PCOS, Letrozol

@Poffertje: Wat fijn dat de Provera al zo snel z’n werk doet! Hoef je iets minder lang te wachten ;). Ik zal duimen dat deze dosis z’n werk doet. Op welke dag beginnen ze bij jou met echo’s?
 
Ik kon het, na het nieuws van Milou van de week niet laten om nog even te lezen tussen door. Wat rot MilouP, ik hoop zo voor je dat het niks betekend en het inmiddels rustiger is… hoe gaat het nu met je?

XBo, wat super! Ook jij gefeliciteerd! Het geeft in elk geval goede hoop om jullie verhalen te volgen… Het is jullie beiden zo gegund!

De vakantie is super en we hebben onverwachts echt fantastisch weer! In mn achterhoofd sluimert toch wel de vraag; zou t wel of niet? Inmiddels heb ik al drie dagen af en aan krampjes, iets wat ik normaliter niet heb op deze manier, maar goed. Alles is anders op letrozol tot nu toe… Ik heb al drie keer op een openbaar toilet gestaan hier, met een tampon gereed in de hoop dat ik nog op tijd was ? Maar bleek nog vals alarm. Ik heb echter geen goede hoop. Geen idee, maar ik heb er geen hoopvol gevoel bij in ieder geval... Ik verwacht dat het morgen of dinsdag doorzet, dat zou dan precies 13 of 14 dpo zijn. Hoe dan ook, ik duim voor jullie dames!
 
@just-me: ik vind het zo spannend voor je. Ik hoop echt dat je niet ongesteld wordt. Zou zo mooi zijn als je zwanger bent. En anders is het misschien de volgende ronde wel raak. 


@Flipflap: op dag 12 beginnen ze met echo's! Woensdag 8 september weet ik dus meer. 
 
@milouP ik had in het andere forum natuurlijk al op je gereageerd. Hoe gaat het op dit moment? Is het verder doorgezet? Ik denk aan je.. ?
@Poffertje wat fijn dat je menstruatie zo snel is doorgezet! Spannend, ik duim dat deze dosis wat gaat doen!
@just-me wat spannend ook voor Jou! Ik had die krampjes ook.. Hopelijk is het goed nieuws! Geniet van je vakantie!
 
Uiteindelijk is het gister echt doorgezet. Ik heb echt zulke vreselijke buikpijn gehad de hele dag, was echt niet te doen. Inmiddels lijkt het op een normale menstruatie. Mentaal zit ik er behoorlijk doorheen. Ben gewoon zo bang dat het nooit gaat lukken, tuurlijk het was uiteindelijk wel snel raak... maar mijn moeder heeft heel veel miskramen gehad waardoor ze uiteindelijk de wens voor meer kinderen hebben opgegeven. Ik heb dit een aantal keer heel bewust meegemaakt, dus dit was al wel een schrikbeeld voor me.. wie zegt dat het de volgende keren dat het eventueel raak is bij ons (mocht dat lukken) niet weer een miskraam wordt? De kans is natuurlijk ook groter met PCOS zeker in combi met die familiegeschiedenis...
ik heb gebeld voor een gesprek met de gynaecoloog, want geen idee hoe ik nu verder moet, ze hebben volgende week woensdag pas plek... ik vind dat best gek, ik weet helemaal niet of ik nog ergens op moet letten en wat ik kan verwachten en ik zit er ook behoorlijk doorheen... en kan ik nou meteen weer starten met letrozol? Of moet ik eerst een ronde afwachten? Ik heb me iniedergeval even ziekgemeld op werk, heb even tijd nodig voor mezelf..

@just-me ik had ook krampjes, ook het idee dat ik ongesteld ging worden en ook geen goed gevoel en toch was ik zwanger... dus dat hoeft niks te zeggen!
@xbo hoe gaat het bij jou? Beetje aan het idee gewend? Loopt het allemaal mooi op? Ookal wat andere symptomen?
 
@MilouP, logisch dat je er even heel erg doorheen zit hoor! Neem vooral de tijd. Voor wat betreft die Letrozol vraag; ik zou nog even een keer het ziekenhuis bellen en de vraag stellen bij de assistente. Wellicht weet ze het en zo niet, dan kan ze het natuurlijk even snel tussendoor vragen. 
Verder van mij het advies om vooral te blijven kijken naar de situaties waar het wel is gelukt. Steph-aniee van het andere topic heeft ook eerst een miskraam gehad waarna ze nu alsnog 30 weken zwanger is. Probeer daar, hoe moeilijk ook, de positieve energie weer in terug te vinden. 
Heel veel sterkte!!! Xxx 
 
@milouP: wat ontzettend rot voor je! Kan me goed voorstellen dat je er even helemaal doorheen zit en dat nu zulke angsten naar boven komen :(. Hoelang ben je nu bezig? Ik heb bij mijn gynaecoloog ook de angst uitgesproken dat ik bang ben dat het steeds mis blijft gaan en dat ik bang ben dat er iets is waardoor het steeds mislukt. Zij gaf aan dat het echter eerder ‘normaal’ is dat het vroeg mis gaat dan dat het wél lukt; daarom is het ook zo’n wonder als het wél lukt. Klinkt nu een beetje stom als ik het zo teruglees, maar wat ik bedoel te zeggen is: niet twijfelen aan jezelf en aan je lijf! De kans dat het vroeg mis gaat is gewoon vrij groot helaas. Óók bij vrouwen zónder medische voorgeschiedenis . De gynaecoloog gaf aan dat in 95% van de gevallen die nader onderzocht worden er geen verklaring is waarom het vaker mis gaat..
Ik begrijp dat dit je verdriet en je angst niet weg neemt, maar wat mijn gynaecoloog zei stelde mij ergens wel ‘gerust’. Er moet zoveel helemaal 100% perfect gaan dat ik mij ergens ook wel kan voorstellen dat dat gewoon vrij ‘foutgevoelig’ is en daardoor mis gaat. Nogmaals, ik wil je verdriet absoluut niet bagatelliseren! Het hielp mij om er een beetje rationeler naar te kijken.

Doe de komende dagen inderdaad rustig aan. En inderdaad; even telefonisch contact opnemen om af te stemmen hoe nu verder zo inderdaad fijn zijn! Gewoon nog eens bellen hoor!

Liefs en een digitale knuffel!
 
@MilouP, agh nee.. wat vind ik dat k*t voor je! (Sorry voor de woordkeuze) Helaas kan dit gebeuren bij iedereen, maar ik snap je angst en schrik na je verhaal wel heel goed. En aan al die goed bedoelde woorden heb je nu vrij weinig waarschijnlijk… De eerste blijdschap wordt zo snel overspoeld door iets wat al dieper geworteld zat.. Neem je tijd om dit op je in te laten werken, en overleg zoals de anderen ook zeggen even hoe nu verder…? En straks, al het iets rustiger is, vind je vanzelf weer de kracht om door te gaan. Je mag hier echt wel even door van slag zijn hoor meis! De angst zal er misschien wel blijven, tot het tegendeel zich bewijst. Ik duim voor jullie voor een volgende ronde!

Helaas is het voor ons deze ronde niet gelukt. Gek genoeg, had ik wel even het gevoel dat er letterlijk wat rommelde. Ik had 8/9dpo licht roze verlies en krampjes. En een aantal dagen pijnlijke borsten. Eergisteren was dat ineens weg. Iets wat ik nog nooit heb gehad rond die dagen. Het voelde echt, heel gek, alsof mijn lijf iets probeerde. Maar wat het ook was (als het al iets was), misschien zit het gewoon tussen mijn oren haha, we gaan nu een nieuwe ronde in. Ik zag net dat ik nu pas 12 dpo ben, me een dag verteld. Dus de menstruatie zette vlot door. Had flinke krampen gister en vannacht, dus voelde het wel aankomen. Ik was heel even verdrietig, en een beetje bang voor de toekomst, had gewoon zo gehoopt dat we het geluk zouden hebben! Maar goed, we mogen nog steeds niet klagen. Hopelijk vallen de bijwerkingen mee deze ronde ? en kan ik genieten van deze laatste week!

Spannend voor de aankomende echo’s! Ik denk aan jullie vanuit Ierland ?
 
Terug
Bovenaan