Over Yvonne Z...

Precies, hier ook! Dacht altijd dat ik alleen stond in mijn mening.
Niet dat ik mijn mening niet durf te geven, maar had geen zin om heel de bv-maffia over me heen te krijgen.
Had trouwens Yvonne wel al eerder aangesproken op haar ongevraagde advies. Was destijds nog op het december-forum, geloof ik.
Sil
 
ben ik weer!!!
Mijn bloed kookt al wat minder... hahahaha, er is er iig wél 1 die de stellingen en felheid kan waarderen (mama bal) en ook dus diep in zichzelf moet graven om nog te kunnen "verdedigen" en eerlijk is eerlijk... ze geeft het toe!
Heel jofel van haar, en begrijpt mijn/ en anderen stellingen dus maar als te goed...
En zij maakt er ook geen persoonlijke aanval op, en ik ook niet... wél ff lekker om je zóó uit te kunnen leven!
En natuurlijk kan ik het wéér niet laten.......

Groetjes Debby
 
Niets mis met een goede discussie! Het is alleen zo jammer dat sommige mensen een beetje de omgangsmanieren vergeten. Want wat is er mis met een beetje respect voor elkaars mening?

KT
 
idd, daar ben ik het helemaal mee eens!
En sommigen roepen maar wat, om (naar mijn idee) alleen maar het laatste woord te hebben. Dat heeft dan niets meer met een discussie te maken, en wordt dan een persoonlijke aanval.
Als iemand een punt heeft gemaakt (die klopt wel is waar) zal ik de eerste zijn die zegt; oke.. dat klopt! Behalve als ik het kan weerleggen dan... ik probeer altijd wel mijn standpunt te motiveren.... en niet iets lukraak roepen, zonder dat ik erbij vertel dat ik me daarmee "gewoon" lekkerder voel.
Door een motivatie is een ander ook meer geneigt zelf ook te gaan motiveren, en krijg je een leuke discussie.. zoals nu tussen mij en mama bal..
Okee, we dwalen af.. maar ik ben altijd wél nieuwschierig over een ander's denk en handelwijze. En geef toe, dommer kan je er nooit van worden.. wel wijzer!

Groetjes Debby
 
Heb even een paar dagen niet meegelezen dus nog veel in te halen zie ik weer.
Hoewel ik dus nog niet alles gelezen heb, toch even een reactie op deze discussie.

Ik kan me voorstellen dat je als moeder die (om wat voor reden dan ook) gekozen heeft voor fv niet zit te wachten op bv-adviezen. Hoe goed bedoelt ook.
Ik geef zelf inmiddels al ruim 9 maanden bv en ben heel blij dat ik dit nog steeds kan doen. Ik voel me er goed bij en moet er nog niet aan denken om te stoppen (en dat had ik voor ik begon ook niet van mezelf gedacht hoor...) Maar ik zal nooit iemand die fv geeft daarop beoordelen. Iedereen moet doen wat zij zelf wil/kan en waar zij zich goed bij voelt.

Het is natuurlijk wel zo dat er hier op het forum niet zo veel mama's zijn die (nog) bv geven. Als er een vraag is over bv probeer ik daar daarom vaak wel even op te reageren. Ik heb me ook nooit gestoord aan de adviezen van YvonneZ, want wat ze zegt klopt (voor zover ik kan oordelen uit m'n eigen ervaringen) wel altijd.

Karin, mv Hannah (20-11-2006)
 
Hoi!

Maar dát is de issue ook helemaal niet... ik geloof best dat ze goed (vrijwilligers) werk levert. En ik applaudiseer er ook om, dat die mensen zich er (belangenloos) er voor inzetten.

Hét punt is, dat ze op ANDERE vragen (buiten BV om) ook haar antwoord geeft, en natuurlijk mag dat, is niets mis mee... maar er is natuurlijk de associatie met de bvll (of wat was de afkorting ook al weer?) En de meeste (onzekere) mama's die vragen stellen over zaken BUITEN de BV om, zitten niet op BV antwoorden of; tóch maar proberen? antwoorden te wachten.
Ook heeft JG aangegeven dat er klachten over haar zijn binnen gekomen, dit eerst met haar alleen wilde oplossen.. maar dat zij er geen gehoor aan gaf.

Kijk.. in hoe verre dat klopt blijft voor ons allen een speculatie... en dáár ga ik ook géén oordeel over vellen óf het terecht of onterecht is. Dat is niet aan mij....

Zelf sta ik (nu!) redelijk sterk in mijn schoenen, maar ook ik kan mij een aantal dingen herinneren waar óók ik erg onzeker en op mijn ziel getrapt voelde.

Groetjes Debby
 
Mijn god meiden,

Laat die yvonne toch lekker preken.. tis lekker en vooral leuk om tegen haar in te gaan.. (op de kast krijgen hihi) maak er een sport van en voel je vooral niet in een hoekje gezet door haar..
Als je bv wilt geven prima maar wil je het niet/ lukt het niet.. ook prima.. leef en laat leven..   onze kindjes worden toch wel groot.. of het nu met bv is of met fv..
wat belangrijker is is.. LIEFDE... AANDACHT en KNUFFELS..

(ik heb 6m bv gegeven.. maar ben zelf een fles kind.. hihi.. en de band met mij moeder is super beter dan mijn mams en mijn zus die wel bv heeft gehad.. )

liefs Annemieke
mama van willem 13-10-2006
 
@ Annemiek;
Je hebt helemaal gelijk en iedereen weet dat ook wel.
Maar je kan je toch ook voorstellen dat sommige moeders erg onzeker van haar worden?
Heb hier ook een keer een topic gelezen over een moeder die met pijn in haar hart vertelde dat ze ging stoppen met de bv, omdat ze er zelf aan onder door ging.
Die moeder had alleen even bemoedigend woord nodig als bevestiging van haar beslissing.
Toen werd er door Yvonne een heel verhaal gewijd aan wat ze alsnog kon gaan doen en of ze wel alles geprobeerd had.
Daar heb je op dat moment helemaal geen behoefte aan; de beslissing om te stoppen kan al heel erg pijn doen, je hebt een gevoel van falen. Het is ook een soort proces om tot dit besluit te komen.
En dan heb je het er al zo moeilijk mee en dan zegt er dus iemand dat je niet alles geprobeerd hebt, dat kan pijn doen.

Als we allemaal sterk in onze schoenen zouden staan en schijt hebben aan de rest van de wereld, dan zou je denken bij zoiets; lekker belangrijk!
Maar ja, sterk in onze schoenen staan doen we niet allemaal en al helemaal niet als je net bent bevallen.
Zo, weer een heel verhaal.
Sil
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan