onderzoeken naar oorzaak miskramen

A

ANONYMOUS_USERNAME

hoi hoi

2 april kan ik bij de gyn terecht ivm de 3 miskramen.
het chromosomenonderzoek loopt al.. daar verwachten we eind mei de uitslag van.

wat kan ik nu nog meer verwachten?
iemand die al meerdere onderzoeken heeft gehad?

ik vind het allemaal doodeng. ben echt bang dat er iets ernstigs is waardoor het kleintje niet blijft zitten.

groetjes Carina
 
Hoi Carina,

Ik ken je gevoel helemaal. Ik heb inmiddels 4 miskramen achter de rug. Bij de derde miskraam zijn we ook de onderzoekenmolen ingegaan en ik ben blij dat we dit hebben gedaan. Ja er is bij ons een 'foutje' geconstateerd maar ik ben er blij om. Ik had er niet aan moeten denken om te horen.... ja mevrouw we kunnen niets vinden het is toch 'domme pech'. Ik zal je even kort proberen te vertellen hoe het bij ons is gegaan.

Wij zijn nu bijna 2 jaar verder en hebben dus 4 miskramen achter de rug. Het chromosomenonderzoek gaf geen doorslag, wel de bloedtest.... 11 buisjes bloed (deels voor het chromosomenonderz) Na deze test is geconstateerd dat ik het  antifosfolipidensyndroom heb. Dit is een soort stollingsziekte en je maakt antistoffen aan tegen de opbouw van de goede cellen. Ik zit sinds 18 januari  aan de medicatie. We 'proberen' het weer in de hoop dat het met de medicatie het resultaat zal geven waar we op wachten. Als ik straks zwanger ben en een echo heb gehad met hartactiviteit zal ik elke dag mezelf moeten prikken, maar dat is het ons allemaal 300% waard!!!!!!!!!

5 jaar geleden werden we wel in een keer zwanger van  ons zoontje en hebben daar verschrikkelijk veel geluk mee gehad. Ik heb van zijn zwangerschap pre-eclampsie gehad (op zich niet echt spannend), maar wel achteraf. Pre-eclampsie is ook een van de kenmerken van het syndroom wat ik heb en we hebben ontzettend veel geluk gehad. In het ergste geval hadden we hem in een later stadium van de zwangerschap   of bij de geboorte kunnen verliezen. Ik ben in het ziekenhuis bevallen en dat is maar goed ook anders was hij er nu niet geweest........ Toendertijd leek het een samenloop van omstandigheden, maar nu kijken we daar toch héél ander tegenaan. Als ik naar hem kijk ben ik ontzettend dankbaar dat alles goed is afgelopen, maar de keerzijde is weer dat je soms iets te voorzichtig wordt....

Wat ik echt jammer vind is dat ik  niet meer op die heerlijke roze wolk kan klimmen.... in je achterhoofd hou je de gedachte hoe fout het kan lopen. Er zijn momenten dat ik er even niet bij stil sta, maar toch die wens is sterker dan wat dan ook.

Ik hoop dat je er wat aan hebt..... heel veel sterkte  de komende tijd.

Liefs, Nathalie  
 
hey Carina,

Kan me heel goed voorstellen dat je het doodeng vindt.... ene kant als er iets is weet je waardoor je de miskramen hebt gehad en dan is het hopelijk iets waar met medicatie iets aan gedaan kan worden, maar wat als dat niet zo is!??!
Ga hier heel hard voor je zitten duimen dat het iets 'simpels' is en dat jullie snel weer zwanger mogen zijn en mogen blijven

Over hoe en wat er zal gaan gebeuren.... kan ik je niks vertellen, maar hoop dat het allemaal mee zal vallen voor jou/jullie.

groetjes,
Marije
 
Hoi Carina,

Ik heb ook allerlei onderzoeken gehad, waaronder die naar dat syndroom van  Nathalie hierboven. Bij ons kwam er niets uit. Het waren bij mij allemaal bloedonderzoeken, geen operaties enzo, omdat er geen enkele reden was aan te nemen dat er iets mis was "van binnen". Het voordeel is dat ze dingen kunnen uitsluiten. Een stel dat ik ken kan wel zwanger worden maar door een chromosoomafwijking komt er nooit een levend kind. Het is hard, maar ik zou zoiets liever weten dan dan ik nog drie miskramen kreeg!

Bij mij kwam er niets uit, en na weer een jaar proberen ben ik nu voor de vierde keer zwanger, ik ben nu elf weken en bij acht weken klopte het hartje. Volgende week mag ik weer voor een echo. Het is superspannend, voor mijn gevoel heb ik ondanks dat er niets gevonden is toch een verhoogd risico, maar ik voel me hartstikke zwanger, dat was bij de vorige keer wel anders!

Heel veel succes,

Groetjes,

Zeeuws Meisje
 
hoi hoi

ik ben zo benieuwd wat er gaat gebeuren.. maar ik begrijp dus dat het niet meer is dan bloedprikken...
(nu is dat voor mij al een heel opgave hoor.. ben echt een mietje daarin!)

die bloedonderzoeken.. duren die lang? het chromosomenonderzoek duurt 3 maanden heb ik begrepen.. die andere onderzoeken ook? of heb je daar eerder een uitslag van?

groetjes Carina
(die er langzaamaan aan het bovenop krabbelen is.)
 
Hey Carina meisje, sterkte met alles he. Ik vind het echt heel naar allemaal.

Dat je maar snel door die onderzoeken heen bent he. En dan misschien wat kunt uitsluiten en wat meer zekerheid krijgt over hoe of wat.

Groetjes Petra
 
Hoi Carina,

Allereerst natuurlijk veel sterkte gewenst... Zoals iedereen hier voel ik met je mee.
Ik heb afgelopen vrijdag mijn 3e miskraam gehad, toevallig net op de dag dat we een afspraak bij de gynaecoloog hadden voor een vroege echo (was ongeveer 8 weken zwanger). Op de echo was inderdaad geen zwangerschap meer te zien, nog wel wat stolsels.
Daarmee hadden we dus de 'mazzel' dat we meteen een gesprek met de gynaecoloog hadden, en afgelopen dinsdag hebben we al bloed laten prikken voor het chomosomenonderzoek. Ik heb ook een formulier voor elf buisjes bloed voor o.a. het stollingsonderzoek, maar dat mag ik pas laten prikken als ik 10 weken niet zwanger ben geweest, en  ik hoop natuurlijk  dat we dat lekker niet gaan halen ;-)!
Bij herhaalde miskramen kunnen ze nog wel een echo doen om te kijken of je baarmoeder ed. wel goed zijn aangelegd. Andere 'inwendige' onderzoeken zijn vooral bedoeld voor mensen die helemaal niet zwanger kunnen worden.
Ik heb wel begrepen dat de kans dat er een oorzaak wordt gevonden al vrij klein is, en de kans dat ze er dan ook iets aan kunnen doen helemaal.

Sterkte!
Betje.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan