September 2020 ❤

Runbabyrun Allereerst gefeliciteerd met jullie zoon!! Maar wat een heftig verhaal zeg! Fijn dat je nu naar huis mag en dat jullie extra kraamzorg krijgen. Laat je maar extra verwennen door de kraamverzorgster!
Rozenmeisje Oh nee! Dat klinkt niet goed! Hopelijk kom je er snel achter wat het is en hoe het weer kan verbeteren.
Kimmoe en Lalana Wat lastig dat jullie oudste er zo aan moet wennen. Hopelijk is dat snel voorbij!
 
 
 
Van harte gefeliciteerd, maar wat heftig zeg! 
Wij zijn dit weekend trotse ouders geworden van een prachtige zoon. Na 2x strippen zonder effect, de vrijdag een ballonkatheter met als resultaat 3cm ontsluiting de ochtend erna zijn we zaterdag begonnen met inleiden.
De vliezen werden gebroken en de weeënopwekkers  gestart en kreeg ik wat weeën in mijn rug, super vervelend maar prima op te vangen. De weeën  moesten krachtiger dus werd het een keer opgehoogd. Na het ophogen kreeg ik een weeënstorm in mijn rug en bovenbenen, ontsluiting zat op 4-5cm. Het was niet uit te houden dus maar weer omlaag met de opwekkers maar de weeën hadden mijn onderrug en benen totaal verkrampt en ik kon het niet meer aan zonder ruggenprik. Na de prik was het eigenlijk weer hetzelfde verhaal, opwekkers omhoog en opnieuw een storm van weeen in mijn rug naar in eerste instantie draagbaar. Na enige tijd zat ik op 5-6cm ontsluiting maar opnieuw verkrampte mijn hele lichaam en met de opwekkers vrij hoog trok ik het niet meer... 6 uur lang hebben we vastgestaan op een krappe 6cm met wel effectieve weeën, en verging ik van de pijn, weeën voelden aan als een opluchting vergeleken met de pijn in mijn benen en rug die nu constant aanwezig was.er werd besloten dat het stagneerde en nu lag hij ook nog eens minder goed voor een vaginale bevalling, het werd dus een keizersnede. 
Toen ging alles heel snel en zijn we na precies 42 weken ouders geworden van een knappe zoon zo rond de 3800gram. (Ze hadddn hem veel groter geschat bij alle groeiechos en na 42 weken.)
Mijn herstel gaat super, anderhalve dag later waren we thuis. Pijn is vrijwel nihil, behalve met draaien waarbij mijn buik nog erg trekt. Rustig aan pakken we het dus allemaal op en ook met de kleine gaat het prima, borstvoeding loopt als een trein en hij is zo tevreden met alles. 
Het was me echt een heel gedoe maar ik kijk zo positief terug op alles. De hele zorg rondom mijn bevalling was erg prettig. Hoewel het anders liep dan gepland waren alle betrokkenen zo zorgzaam en lief.
Nu nog midden in de kraamweek maar wat is het genieten zeg! Ook ik heb wel even momenten waarop ik twijfel aan alles, maar een blik naar die kleine en ik vergeet alles weer. Wat kan zo'n klein persoontje zo veel betekenen.
 
Fealexa, gefeliciteerd met jullie zoon! Wat fijn dat je alsnog prettig terugkijkt op de bevalling :) Ook goed om te horen dat het herstel goed gaat, hoop dat je een mooie kraamtijd hebt!
Rozenmeisje, dat hoort hier w.m.b. juist ook thuis hoor... als je het van je af wilt schrijven in ieder geval! Wat vervelend trouwens, wat zijn de vervolgstappen om het beter te krijgen? En hoe gaat het met de voedingen? Volgens mij las ik ergens dat jullie kindje last heeft van (verborgen) reflux toch? 
Runbabyrun, hoe gaat het thuis en hoe was jullie eerste tripje naar buiten? :D 
 
 
Hier vind ik het nog steeds pittig, ons mevrouwtje is morgen 3 weken oud en heeft veeeeel last van krampjes. Het is bijna na elke voeding een uur huilen (krijsen) en dat vind ik behoorlijk intens. Ik weet daardoor ook niet zo goed wanneer ik haar nou in haar bedje / box kan leggen zodat ik af en toe ook even mijn handen vrij heb om te douchen of wat te eten. Ze ligt het liefst op het mamatras ;) 
Inmiddels heb ik er in de nacht aan toegegeven en slapen we nu samen in bed (volgens veilig samen slapen). Hoewel ze om de 2 uur kwam, heeft ze daartussen heerlijk geslapen. Voor mama nog even wennen maar het geeft me wel rust in mijn hoofd door het voor nu even te accepteren en niet de hele tijd te denken 'moet ze nu niet eigenlijk in haar bedje liggen'. Hoe gaat dat bij jullie? 
Naast het vele huilen is het wel echt een schatje en kan ik dr wel opvreten. Ik vind het ook heel mooi hoor, en ik kan dr echt niet meer missen al. Maar mijn hemel, ik vind het veeeeel intenser dan ik dacht. Lekker naïf misschien haha!
Ook kreeg ik eergister last van keelpijn, dus in overleg met de huisarts een afspraak voor een coronatest gemaakt voor a.s. zaterdag (ruim 3 kwartier heen en 3 kwartier terug rijden, met een baby. top.). Waarschijnlijk geen corona maar als het een aanstaande keelontsteking is, kunnen ze me pas behandelen als het officieel is uitgesloten... En nu, heb ik ineens nergens meer last van maar mogen we het huis dus niet uit tot we de uitslag binnen hebben (maandag gok ik). 


 
Faelexa Van harte gefeliciteerd met jullie zoon! Toch nog een oktoberkindje in dit topic ? Hopelijk blijft je herstel zo goed gaan!
Bo-belle Wat vervelend dat ze zoveel last heeft van krampjes. Die huiltjes gaan echt door merg en been he ? Bij mijn zoon helpt het om dan over zijn buikje te wrijven, hem zijn speen geven en heen en weer wiegen/lopen met hem. Maar kan me voorstellen dat je zelf alles al hebt geprobeerd! Helaas moeten ze door die krampjes heen. En hopelijk is de Coronatest negatief.
Hier gaat het nog steeds hetzelfde. Hij groeit goed, maar spuugt wel veel. We zijn nu dingen aan het uitproberen (in overleg met het cb) om dit te minderen. Vaker voeden met minder cc, verschillende flesjes/spenen en volgende week komt een pre verbale logopedist langs. Hij heeft zijn tong nog steeds heel raar tijdens het drinken waardoor hij geen vacuüm heeft/veel lucht mee slikt.
Verder vind ik het ook nog best heftig zo'n baby. Maar na wat praten met mijn vriend kwamen we erachter dat ik de afgelopen weken ook geen moment iets écht voor mijzelf heb gedaan. Ik voel me al schuldig als ik boodschappen zou gaan doen: wil steeds bij mijn zoon blijven, want stel hij heeft mij nodig! Mijn vriend heeft mij nu verplicht iets leuks te doen, dus ik ga straks naar de kapper. Voor het eerst dat ik even echt bij mijn zoon weg ben ?
 
Hoi meiden, hoe gaat het inmiddels bij jullie? Hier is de kleine (nou ja kleine, t is nogal een flinke dame) morgen al weer 4 weken. Wat gaat t toch snel! Gelukkig doet ze t heel goed en heeft m'n zoontje ook weer z'n gewone ritme te pakken. Ik zelf moet nog steeds rustig aan m'n conditie opbouwen. Dat valt me nog wel tegen. Probeer nu steeds wat grotere rondes te lopen maar t gaat maar langzaam voor m'n gevoel. En ik begin me langzaamaan een beetje te vervelen doordat alles dicht is door Corona. Maar verder genieten we lekker van onze twee kids. Ben benieuwd hoe het met jullie gaat!
 
Hee allemaal,
Late reactie van mij maar ik besef me net dat we bijna een jaar geleden onze eerste positieve test in handen hadden. Tevens mijn eerste topic hier geloof ik ?
Hoe gaat het nu met jullie allemaal? Hier hebben we het echt behoorlijk zwaar gehad, onze baby ontzettende reflux tot hij op een moment 24/7 overeind gehouden moest worden. Dat in combinatie met ernstige bekkeninstabiliteit en nog wat dingen die ik aan de bevalling heb overgehouden van mij waardoor ik wekenlang niks heb gekunt. Op dit moment heb ik nog dageljks veel pijn aan bekken en rug. Terwijl het tijdens de zwangerschap best te doen was. 


Deze kant van het verhaal hoor je eigenlijk zelden of nooit dus ik wilde het wel delen, na alle voorpret hoort dat er voor mij nu helaas ook wel bij. Hopelijk gaat het met jullie beter. Met ons kereltje gaat het inmiddels gelukkig wel weer goed, héél belangrijk! 


Groetjes aan alle september 2020 (of eerder gekomen en dus augustus 2020) mama's ?
 
Hey Rozenmeisje, jeetje wat rot dat je zoveel last hebt gehouden van de bevalling! Zit er wel verbetering in of moet je er mee leren leven? Hoe is het nu met je kindje na zo'n pittige start met heftige reflux? 
Hier zitten we ook eindelijk in een lekkere flow! Ik vond de eerste 8 weken heel erg zwaar omdat ons meisje ontzettend veel huilde (rustig 8 uur krijsen op een dag) vanwege krampjes. Uiteindelijk hebben we haar aan haar tongriempje en lipbandje laten helpen in combinatie met een osteopaat én er keek een lactatiekundige mee i.v.m. heel veel melk waardoor het nu stukken beter gaat. Inmiddels is ze bijna 12 weken oud en is het een vrolijk lachebekkie! Het slapen gaat 's avonds meestal goed (behalve nu) maar overdag nog niet echt. Ze slaapt wel, maar dan alleen in mijn armen ;) working on it haha!
Tjaaa gek zeg! Vorig jaar om deze tijd gingen we net onze eerste (en enige haha) IUI behandeling tegemoet. 27 december was de inseminatie en 6 januari had ik de eerste positieve test, 10 januari mocht ik officeel testen :) Ik kijk heel erg uit naar 2021! Ondanks dat de zwangerschap en de geboorte van onze dochter natuurlijk het mooiste OOIT was, zit er wel een dikke zwarte rand om dit jaar. Veel gelukg werd overschaduwt door de zorgen die we hadden en hebben vanwege corona / werk. Dus op naar een nieuw jaar met een heleboel eerste keren als familie
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan