Hi meiden,
Even een kort berichtje van mij; de HSG is goed gegaan. Ik moest om kwart voor 12 op de rontgenafdeling zijn. Mijn man ging om 10 voor half 12 net naar de WC en toen werd ik weggeroepen. Ik gelijk: 'ja maar mijn man...', maar gelukkig wachtte de zuster op hem terwijl ik me moest uitkleden. Toen moest ik al met al nog bijna 20 min. wachten. De zuster was heel aardig en vertelde van alles. Ook de opmerking dat kinderen ook niet altijd alles zijn en dat zij ze af en toe achter het behang wilde plakken. Nou ja, aardig bedoeld, ik heb er maar een beetje om gelachen ...
De HSG zelf was wel een beetje pijnlijk. Kramperig en het inbrengen was ook een beetje naar gevoel. Maar al met al viel het mee. Ik heb heel erg op mijn ademhaling geconcentreerd en dan ging het wel. Mijn man zag dat ook goed op de rontgenfoto's dat ik heel diep ademde zei hij. Het was mijn eigen vrouwelijke gyn, dus dat was fijn.
Ze besprak daarna gelijk dat de eileiders goed doorliepen, de rechter iets minder snel, maar uiteindelijk ook. En de andere uitslagen van bloedprikken waren ook goed, dus het is nu definitief onverklaarbaar waarom het zo lang duurt... Nu moet ik het ongeveer een half jaar zelf proberen. Alleen de cycli bijhouden en mij in december weer melden. Wel een teleurstelling, want je wil gewoon geholpen worden. Maar de kans is nog groot genoeg om het zelf te proberen zei ze. De komende 3 a 4 maanden zou ik vruchtbaarder kunnen zijn, dus daar mik ik maar op. Ik had me er ook al op voorbereid hoor.
Verder heb ik daarna geslapen. Ik moest gisteren al pijnstillers en vandaag nog meer, dus ik was duf als een konijn. Nu gaat t wel weer. Morgen lekker thuis werken.
groetjes
Wenser
Even een kort berichtje van mij; de HSG is goed gegaan. Ik moest om kwart voor 12 op de rontgenafdeling zijn. Mijn man ging om 10 voor half 12 net naar de WC en toen werd ik weggeroepen. Ik gelijk: 'ja maar mijn man...', maar gelukkig wachtte de zuster op hem terwijl ik me moest uitkleden. Toen moest ik al met al nog bijna 20 min. wachten. De zuster was heel aardig en vertelde van alles. Ook de opmerking dat kinderen ook niet altijd alles zijn en dat zij ze af en toe achter het behang wilde plakken. Nou ja, aardig bedoeld, ik heb er maar een beetje om gelachen ...
De HSG zelf was wel een beetje pijnlijk. Kramperig en het inbrengen was ook een beetje naar gevoel. Maar al met al viel het mee. Ik heb heel erg op mijn ademhaling geconcentreerd en dan ging het wel. Mijn man zag dat ook goed op de rontgenfoto's dat ik heel diep ademde zei hij. Het was mijn eigen vrouwelijke gyn, dus dat was fijn.
Ze besprak daarna gelijk dat de eileiders goed doorliepen, de rechter iets minder snel, maar uiteindelijk ook. En de andere uitslagen van bloedprikken waren ook goed, dus het is nu definitief onverklaarbaar waarom het zo lang duurt... Nu moet ik het ongeveer een half jaar zelf proberen. Alleen de cycli bijhouden en mij in december weer melden. Wel een teleurstelling, want je wil gewoon geholpen worden. Maar de kans is nog groot genoeg om het zelf te proberen zei ze. De komende 3 a 4 maanden zou ik vruchtbaarder kunnen zijn, dus daar mik ik maar op. Ik had me er ook al op voorbereid hoor.
Verder heb ik daarna geslapen. Ik moest gisteren al pijnstillers en vandaag nog meer, dus ik was duf als een konijn. Nu gaat t wel weer. Morgen lekker thuis werken.
groetjes
Wenser