Sex en zwanger zijn.

Bij mij is het net als met de eerste. De eerste maanden zó beroerd dat ik echt nie hoefde. Nu is mijn buik zo groot en voel ik mij zó onwijs niet aantrekkelijk dat bij mij iedere zin ontbreekt.....
Mijn man is dit nu gelukkig wel gewend omdat dit bij Ruben ook zo was dus die zet zich er wel over heen. Die weet dat het straks wel weer goed komt!!

groet,
Jinny
 
Echt leuk onderwerp dit!
Ook ik heb moeite met het combineren van sex en een baby. Het voelt zo erg of mijn lijf alleen maar bezig is met zwanger zijn. Bij alle aanrakingen moet ik dan denken aan de baby. Ook al weet je dat het geen kwaad kan, maar het lijkt niet te kunnen in de combi.
Ook is het vaak zo dat ik aan einde van de dag erg kapot ben en blij ben dat ik lig.

We hebben nog wel gewoon sex, maar echt wel een stuk minder als daarvoor! Gelukkig heeft mijn vriend daar ook begrip voor. En is het extra genieten als we wel sex hebben. We ouwehoeren er wel vaak over. Volgens mij is dat wel belangrijk, dat je er over blijft praten samen en dat je weet dat het goed zit!
 
Bij de 1e had ik eigenlijk altijd wel zin maar nu met de 2e is het echt helemaal anders.Ik heb er gewoon niet zoveel zin meer in mijn vriend zou best wt meer willen maar ben veel moe en  heb er soms gewoon echt geen zin in.  
 
Hoi hoi,

sex wat is dat ook alweer?
Kon ik er bij Luuk geen genoeg van krijgen, nu moet ik er niet aan denken. Manlief is erg begrijpelijk. Gelukkig is maar tijdelijk komt sraks vanzelf terug. (hoop ik).

Groetjes Miranda
 
SEX????

ik ben al bijna vergeten hoe het gedaan wordt en hoe het voelt :)) echt vreselijk. Dit is ons 1e kindje en zoals vele van jullie kan je de keren op een hand tellen. Ik ben blij dat mijn man zo geduldig is. Heb hem ook gezegd dat zodra het kindje er is en ik weer helemaal opgeknapt ben, ik hem een heel weekend zal verwennen (hoop dat tegen die tijd de sexdrive weer terug is:)).  
 
Wat heerlijk zo'n forum, lekker ongeneerd praten..

Bij ons heeft het een tijdje geduurd voordat ik zwanger was (niet abnormaal lang, maar ik raakte ietwat gefrustreerd..) Dus sex was die laatste maanden soms iets wat moest en ik ben blij dat we daar van af zijn.

De eerste drie maanden, kon ik het niet aan, ik was zo moe! Gelukkig gaat het nu beter, mijn buik begint langzaam te groeien, maar mijn vriend heeft er geen problemen mee. De sex is zelfs beter en romantischer dan voorheen en daar ben ik echt heel blij om. Ik hoop dat dat zo blijft, we zullen zien. Qua standje is bij ons ook missionaris (rechtopzittend) favoriet, op z'n hondjes doet heel veel pijn. (had ik voor de zwangerschap geen last van..)

We shall see..
Ik wens iedereen lust en liefde, op welke manier dan ook. Daar word je gelukkig van!

grtjs!
 
quote: Uk_kie reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('10-07-2007 15:37:46'));

SEX????

ik ben al bijna vergeten hoe het gedaan wordt en hoe het voelt :)) echt vreselijk. Dit is ons 1e kindje en zoals vele van jullie kan je de keren op een hand tellen. Ik ben blij dat mijn man zo geduldig is. Heb hem ook gezegd dat zodra het kindje er is en ik weer helemaal opgeknapt ben, ik hem een heel weekend zal verwennen (hoop dat tegen die tijd de sexdrive weer terug is:)).  



Beste Uk_kie,

Het is een hele herkenbare reactie, maar vergis je niet in de periode ná de bevalling. Mijn man kon ook het geduld opbrengen tijdens de zwangerschap, en nam 'genoegen' met de enkele keren sex. Samen hadden wij ons, misschien onbewust ingesteld op betere tijden na de bevalling. Maar voor mij begon toen eigenlijk pas echt de sexloze periode in mijn leven.  Alles draaide om de baby, ik was er letterlijk dag en nacht mee bezig.
Maar ook lichamelijk was de sexdrive (zoals jij dat zo grappig benoemde) héél ver te zoeken. Daarbij komt dat ik een keizersnede heb gehad en dus geen enkele pijnlijke vaginale ervaring. Ik weet dus niet hoe dat  had geweest wanneer onze zoon op de natuurlijke manier was geboren.  En dan heb ik het nog niet eens over inscheuren of knippen...  

Kortom, ik had de 9 maanden ontzwanger-tijd écht nodig. En dat zal zeker niet voor iedereen hetzelfde zijn, maar houd er wel rekening mee. Onze relatie bereikte een waar  dieptepunt.  
Het is gelukkig allemaal goed gekomen, maar het heeft wel een aantal stressmomenten gekent.

Liefs, Annette
 
quote: AnnetteS reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('10-07-2007 22:30:19'));

vergis je niet in de periode ná de bevalling. Mijn man kon ook het geduld opbrengen tijdens de zwangerschap, en nam 'genoegen' met de enkele keren sex. Samen hadden wij ons, misschien onbewust ingesteld op betere tijden na de bevalling. Maar voor mij begon toen eigenlijk pas echt de sexloze periode in mijn leven.  Alles draaide om de baby, ik was er letterlijk dag en nacht mee bezig.
Maar ook lichamelijk was de sexdrive (zoals jij dat zo grappig benoemde) héél ver te zoeken.

Helemaal mee eens: na de bevalling is mijn sexleven maanden in de wacht gezet...
Ik had wel hechtingen ivm een knip, maar dat was niet de hoofdoorzaak... Ook nadat deze pijnlijke plekken genezen waren was de zin in sex (van mijn kant dan) nog ver te zoeken...
Alle aandacht is idd voor je baby en dat samen met de voedingen, de gebroken nachten en het feit dat je je totaal niet meer sexy voelt (of er zo uitziet met die uitgerekte blubber buik) zorgen er samen voor dat je "sex drive" ver te zoeken is...

Hmmm... misschien heb ik daarom nu wel steeds zin, onbewust weet ik dat er straks niet veel van zal komen....  

Liefs Nika
 
Terug
Bovenaan