij willen trouwens wel  wat graag een kindje erbij, helaas lukt dit nog niet, maar wie weet, ben nu bezig met medicijnen,  dus wie weet.
Ben er van overtuigd dat onze dochter, ondanks dat ze druk is het ook  fantastisch zou vinden!   Ach wat is er toch mooier dan kinderen, en als ze iets drukker zijn, ach dan is het  zeker niet saai in huis!

groetjs Anna  
 
Hallo,

Ik heb alle reacties gelezen en wat mij eigenlijk opvalt is dat iedereen wel zegt dat de kinderen zo sensitief zijn en gedachtes, gevoelens enzovoorts oppikken van hun omgeving en vooral hun ouders. Maar ik mis een beetje de lessen die de ouders ervan kunnen leren. Als je kindje jou gevoelens oppakt, is het misschien tijd om zelf eens goed naar je gevoelens te kijken in plaats van te zeggen dat je kindje 'lastig' is.
Kinderen onder elkaar zijn vaak (tot op het bot!!) eerlijk en open in hun gevoelens naar elkaar. Als ze bv.  geen zin hebben om met elkaar te spelen, dan doen ze dat ook niet. Maar wij ouders (of volwassen) zijn zo bezig met weglopen voor onze gevoelens (want je laat het de mensen toch niet merken als je je onzeker, boos, verdrietig enz. voelt) dat we inderdaad veel verkeerde en verwarde signalen afgeven. Daarom zijn het niet de kinderen die geholpen moeten worden, maar vind ik dat wij eens wat beter naar onze kinderen moeten kijken en onszelf moeten helpen en wat eerlijker (niet botter!!) naar elkaar moeten zijn. Heb je geen zin om naar de verjaardag van je beste vriendin te gaan, ga dan ook niet. A) jij baalt want je hebt geen zin en B) je vriendin baalt, want je bent  chagerijnig of doet maar alsof.
Laten we van 'onze nieuwetijdskinderen' leren in plaats ze te "helpen".
Groetjes, Angela
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan