Topic voor iedereen die langer dan 1 jaar bezig is en nu in de medische molen stapt of zit...

Ik zal me ook even voorstellen.
Ik ben 28 en kom uit Gelderland.
Wij zijn in 2005 gestopt met de pil en waren in één keer zwanger. Helaas is dit met 9 weken een miskraam geworden. Na bijna 3 jaar in het ziekenhuis te hebben gelopen waren we dit jaar maart toch eindelijk weer zwanger (na de vijfde iui). Dit is helaas ook misgegaan. Dit keer was het een bbz met 7 weken. 's Avonds laat met spoed naar het ziekenhuis want de rechtereileider was al gesprongen. Na 4 dagen in het ziekenhuis en 6 1/2 thuis toch de draad weer oppakken en doorgaan. Nu gaan we inmiddels alweer voor de zevende iui. Hoop toch dat het een keertje gaat lukken, maar ik ben er zelf bang voor.
Hopelijk hebben jullie meer geluk.
 
Hallo allemaal,

Danielle, ook welkom hier. Wanneer krijg je je IUI? En is het met of zonder hormonen?

Hoi Marina, ik had je eerdere berichtjes over TESE ook gelezen dus weet hoe lastig het voor jullie is. Ook welkom hier.

En ook Lin, van harte welkom. Jij hebt het de laatste maanden ook niet makkelijk gehad zeg. Ben je alweer een beetje bekomen van de bbz? En kan je nu meteen door met de IUI?

Ik zit te wachten op m'n NOD, die is vandaag, maar tot nog toe niets. Niet dat ik het idee heb dat het deze maand wel 'ns raak zou kunnen zijn, maar hoop blijf je houden...

Vanmiddag ben ik lekker vrij, dus kan ik lekker genieten van die ene mooie dag deze week ;-)

Groetjes, Esk

 
Hallo allemaal,

Ik wil me graag bij dit topic aansluiten. Ik zal me even voorstellen, ik ben tjoller (wil niet herkent worden omdat niemand weet dat we bezig zijn), ben 28 jaar en ben twee jaar getrouwd. We zijn sinds april 2007 bezig. Ik heb een onregelmatige cyclus. Na een jaar na de huisarts geweest maar deze wilde eerst nog afwachten. Toen kreeg ik weer een cyclus binnen de norm dus nog niet doorverwezen. De keer erop weer langer dus meteen contact gehad met de huisarts.

Afgelopen disndag de eerste afspraak bij de gyn gehad en we gaan de molen in voor alle onderzoeken net als esk. Mijn eerste afspraak is 26 augustus. Aan de ene kant ben ik opgelucht dat het wel serieus wordt genomen aan de andere kant ook spannend allemaal. Van mij mag het nu wel 26 augustus zijn.

Iedereen succes met alle onderzoeken, pogingen en ook met de zwangerschap, wonderen bestaan nog !!
We houden elkaar op de hoogte

Groetjes Tjoller
 
Hoi allemaal!


 
Tjoller, welkom hier! Helaas zitten we allemaal in hetzelfde schuitje (hoewel dat ook steun geeft).


 
Ik ben vanochtend dus wederom ongesteld geworden en ik was er zo van ondersteboven dat ik me maar ziek heb gemeld. Niet echt de juiste weg, maar ik kon gewoon even niet "normaal"  werken. Iedere keer schieten de tranen weer in m'n ogen.


 
Wel meteen gebeld met het ziekenhuis en gelukkig kan ik volgende week komen voor de echo, dus nu gaat het echt beginnen. Nou heeft manlief in overleg met mij een weekendje weg (van donderdag tot zondag) geboekt voor de week erop, maar dan zit natuurlijk m'n ei weer NET op die donderdag en moet ik dus van mijn weekendje-wegbestemming terugrijden naar het ziekenhuis. Ik baal er wel zo verschrikkelijk van, maar ik WIL gewoon dat weekendje weg doen, want anders begint m'n normale leven er ook onder te lijden en dat wil ik niet. Maar lastig is het wel. Ik ben ook erg aan het twijfelen of ik mijn chef niet op de hoogte moet brengen, want 't is natuurlijk erg lastig om een week lang naar het ziekenhuis te moeten voor een echo en dus te laat op m'n werk te zijn. Aan de andere kant wil ik helemaal niet dat meer mensen het al weten. Moeilijk, moeilijk. Manlief wil dat helemaal niemand het weet, terwijl ik juist veel liever helemaal open zou willen zijn. Toch maar weer 's een gesprekje aan wagen denk ik, want iedere keer een dag thuiszitten als ik weer ongesteld ben geworden gaat het ook niet worden.


 
Gelukkig is het al een opluchting alles hier van me af te typen (evenals op m'n weblog. Ik ga nog 1 keertje reclame maken: eskswegnaar.blogspot.com en je mag altijd een berichtje achterlaten, dat vind ik leuk en fijn!).


 
Goed, even genoeg gezeurd weer!


 
Groetjes, Esk
 
Hallo meiden,

Ik ben Patricia en ben 27 jaar en ben gestopt met de pil begin oktober 2007 en twee keer naar de huisarts geweest die ons echt serieus nam en ons uiteindelijk doorverwees naar het ziekenhuis.
Ik kom trouwens uit Gelderland.
Eind juli voor het eerst naar de gyneacoloog geweest en die constateerde pco, ik heb toen een inwendige echo gehad en kennismaking.
Ik heb geen eisprong, dus kreeg ik voor 10 dagen provera mee en clomid 50 mg.
Provera heb ik nu 10 dagen ingenomen tot en met afgelopen zaterdag en daarna moet ik mijn menstruatie binnen 7 dagen krijgen. Ik heb alleen bruine afscheiding, dus beetje vaag. Wel voel ik vandaag meer buikpijn, dus hoop dat het door gaat zetten.
Op de derde cyclusdag tot en met de zevende zou ik dan clomid moeten slikken om de eisprong op te wekken.
Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik praat graag met jullie mee, ik vind het fijn om er op deze manier over te praten.

Iedereen succes!

Groetjes Patries.
 
ohhhhhhhhh esk wat balen!!!!!!
lekker een weekendje weg gaan,effe verstand op nul zetten en effe wat anders!
dat zeg ik ook altijd tegen me eigen als we weg gaan!

goed dat je de gyn al heb gebeld!

xxx mier
 
Hier nog iemand die net de MMM in is gestapt.
Ik ben DeeDee 34 jaar en sinds januari 2006 bezig voor de eerste.

We hebben alle onderzoeken al gehad en er is niet gevonden.
Alles is goed maar we raken niet zwanger.

Er zit dus niet anders op dan de MMM in te stappen en komende maandag heb ik m'n eerste IUI.
 
Hoi meiden,

Ik ben niet van plan hier heel vaak te komen kletsen, maar je weet maar nooit.
Voor degenen die me nog niet kennen: Saskia, 24 jaar sonds april 07 gestopt met de pil, in juni dit jaar naar de gyn gestapt waar we na twee weken de voor ons ergst mogelijke uitslag kregen... geen enkele zaadcel te bekennen...
ook de samenlevingstest wees hier al op.
Nu over paar weekjes nogmaals zaadtest en dan naar de uroloog...

wilde vooral esk even een hart onder de riem steken.. we weten allemaal hoe k*t het allemaal kan zijn.. groot gelijk dat je je ziek hebt gemeld!
Ik was erg blij toen ik het vertelde dat we bezig waren en het niet lukte, het luchtte erg op!! zeker een gesprekje aan wagen dus... al is het inderdaad alleen maar 1 stel of je ouders ofzo.. en de baas is idd ook wel erg makkelijk, geeft wederzijds een hoop begrip!!
sterkte iig.. dikke knuffel
ps hoe is het met de schilders??
 
Terug
Bovenaan