Ouder zwanger worden

[quote quote=10159432]En als het een gehandicapt kindje wordt, of met een of andere aandoening, zorg je er dan ook zelf voor, of klop je wel aan bij doktoren/ ziekenhuis/ instanties/ vraag je pgb aan? Ik ben echt tegen kinderen boven de 40. Je begint zelf ook met aftakelen rond je 40e en dan moet je nog 20 jaar voor een kind zorgen. En dan is de kans dat er iets mee is ook nog zeer aanwezig. Nee, gewoon nee.[/quote]
En als je 20, 26 of 30 bent en een gehandicapt kind krijgt? Mag je dan volgens jou ook niet aankloppen bij instanties etc voor hulp/ondersteuning? Of is dat alleen als je boven de 40 bent? Laten we elkaar respecteren en verder kijken dan onze neus lang is, zoiets onzinnigs als dit heb ik nog nooit gehoord!
Als je 40+ bent en je kunt nog kinderen krijgen, heeft de natuur dat zo bepaald. Ga er lekker voor en geniet ervan. Niemand kan je dat afpakken!!❤️
 
Persoonlijk vind ik het niks om ouder moeder te worden en wilde ik graag jong moeder worden. (Beval nu op 21). Maar als je nog kinderen kunt krijgen en kan leven met de grotere risico's, wie zijn andere om jou droom af te pakken? Dus doe waar jij je goed bij voelt. 
 
Ik ben net 38 en zwanger van ons eerste kindje. Ik had graag jong moeder geworden, maar soms loopt het leven niet als gepland. Ik ben heel blij dat het ons nu nog gegund is. Ik vind mezelf met 38 al best oud en was dan ook behoorlijk nerveus of alles wel goed zou zijn. Deze week de 20 weken echo gehad en alles is oké gelukkig. Voor mij ligt de grens voor een eventuele tweede echt op maximaal 40 ( als we er al voor gaan). Ik knijp mijn handjes fijn met een gezond kind straks. Mochten we een kindje krijgen met een beperking of handicap dan heeft dit ook ontzettend veel invloed op het leven van de kinderen die je nu al hebt. Wanneer de verzorging te zwaar wordt of je komt te overlijden dan zal de zorg op hen neer komen... Ik zie dit bij een kennis en hoeveel ze ook van haar broer houdt, het is ontzettend belastend bij tijd en wijle voor haar.
 
[quote quote=10159437] En als je 20, 26 of 30 bent en een gehandicapt kind krijgt? Mag je dan volgens jou ook niet aankloppen bij instanties etc voor hulp/ondersteuning? Of is dat alleen als je boven de 40 bent? Laten we elkaar respecteren en verder kijken dan onze neus lang is, zoiets onzinnigs als dit heb ik nog nooit gehoord! Als je 40+ bent en je kunt nog kinderen krijgen, heeft de natuur dat zo bepaald. Ga er lekker voor en geniet ervan. Niemand kan je dat afpakken!!❤️[/quote]
Maar waarom het risico nemen? Het is allang bekend dat allerlei aandoeningen veel vaker voorkomen bij ouders boven de 35 en al helemaal boven de 40, laat staan boven de 45.
Ik begrijp werkelijk niet dat (zeker niet wanneer je al twee gezonde kinderen hebt), je nog voor een derde gaat, met alle risico's van dien. Waar zadel je je andere kinderen dan mee op? Waarom niet fijn gaan genieten van de kinderen die er al zijn?
Tel je zegeningen. 
 
Ikzelf ben 36 en n half jaar geleden van een prachtige en kerngezonde zoon. Ook wij gaan over n half jaar/ 3 kwart jaar proberen voor een tweede. 
Mensen hebben toch altijd hun mening klaar. Jij bent andere mensen toch geen verantwoording schuldig? Ga lekker voor een derde en geniet lekker van jullie gezinnetje! Hopelijk gaat het met de derde ook zo snel en gemakkelijk als bij jullie eerste 2!
 
 
Ja als je ouder word zijn er meer risico's. t kan langer duren voor je zwanger bent, kwaliteit en aantal van je eitjes neemt af, kans op complicaties tijdens je zwangerschap groter en iets grotere kans op afwijkingen. Maar volgens mij was dat op je 40ste en 42ste ook. Ja je zult geen jonge ouder zijn en hielang mogen je kinderen van jullie genieten. Anderzijds worden we steeds ouders door medische technologie. 
Als t voor jullie goed voelt moeten jullie ervoor gaan. 
@ kim. Ik begrijp waar je je zorgen om maakt. Maar zoals jij t schetst (komt t op mij over) is t een uitgemaakte zaak dat iemand van 45 een kind met afwijkingen krijgt. Wat echt niet klopt. En daar heb je tegenwoordig ook testen voor naast de bekende echo's. 
De manier waarop je daarna nog keer reageert is zelfs wat fel naar degene die topic stelt. Vind ik niet heel erg nodig of netjes. Dan bedoel ik t stuk over aankloppen bij artsen instelling en stukje pgb. Mag je dat dan wel als je 25 bent en kind met afwijkingen krijgt? Of gewoon helemaal niet en op de blaren zitten? 
Maar goed is ook vrijheid van meningsuiting. 
Even wat statistiek vanuit onderzoek: 
Zo hebben vrouwen die dertig jaar zijn, gemiddeld een kans van 0,1 procent op het krijgen van een kindje met het Syndroom van Down, vrouwen van vijfendertig jaar 0,3 procent, vrouwen van veertig jaar 1 procent, en vrouwen van vijfenveertig jaar  4 procent”, 
Maar hoewel de kans dat het mis kan gaan dus iets toeneemt, is de kans op een normale zwangerschap en een gezonde baby nog steeds het allergrootst. Bovendien mag Moeder Natuur dan nogal eens in het nadeel werken van vijfendertigplussers met een moederwens, als ze eenmaal moeder zijn, blijkt die rijpere leeftijd soms ook een voordeel. Medisch en sociologisch onderzoek laat zien dat late ouders het als opvoeders prima doen. Zelfs wat beter dan jongere ouders. 
Dus doen wat voor jullie goed voelt. 
 
Groetjes nvn
 
Maar dat is alleen nog maar de kans op het Syndroom van Down... Er zijn zoveel andere aandoeningen waar je op je 45e ook een sterk verhoogde kans op hebt. Geldt net zo goed voor de vader natuurlijk. 
Ik vind het echt onverstandig en snap dus de reacties erg goed. Je hebt twee kinderen, laat het daarbij. Het is toch ook veel fijner als je je aandacht en energie aan hen kan geven ipv te moeten verdelen en misschien straks een zorgenkindje krijgt, dat alles op zn kop zet?
Ik vind dit trouwens ook een kwalijke mentaliteit, altijd maar meer en nog meer willen ipv tevreden zijn met wat je hebt. 
 
Kim, alsjeblieft, je punt is duidelijk. Gelukkig zijn de meeste mensen iets ruimdenkender. Ik ken toevallig genoeg mensen van 40 die nog kinderen hebben gehad en ik had die kinderen geen betere gezinnen/ouders kunnen wensen. Ik ben zelf 36 en in verachting van onze derde. Daar zullen sommige mensen vast en zeker een mening over hebben maar voor mij was er (altijd al) een sterke behoefte aan een groot gezin. Dat is mijn gevoel en daar hebben andere mensen niets over te zeggen. Zeker mensen die menen dat je in zo’n geval niet meer bij een ziekenhuis zou mogen aankloppen. Dus als jij rookt of drinkt en onverhoopt kanker krijgt (roken en drinken verhoogt de kans immers), dan kan jij ook geweigerd worden bij het ziekenhuis? En als je een auto ongeluk krijgt omdat je even afgeleid bent omdat je moe bent van je werk/huilende baby, dan was het ook je eigen schuld? Doe niet zo belachelijk. https://www.oudersvannu.nl/forums/gebruiker/sa_f5559cccf38bfdcf7b782cb762d51fad2fc8cd20
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan