Hello dames,
Jullie kennen mij nog niet, maar het voelt alsof ik jullie inmiddels al wel een beetje ken. Lees namelijk iets meer dan een maandje mee. En ga vanaf vandaag (helaas) officieel ronde 3 in voor ons eerste kindje.
Het voelt heel gek om mee te tikken op dit forum maar ook wel weer prettig want ik wil graag kunnen kletsen met andere vrouwen die in hetzelfde proces zitten en toevallig zitten m'n vriendinnen daar net niet in nu ;-)
Wie ben ik? Ben Paula en woon in Almere (hierheen verhuisd voor de liefde, trust me: we zijn druk op zoek naar een ander huis in een andere plek haha!) met mijn man (ook dat voelt nog gek, we zijn 31 mei getrouwd) hij is 29 en ik ben 30 en sinds onze trouwdag gaan we ervoor. We zijn inmiddels bijna 4 jaar samen en, geloof het of niet, maar ik sinds mijn puberteit 1 jaartje nooit meer de pil oid gebruikt. Mijn lijf trok die hormonen niet en dus we hebben old school rubbers gebruikt ;-)
Mijn lijf is altijd spot-on in een cyclus van 25 dagen waarbij ik op de dag van ongesteldheid de klok kan instellen dat ik tussen 9 en 11 u sochtends ga menstrueren. Daarbij vergat ik vaak dat ik het moest worden omdat het met een klein krampje links of rechts wel gedaan was. Afgelopen maanden kreeg ik wel iets meer last maar nog steeds niets noemenswaardigs. Ja heus, het voelt bizar en ik voelde me al die jaren enorm gezegend hiermee.
Frustrerend nu dus ook dat in ronde 1 mijn cyclus ineens 24 dagen was en dat ronde 2 nu 26 dagen was. Vanochtend was dag 26 en ik teste negatief. Letterlijk een uur later werd ik ongesteld (you know that feeling hea...!)
Toch had ik echt een positief gevoel vooraf: zondag had ik ineens een kleine bloeding, daarna wat spotting en daarna niets meer. Gister enorm last van mijn darmen en rug en geen menstruatie dus ik ging een beetje hopen maar helaas dus...
Nog steeds heb ik natuurlijk niets om over te klagen want we zijn nog maar zo kort bezig, maar voor mijn lijf is dit hele fenomeen héél bizar. Ik geloof accuut dat je mindset invloed heeft op wat je lijf verder doet dus sinds dat moment dat wij de knop hebben omgezet naar 'ja, baby je bent welkom' doet mijn lijf vreemd.
Overigens, ik doe niet meer aan facebook dus ik vind het tof dat een aantal dames ook gewoon lekker hier blijft YEEY!
Jullie kennen mij nog niet, maar het voelt alsof ik jullie inmiddels al wel een beetje ken. Lees namelijk iets meer dan een maandje mee. En ga vanaf vandaag (helaas) officieel ronde 3 in voor ons eerste kindje.
Het voelt heel gek om mee te tikken op dit forum maar ook wel weer prettig want ik wil graag kunnen kletsen met andere vrouwen die in hetzelfde proces zitten en toevallig zitten m'n vriendinnen daar net niet in nu ;-)
Wie ben ik? Ben Paula en woon in Almere (hierheen verhuisd voor de liefde, trust me: we zijn druk op zoek naar een ander huis in een andere plek haha!) met mijn man (ook dat voelt nog gek, we zijn 31 mei getrouwd) hij is 29 en ik ben 30 en sinds onze trouwdag gaan we ervoor. We zijn inmiddels bijna 4 jaar samen en, geloof het of niet, maar ik sinds mijn puberteit 1 jaartje nooit meer de pil oid gebruikt. Mijn lijf trok die hormonen niet en dus we hebben old school rubbers gebruikt ;-)
Mijn lijf is altijd spot-on in een cyclus van 25 dagen waarbij ik op de dag van ongesteldheid de klok kan instellen dat ik tussen 9 en 11 u sochtends ga menstrueren. Daarbij vergat ik vaak dat ik het moest worden omdat het met een klein krampje links of rechts wel gedaan was. Afgelopen maanden kreeg ik wel iets meer last maar nog steeds niets noemenswaardigs. Ja heus, het voelt bizar en ik voelde me al die jaren enorm gezegend hiermee.
Frustrerend nu dus ook dat in ronde 1 mijn cyclus ineens 24 dagen was en dat ronde 2 nu 26 dagen was. Vanochtend was dag 26 en ik teste negatief. Letterlijk een uur later werd ik ongesteld (you know that feeling hea...!)
Toch had ik echt een positief gevoel vooraf: zondag had ik ineens een kleine bloeding, daarna wat spotting en daarna niets meer. Gister enorm last van mijn darmen en rug en geen menstruatie dus ik ging een beetje hopen maar helaas dus...
Nog steeds heb ik natuurlijk niets om over te klagen want we zijn nog maar zo kort bezig, maar voor mijn lijf is dit hele fenomeen héél bizar. Ik geloof accuut dat je mindset invloed heeft op wat je lijf verder doet dus sinds dat moment dat wij de knop hebben omgezet naar 'ja, baby je bent welkom' doet mijn lijf vreemd.
Overigens, ik doe niet meer aan facebook dus ik vind het tof dat een aantal dames ook gewoon lekker hier blijft YEEY!
Dus ja wellicht dan maar gaan testen whahaha