PCOS, Letrozol

@MilouP nee, geen bloedverlies gehad. Ze kunnen het ook niet echt verklaren, dat is het gekke. Balen dat er bij jou op de echo nog niet echt een dominante follikel zat. Maar wat ik hoor van de Letrozol is dat CD10 echt nog vroeg is, meestal is de eerste echo pas op CD12. Bij een vriendin van mij groeide de follikels pas vanaf CD14 ongeveer, en dan had zij rond CD19 een eisprong met een follikel rond de 25mm! Het kan dus nog alle kanten opgaan. Helaas heb ik zelf niets gedaan op de Letrozol.
@Just-me spannend he allemaal.. Voor je het weet zit je in het traject. Ik wist persoonlijk al heel lang dat ik PCOS had en geen cyclus, ik kon mezelf er dus al lange tijd op voorbereiden dat wij sowieso hulp nodig zouden hebben. Ik hoop voor je dat de Letrozol gewoon zijn werk gaat doen. Genoeg dames met een mooi resultaat daarop! Verder je hart luchten bij wie je dat wilt, dat helpt voor mij enorm. Sterkte!
Met betrekking tot gezonde voeding in relatie tot PCOS kan ik zeggen dat ik zo goed als alles wel toepas in mijn leven, met de nodige balans ? Ben 2,5 jaar terug bij een gespecialiseerde orthomoleculaire therapeute geweest en volg nu een cursus leven volgens je cyclus. Bij mij heeft het helaas tot op heden allemaal niet het gewenste effect gehad (geen cyclus terug gekomen) maar ben wel van mening dat het vast ergens in mijn lijf een positieve bijdrage levert. Bij vragen mag je me altijd berichten!
@BloemetjeInKnopp och meid... Ik voel de frustratie en machteloosheid door je scherm heen. En dan een blaasontsteking er ook nog bij, lekker kut gewoon! Mag het vast zo wel benoemen haha. Ja, het hele leven begint erom te draaien he. Medicatie spuiten, toch de bijwerkingenhiervan, ziekenhuisbezoeken waar alles omheen gepland moet worden, alle gedachten die erbij komen kijken. Kun je er met je partner wel goed over praten en je hart luchten? Juist omdat niemand in de omgeving het verder weet is het wel goed het met elkaar te blijven bespreken. En natuurlijk het forum, waar je toch je emoties neer kunt leggen. 
Ik ben heel benieuwd wat uiteindelijk je keuze is geworden. Of je al bent gestart met de medicatie of dat je toch een pauze inlast. Alle keuzes zijn begrijpelijk en goed, er is geen fout. Volg je hart is het enige wat ik kan zeggen ? Weet dat wij er voor je zijn! Ik hoop dat je dit weekend even kunt bijkomen en je even pas op de plaats kunt doen. Een onwijs dikke knuffel voor jou lieverd!
 
 
@JustMe: zo voelde ik me ook toen ik in mijn eentje na mijn eerste afspraak weer buiten het ziekenhuis stond met een doosje letrozol in mijn handen en dit circus dus echt ging beginnen. Voelde me behoorlijk rot. Moest mij weer overkomen, zo dacht ik. Altijd keurig ongesteld geweest totdat ik aan de pil ging en nu ineens PCOS. Ik heb mijn voeding aangepast voor letrozol. Extra koolhydraatarm en vetarm. Eet vooral groente en vis dus. Ik sport op zn minst 5x pwk een uur per keer. Hiermee heb ik het idee dat de letrozol veel beter werkt en de BMS naar behoren opbouwt. Dus zeker het proberen waard.Wat je aan wie vertelt is aan jullie natuurlijk, maar dat kan ook extra druk, vragen en ongevraagde opmerkingen/oordelen met zich mee brengen. Daar wil ik niet aan beginnen, dus heb verder niemand iets verteld over dit traject. Niemand behalve mijn man hoeft het te weten. Succes met de letrozol, hoopt dat het je cyclus meer gaat reguleren. 
@MilouP: Je hebt maar 1 follikel nodig.. Hopen op dubbele eisprong lijkt me misplaatste hoop. Echo op CD10 is erg vroeg. En dan al 12mm. Lijkt mij juist een goed teken. Had laatst zelf echo op CD12 en follikel was 15 mm. Follikel groeit 1-2 mm per dag, dus op CD12 zou die van jou al 14mm kunnen zijn. Met dan nog een paar dagen daarna lijkt ie me mooi op "springformaat". Nog even hoop houden dus, maar begrijp je gevoel helemaal. Zo onzeker en zo dubbel als je arts zo negatief is. 
@XBo: balen dat alles weer weg is. Het was even beter nieuws. Balen, zo sorry voor je. Succes maandag en zondag met je echo. Laat ons weten hoe het ging?
@Bloemetje: heel veel sterkte. Hoop dat je dit weekend er even van bij kunt komen. Een beetje blije hormonen doet ook wonderen. Lange wandeling maken door een natuurgebied? Chocolade is voor nu ook vaak een goede vriend. Al is dat maar tijdelijk. Welke beslissing je ook maakt, zolang het je maar rust kan geven in je bovenkamer. 
 
Dank voor jullie reacties! Heel fijn! Ik ben vooral nog erg zoekende, wat het allemaal gaat betekenen voor mij. Ondanks dat ik al door allerlei allergieën al min of meer verplicht gezond eet?, is er altijd winst te halen! En met behulp van een mesoloog probeer ik de balans te herstellen zover dat gaat. Ik ga maar ‘gewoon’ beginnen en ontdekken denk ik… Ik merk dat ik vooral bozig ben, waarom dit nou ook nog gebeurt. Soms zou ik wel willen dat er iets gewoon eens vanzelf gaat in mijn lijf! Maar dat is niet zo en daar moet ik het mee doen. En ik vrees dat de meeste van jullie dit wel herkennen, die pech hebben we allemaal mee te dealen. Anderzijds merk ik dat ik vooral alles wil weten en probeer het plaatje compleet te krijgen. Ik probeer nog even niet stil te staan bij alle gevolgen en verdriet dat dit circus ook met zich mee kan brengen. ? Ik volg dit topic voorlopig gewoon een beetje mee:)
 
@just-me voelt echt als lopende band werk soms hè, hier is de diagnose en hup je staat buiten met de pilletjes… kan me voorstellen dat je dan nogal verward buiten staat als het allemaal nieuw is.. Ik weet zelf al sinds mijn 19e dat ik pcos heb, nadat ik met de pil was gestopt. Voor de pil was het ook nooit regelmatig trouwens. Maar bij dat bezoek stond ik ook héél snel buiten met de boodschap ‘kom maar terug als je kinderen wil en wacht daar niet mee tot je 35 bent’. Ik heb daardoor wel alle tijd gehad om andere dingen te proberen (zijn nu een kleine 10 jaar verder), waaronder voeding, supplementen zoals DCI, vrijgevestigde gynaecologen die zich bezig hielden met o.a. voeding en leefstijl etc, maar niks had effect. Ik eet wel gezond en koolhydraatarm en kan slecht tegen suiker, maar als ik anders eet beïnvloedt dat mn cyclus niet. Ik heb ook totaal geen overgewicht, ben eerder aan de lichte kant. Maar dan nog kan je natuurlijk insuline resistent zijn. Anyway, omdat niks van wat ik geprobeerd heb effect had hebben we nu de hoop op het ziekenhuis gezet… Het lastigste aan het hele proces vind ik inderdaad de onzekerheid, als ik wist dat het ooit zou lukken zou het mentaal allemaal veel makkelijker zijn. Zo hee een heel verhaal, haha. 
@Bloemetjeinknopp heel lastig die keuze, vandaag/morgen beginnen, of een maand rust… sterkte met die beslissing! Ik kan het me zo goed voorstellen dat je er even klaar mee bent, maar dat het ook heel vreemd voelt om ineens alles op pauze te zetten… 
@xbo Bedankt voor de bemoedigende woorden. Het is inderdaad vroeg… Dus het kan nog.
@AnnekES ik hoop ook echt niet op een dubbele eisprong hoor! Met 1 ben ik helemaal blij. Alleen ik ben bang dat die ene er niet gaat komen. Maar het zou inderdaad zomaar kunnen dat hij op CD12 al 14mm is en dan mooi doorgroeit. De verpleegkundige was ook negatief over dat hij 12 bij 8mm was, want vooral de 8 was klein… nouja, we zien het dinsdag. Dat is CD15 dus dan is het iniedergeval duidelijk of hij gegroeid is of niet. 
 
Ik heb zelf wel aan meerdere mensen in mijn omgeving vertelt dat ik pcos heb, al ver voor we een kinderwens hadden. Daardoor heb ik wel het idee dat opmerkingen als ‘staat jullie goed!’ als we met een neefje spelen bijvoorbeeld, heel wat minder zijn. Mensen die het niet weten maken die opmerkingen helaas wel vaak. Maar zo goed als niemand weet dat we nu met letrozol begonnen zijn. Ik vind het niet fijn om dat te delen, ik kan niet goed uitleggen waarom, misschien omdat ik er niet naar gevraagd wil worden..
 
Just-me, herkenbaar hoor! Ik was aan de ene kant opgelucht dat ik wist wat het was en pilletjes kreeg en aan de andere kant draaide mn hoofd overuren. Nog steeds trouwens. Ene dag kan ik alles goed relativeren en soms denk ik echt, wij zijn straks 3 jaar verder en staan nog met lege handen.

Voeding probeer ik op te letten, maar vind ik lastig. Heb geen overgewicht bijvoorbeeld. Ik sport ook veel en daarvoor heb ik mn koolhydraten nodig. En daarnaast weet ik dat zoetigheden niet goed zijn voor me, maar die cravings heb ik echt enorm. Hoort bij pcos natuurlijk, maar soms lastig dus om daar vanad te blijven.

Bloemetjeinknopp, poeh ik vind het toch knap hoe je het doet hoor! En niet gek dat je het af en toe gewoon even niet weet. Pak even je rust en kijk vanuit daar verder. Of dat nu een paar dagen, weken of een maand is. Doe wat goed voelt.

Ik zit inmiddels op 10dpo. Utro doet goed zijn werk. ? alleen heb ik totaal niet het idee dat het raak is. Die ene maand dat het wel raak was had ik kei veel buikkrampen. Nu echt nergens last van dusja... maar ach we gaan het zien.
 
@MilouP en Datkomtlaterwel, ja zo voelde het inderdaad een beetje. Zij zullen dit vast vaak zien. Anderzijds, juist omdat ze het deed voorkomen alsof ik gewoon ‘naar een andere winkel moest voor mijn koekjes’, zo simpel zeg maar, voelde het niet zo overweldigend. Wat jammer dat de andere wegen niet aansloegen bij je MilouP! Ik heb ook geen idee of het mij iets oplevert, zo moeten we allemaal op zoek denk ik.. @Datkomtlaterwel, eens, je hebt denk ik zelf toch wel een gebalanceerd dieet nodig, zeker op lange termijn. Ik heb zelf ook geen overgewicht, en ben vaak actief dus ik heb ook behoefte aan bepaalde voedingsstoffen. Gedoseerd wel, maar toch. Als ik ze volledig laat staan ben ik straks weer vel over been ? en heb altijd een cyclus rond de 30 dagen gehad, dus heb ook simpelweg nooit geweten dat er zoiets mis kon zijn. Ook omdat ik geen van de overige ‘klachten’ heb. Nu, zolang ik het kan er het beste van hopen en vooral dat de letrozol doet wat het hoort te doen ?? en ook voor jullie!
 
@Datkomtlaterwel- spannend zeg meid, ik blijf voor je duimen deze dagen! Hopelijk zit je voorgevoel ernaast. 
Zo, vanmorgen voor een echo geweest. 3 dagen geleden opgehoogd, en vandaag zaten er 4 follikels boven de 10mm. 1 van 13,5 en de andere rond de 11mm. Daarnaast weer heeeeel veel die rond de 9/10mm neigen. Gezien de kans weer op overstimulatie hebben ze me nu 'remmers' gegeven, en moest ik vanavond voor de eerste keer Cetrotide spuiten, dit is ongeveer hetzelfde als Decapeptyl. Ze gaf aan dat dit normaal gesproken wordt gegeven bij IVF om de rijpe follikels nog niet te laten springen, het zorgt ervoor dat de eisprong niet plaatsvind. Echter hopen ze nu bij mij dat het ervoor zorgt dat de kleine follikels niet allemaal mee gaan doen en worden geremd, en er hopelijk 1/2 doorzetten. Volgens mij is het niet echt de normale gang van zaken dat dit wordt gestart, want ik kan er maar weinig over vinden in combinatie met ovulatie inductie.
Moet dus ook gewoon doorgaan met het spuiten van de Gonal-F, omdat anders de groeiende follikels direct weer inzakken. Ze had het anders nog over een escape iVF/IUI? Maar dan zou je denk ik follikels moeten wegprikken? Maar geen idee wat ze daar mee bedoelde. Ook zei ze dat ze dit wel willen proberen aangezien je anders al richting de IVF gaat. Morgen hebben we de evaluatie en maken ze gelijk weer een echo. Dan kan ik ook gelijk alle vragen omtrent dit stuk behandelen aangezien ze daar wel ruim de tijd voor inplannen volgensmij.  
Al met al was het weer een enerverende ochtend.. Haha.
 
@Xbo, voor jou ook weer een hoop stof tot nadenken. Ik heb decapeptyl gespoten 2 dagen voor de punctie. Om de boel te remmen geloof ik. Omdat ik dus zwaar richting overstimulatie ging en toen al beroerd was en dat de eiblaasjes los raken van de follikels. Geloof ik.. Tis alweer 3 maanden geleden. En ik raak soms het overzicht kwijt van al die medicatie?. Vorig jaar augustus toen spoot ik ook nog gonal-F. En toen had ik ineens ook teveel blaasjes en wilden ze er een paar weg prikken. En 1 of 2 laten zitten. En dan iui dezelfde dag. Maar dat ging last minute niet door omdat de arts het toch te riskant vond. Klinkt alsof ze dit nu bij jou ook overdenken? Gebeurd bij 'ons' iig niet vaak. Als het door was gegaan was ik de 2e in 3 jaar tijd ofzo. Nou, ben heel benieuwd hoe t morgen gaat! Hoe ging t spuiten trouwens? Ik schrok nogal destijds van de dikte en de lengte van de naald. Vond het niet prettig. En moest er nog 2 zetten ook!
Alle andere dames, dank voor jullie lieve, bemoedigende woorden. Ik heb ze allemaal gelezen. En dankbaar dat jullie de tijd ervoor genomen hebben even te reageren. Ik ben inmiddels 2 repen chocolade verder. Een bak aardbeien. En een middag Holland casino om m'n gedachten te verzetten. En vandaag heb ik heel de dag op de bank gelegen en Netflix gekeken. The Crown?. Ik weet het. Super lui. Maar ik had t nodig. En wilde ook gewoon even niets anders. En het heeft me zowaar goed gedaan. Ben dr nog niet. Maar elke stap is er 1, toch?
Ik ben gisteren toch weer begonnen met de medicatie. Schouders eronder. En we gaan voor de tweede ronde. We hebben nog 5 embryo's in de vriezer liggen. Hopelijk zijn dat 5 kansen. Ontdooien ze goed. (We zijn dr van de 7 al 1 kwijt. Niet goed ontdooid). En natuurlijk hoop ik dat we ze niet alle 5 nodig hebben. Maar mocht het zo zijn, dat het ons niet gegeven is met deze 5 embryo's. Dan stopt ons avontuur ook. Het voelt dan voor mezelf dat ik er alles aan gedaan heb. Ik zie het niet nog eens zitten een punctie te ondergaan. De kans op overstimulatie, met alle gevolgen van dien, zijn gewoon heel groot bij mij. Daarnaast ben ik t zat om steeds maar weer naar het zkh te klappen. Weer op die stoel te moeten gaan liggen. In het begin vond ik dat allemaal prima. Kleine moeite, maar als je er al 100 (?) keer gezeten hebt. Kom je je grenzen wel tegen. Dus.. ondanks dat ik het pittig vindt, zet ik nog even door. En kom ik jullie spammen met m'n geklaag van tijd tot tijd ??. 
 
Terug
Bovenaan