Single en zwanger

Ik vind het een lastige situatie voor je, maar als jou gevoel is dat je het kindje wilt houden zou ik dit absoluut ook houden! Je krijgt er zoveel liefde voor terug. En natuurlijk zal het niet makkelijk zijn, maar je situatie is goed voor het opvoeden van een kindje. Vervelend dat er zo gereageerd wordt door hem, ik vind je niet egoïstisch. Misschien moet hij de komende dagen nog even wennen aan het idee zodat hij erover na kan denken. 
 
Wat een eikel. En nee, jij bent niet egoïstisch... in tegendeel. Hij is hier de egotripper.. komt vast door de hormonen maar word er een beetje boos van eigenlijk. Laat je niet gek maken.. je weet in ieder geval dat je van hem niks hoeft te verwachten. Je hebt je plicht vervuld  door het hem te vertellen, wat hij ermee doet is aan hem. 
Wees zo krachtig om je eigen beslissingen te nemen.. 
Ik heb ooit die fout gemaakt, ik heb het mijzelf nooit vergeven. Doe dit jezelf en je kindje alsjeblieft niet aan.. je eerste ingeving is goed! 
Echt... heel veel sterkte en kracht. Jij kunt dit.. helemaal omdat je familie achter je staat. 
 
Zoals ik door lees kun je het prima aan een je hebt genoeg mensen om op terug te vallen.  Omarm die mensen!  Ik ben opgevoed door alleen mijn moeder vanaf 5 jaar die vroegtijdig overlijden van mijn vader. Ook zij heeft het zwaar gehad maar ook steun van familie en vrienden. We zijn allemaal goed terecht gekomen. Liefde is het belangrijkste... en die  heb je nu al voor je baby ? geef je vlam even de tijd om het te laten bezinken. Ik snap ook zijn situatie wel. En jij zit dan tegenover hem als dit wordt medegedeeld. Niet leuk maar ook wel begrijpelijk in de situatie waar jullie in zitten. Ik vond het vooral jammer dat jullie dit hebben laten gebeuren want hier worden jullie allemaal niet gelukkig van.  En is jullie kindje niet vanwege leuke gedachten gekomen. Dat is als je onbedoeld zwanger wordt.  Ik ben iig blij dat het kindje bij jou wel gewenst is want abortus ben ik niet zo voor tenzij er schrijnende omstandigheden zijn. Ik hoop dat je eruit komt. En je vader is ook aan het idee aan het wennen merk ik.  Ik denk vooral dat hij zijn gevoel erbij heeft dat hij het onverstandig vind ... en dan de hele situatie erbij!  Is ook niet niks. En vader heeft toch ook bepaalde wensen voor zijn kinderen. Het meeste geluk! Succes  meid en blijven praten met elkaar is heel belangrijk.  Maar volgens mij ben je wel toegankelijk... 
 
Wat een . ..... 
Sorry maar hij is hier de egoïst. Hij is er toch echt bij geweest. Jij denkt aan je kindje hij aan zichzelf. Jammer dan dat ie het niet kan hebben als er een kindje rondloopt waar hij niet achter stond had ie em maar in zijn broek moeten houden had ie dat risico ook niet gelopen. Kan me hier zo kwaad om maken. 
 
 
Eens! Als je geen kind wil moet je zorgen dat je geen zwangerschap veroorzaakt! Volg je gevoel, als je een keuze maakt gebaseerd op anderen, krijg je altijd spijt.
 
Oei, rotsituatie zeg. Dit is dan wel het uiterste van wat je verwacht had van hem ja. Maar weet je, hij was er zelf bij, hij is oud genoeg om te weten dat je met seks, kinderen kan krijgen. Nu is dat gebeurd en dan ben jij egoïstisch? 
Tja, ik kan zeggen, lekker laten zitten. Snap ook dat hij ook wat te zeggen heeft. Maar hier komen jullie niet uit. Of jij je zin, of hij. 
Zou je miss, na dit gesprek, nogmaals naar je HA kunnen? Wat kan zij adviseren? 
Of anderen hier? 
In ieder geval heel veel sterkte, maar ook genieten van het kleine mensje. Je wens is er, nu nog niet misschien, maar misschien komt het er nooit meer van. Pfff wat je zegt, rotsituatie... 
Ben he in de tussentijd wat wijzer geworden?
Nogmaals...hij en jij waren blijkbaar verantwoordelijk genoeg voor seks, dus neem de verantwoordelijkheid. Dat wil en doe jij al, dus zeg dit tegen de vader? 
Sterkte meid.
 
Het zal je maar gebeuren als man. Je date een tijdje, dan zet je vlam de relatie on hold (misschien kijk je al om je heen) en een tijdje later komt de mededeling dat vlam zwanger is van jou. Ik heb geen idee wat mijn reactie zou zijn, maar ik kan mij wel voorstellen dat de eerste reactie woede en "Ik wil het niet" zou kunnen zijn. Ik zou me nl een beetje voor het blok gesteld voelen. Misschien denkt hij wel dat je een bijdrage in de opvoedingskosten gaat vragen ofzo.
Jij hebt al een tijdje rondgelopen met de kennis dat je zwanger bent, je hebt er al over nagedacht en je hebt inmiddels een soort van beslissing genomen dat je het wilt houden. Hij is zo ver nog niet. Wie weet komt hij nooit zo ver. Dat zou erg zijn. 
Ik vind niet dat je je beslissing van hem moet laten afhangen. Heel veel kinderen eindigen (helaas) in een eenoudergezin doordat ouders die in liefde een kindje hebben gekregen, die liefde voor elkaar kwijt raken. Je zegt zelf dat je een goede baan hebt en een leuk huis met ruimte. Je hebt familie die wil helpen. Dat lijkt me een prima start!
Single ouder zijn hoeft geen ramp te zijn. Zwaar wordt het toch wel. Misschien komt vader ooit nog wel tot inkeer. Misschien ook niet. Volgens mij moet je daarom je leven plannen naar jouw wensen. Als vader mee wil doen is dat leuk, wil hij dat niet? Zijn gemis.
Ik zou m over een tijdje nog eens contacten, wie weet hoe hij er zich dan onder voelt.. 
Heel veel sterkte in ieder geval!!!
 
Zoals ik al zei kan het zijn dat hij in eerste instantie helemaal overdonderd is en niet leuk reageert. Misschien trekt dit nog bij. Zo niet: hij hoeft de kleine toch niet te erkennen bij de gemeente, als hij niet wil: pech. Dan had hij zijn fucking lul in zn broek moeten houden! Dan moet hij het maar zien alsof hij ff eenmalig spermadonor is geweest. Zitten verder geen verplichtingen aan voor hem. Hij mag al blij zijn dat je zo netjes bent geweest om zo’n heftig gesprek aan te gaan. En jullie kindje heeft er niet voor gekozen om een papa te krijgen die hem niet wil, beter dat die dan uit de picture blijft! 
Stel hij trekt wel bij (even binnenkort vragen of zijn mening definitief is, dan laat je hem weten dat jij er toch voor gaat maar niks van hem zal vragen, mocht hij twijfelen vraag je hem mee naar de echo) mooi dan. 
Nogmaals zeg ik: schijt aan het perfecte plaatje, jouw gevoel zegt ja, en wij zeggen ook dat je de mogelijkheid er echt voor hebt, zolang je er maar mentaa op voorbereid dat het de eerste tijd flink wennen zal zijn, ff spontaan op stap valt wel weg eerste maanden, daarna is t ook plannen met oppas enzenzenz. Maar hoe ik het lees kan jij deze keus goed zelf maken en uitvoeren. Why not now? Misschien vind je mister right pas op je 38ste ofzo?! Niet te hopen haha, mag zeker eerder ☺️ zolang jij maar doet waT JIJ wilt, ik ken toevallig een heel gelukkig kind van 3, die word opgevoed door een single mama en die komt echt niks tekort! Nu is ze ook nog een leuke man tegengekomen met zelf een dochter (gescheiden) dus wie weet, is t dalijk toch een compleet gezin ? en dat kan jij ook krijgen later, everything is possible. 
?
 
Terug
Bovenaan