onverklaarbaar onvruchtbaar...

Hoi Kriebels,
Of je kinderwens groot genoeg is, kan ik je niet vertellen. Het is heel persoonlijk wat je wel en niet wilt.
Ikzelf denk dat ik wel IUI of misschien zelfs IVF zou willen doen uiteindelijk, maar ik heb heel duidelijk wel het gevoel dat dit voor  mij nu nog niet hoeft. Voor mij dan... mijn man die zou het liefst vandaag al zwanger zijn en zou het liefst meteen doorstomen naar België om daar mogelijk in aanmerking te komen voor IVF. Ik zelf zie daar heel erg tegenop, maar ik zou best willen beginnen met IUI, al is het maar om eht gevoel te hebben dat ik een maand gewoon meer kansen heb als de andere maanden...

Ik heb tegen mijn man gezegd dat we rustig tot maart moeten afwachten (dan mogen we weer terug) en dan gaan doen wat het ziekenhuis voorstelt. Ik hoop nog steeds dat het niet nodig is. Ik heb ook gezegd tegen mijn man dat ik alles wil proberen, maar als het niet gaat, dan gaat het niet. Ik weet vantevoren niet hoe ik op eventuele hormonen ga reageren, dus dat wil ik gewoon afwachten en het per keer bekijken. Als het voor 1 van de 2 teveel wordt, dan ligt daar de grens. Maar nogmaals, ik hoop dat het allemaal niet nodig is en dat we snel zwanger zijn (maar goed, dat hopen we ook al meer dan een jaar...).

Wat ik je dus mee wil geven is dat je er gewoon goed over na moet denken, goed over moet praten en je gevoel moet volgen. Het is jouw leven, jouw lijf en niemand kan voor jou besluiten of je iets wel of niet wilt doen.

En wat betreft al die "goedbedoelde" opmerkingen: ik negeer ze óf ik maak een vage opmerking van "het komt wanneer het komt" en ga meteen door op een ander onderwerp. Hoe minder reactie ik geef, hoe minder er gevraagd wordt en hoe minder het bij mij pijn doet. Bij ons weten alleen onze ouders het en verder niemand.

Groetjes, Esk
 

Grappig is dit eigenlijk,.

Ik weet zeker dat we allemaal verschillend zijn.
En tog kwa Gedachten denken we allemaal hetzelfde,
Ik lees al een tijd met jullie allemaal mee.
En ik wil wel af en toe reageren maar dan denk ik Nee laat maar,
Sinds Gisteren heb ik gereageerd en dat voelt best behoorlijk goed,
Je verhaal doen weten dat je niet de enigste bent.
Sinds ik bezig bent met dit, ben ik heel erg op mezelf ik voel me een totaal
ander persoon geworden veel gesloter..Ik weet dat er veel meer mensen zijn
die in dit schuitje zitten maar ik voel me zo vaak zo verdomd ALLEEN
Gelukkig heb ik een helle lieve vriend die mij door dik en dun steunt
Hij gaat ook altijd overal mee naar toe, Ieder gesprekje echt alles gelukkig is dat ook mogelijk met zijn werk, Ik zelf ben door dit gedoe ondertussen alweer een tijd thuis,
Ik heb het gevoel alsof het op me voorhoofd geschreven staat dat iedereen het weet,
Op de een of andere manier is het voor mij tog wel een schaamte denk ik,
Soms begrijp ik mezelf niet ik heb me ook altijd voorgehouden dat ik niet de medische molen in ging, Maar de tijd gaat zo snel en omdat er geen uitslag
geen verklaring drm ga je denk ik door,
Je wilt weten waarom het niet lukt wat er aan de hand is Althans Ik Dan
Soms besef ik het niet echt dat dit allemaal gebeurd dan is het net een grote nachtmerie ( was dat maar zow )
Ik zit nu emaal in die medische molen en iedere maand weer zeg ik Nu stop ik echt Maar dat komt omdat het bij mij niet echt makkelijk gaat het inbrengen maar tog bel ik weer iedere maand voor een afspraak.
Mijn vriend wil ook liever vandaag als morgen papa worden maar hij begrijp ook zeker wel als ik wilt stoppen hij merkt aan alles aan mij dat ik het super zwaar heb, als ik weer de iui krijgt,
Maar ik ga door dit zo is voor mij nog uit te houden maar IVF zit ik wel heel erg tegen op, En ik ga nu al naar me derde IUI en vanaf de 3de keer ga ik naar IUI met hormonen..Ik leef van Dag tot Dag en Iedere dag is er 1 en hoop dat ik snel in verwachting mag raken ( WIJ allemaal ) Want ik weet zeker dat jullie je net zo voelen als dat ik me voelt,
Zow Ik raak hier maar niet over uit gepraat.. Nou dames heel verhaal.
Hoop dat ik jullie niet tot last bent maar dit voelt echt verdomd goed...

Liefs
 
hey meiden,

het doet  me goed om ook jullie verhalen te lezen,soms voel ik het wel eens zo dat ik de enige ben maar tuurlijk weet ik ook in mijn achterhoofd dat dat niet zo is,en uit deze verhalen blijk het ook wel weer!
toen ik nog maar net gestopt was met de pil,en las de verhalen van de mensen die al een tijd bezig waren toen dacht  ik ,,ik weet niet ofdat ik dat zou kunnen,, en nu zit ik er zelf in,je verlegt elke x je grenzen.
wij zullen er alles voor over hebben,al moet dat gaan tot ivf of icsi!

xxx mier
 
hoi hoi,

Gelukkig heb ik 1 keer echt mogen ervaren om zwanger te zijn en daar een pracht van een zoon te hebben mogen krijgen maar na 3 1/2 jaar proberen helaas nog niks.
Wij zitten bijna in hetzelfde schuitje althans ik weet dat een eileider kwijt ben ( bbz)  en dat bemoeilijkt het zwanger worden voor de rest zijn wij ~gezonde mensen~waarbij het gewoon niet lukt!!!

Wat betreft hoever ga je:

Ik denk dat je elke maand voor jezelf de lat hoger legt....
deze keer niet maar misschien........???
Gelukkig heeft mijn man heel duidelijk wel de wens voor een tweede maar alleen als ik het nog wil, dat ik daar alles voor overheb.
Als ik zou zeggen ik stop ermee staat ie 100 % achter me als ik door wil gaan tot het gaatje dan staan ie 100% achter me............dat geeft vertrouwen en misschien daardoor wil je ook verder en verder.....

wij zitten nu vandaag op het wachtbankje na de 1e iui dus spannend!!!!!!

groetjes angelica
 
Ons werd ook het plakaat opgeplakt: onverklaarbaar onvruchtbaar.

Maar ik wil even benadrukken dat ze daarmee niet bedoelen dat je onvruchtbaar bent, maar dat ze niet weten waarom het zwanger worden niet lukt.

Wij zagen ook op tegen het medische molen. De onderzoeken was nog tot daar aan toe, maar over behandeling hebben we wel even na moeten denken.
Nu vond ik IUI niet erg ingrijpend klinken en gelukkig zijn wij daar aan begonnen. Bij ons is de eerste IUI poging geslaagd en ik ben nu dus zwanger.
Dus onverklaarbaar onvruchtbaar betekend niet: onvruchtbaar.
Soms lukt het na zo'n diagnose alsnog spontaan en soms (zoals bij ons) met een beetje hulp en soms is er meer hulp nodig, bijvoorbeeld IVF.

Bedenk dat je altijd kunt stoppen, je bent niet verplicht om als je in de medische molen stapt en je hebt 6 IUI pogingen gedaan dat je dan IVF MOET doen. Het blijft altijd je eigen keuze.
Het is wel belangrijk dat je samen achter de keuze staat, want de MMM is niet echt makkelijk.

Succes allemaal.
 
DeeDee, gefeliciteerd met je zwangerschap!!! en mier en angelica ik duim met jullie mee, ook mijn NOD ligt op 7 nov. Nou verwacht ik er niet al te veel van nadat ik afgelopen woensdag de HSG heb gehad, maar tja... zolang alles goed blijkt is de kans op een natuurlijke zwangerschap natuurlijk aanwezig.

Mijn man steunt mij ook door dik en dun en we hebben tot nu toe ook alles samen gedaan en dat voelt heel goed. 4 nov moet ik bij de gyn terug komen voor de off uitslag van de HSG en kunnen we wat vragen stellen over wat evt, mogelijkheden voor vervolg kunnen zijn... In andere topics en sites heb ik ook dingen gelezen over een samenlevingstest, dat ik bij ons niet gebeurd en ik heb de gyn er ook niet over gehoord
? Is iemand van jullie bekend met een dergelijke test??

afwachten en heel hard duimen, dames, voor ons allemaal!!!

liefs X
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan