uitgerekend februari 2019

Dank jullie wel! Wij mochten gister lekker naar huis.
Lars doet het super goed, zelfs alweer wat gegroeid ten opzichte van gister dus dat is mooi. Hij slaapt lekker en drinkt al zijn flesjes leeg. Het is een tevreden mannetje, een toppertje! 
 
Wat betreft dat van die pijn in de lies ken ik helaas. Afgelopen dagen goed last van gehad. Vandaag gelukkig weer niet. 

Ik merk vooral tijdens het lopen en opstaan ook kramp/steken van onderen. Alsof ze je baarmoedermond vastpakken en er even een rukje aan geven. Zo gemeen! Denk dat het is omdat ze helemaal laag ligt nu. Merk ook dat ik het voel als ze dr kont omhoog gooit en dr benen mijn zij uit probeert te drukken. Dan voel ik ook die druk van onderen. Tjah meisje... zonder weeen moet je toch echt nog even blijven zitten denk ik dan! 

Ik heb vooral hele slechte nachten de afgelopen tijd. Veel wakker en dan niet meer in slaap kunnen komen. Overdags durf ik geen uurtjes bij te slapen omdat ik uit ervaring weet dat ik dan snachts helemaal niet meer kan slapen. Nog heel even bikkelen en dan hoop ik dat ze in ieder geval niet na de 40 weken komt. Vooral ook niet omdat ze dr de laatste controle op ruim 4 kilo hebben geschat voor de 40 weken. 
Heb mezelf voorgenomen de komende dagen gewoon weinig meer te doen. Ben afgelopen week bijna iedere dag nog uit eten geweest met vrienden of geluncht om nog even iedereen te zien. Nu is het tijd voor mijn eigen bubbel. 

Merken jullie ook dat je emoties nu lekker alle kanten op gaan? Het ene moment ben ik super vrolijk en het andere moment zit ik te huilen omdat ik het zo wonderlijk vindt dat mijn vriend en ik dit meisje gewoon samen hebben gemaakt en dat ik nu al zo veel van dr hou. Stomme hormonen. 

Over hormonen gesproken: Denken jullie ook al na over de anticonceptie voor na de zwangerschap? 

@LisaaB: Wat een fijn nieuws om te horen zeg dat Lars het goed doet! Hoe voel jij je zelf nu? 
 
Zoo ik kijk even een aantal dagen niet op het forum en er zijn ineens heel veel baby's geboren :). Alle mama's van harte gefeliciteerd met jullie kleintjes. 
Ik ben nu 39+3 en volgens mij zit ons kleine meisje gewoon nog veel te lekker daar binnen. Soms wat menstruatie achtige krampen en als ik een dag echt druk ben geweest heb ik dat ik wel buikpijn krijg en dan ook echt mijn rust moet pakken.
@lyjam: Ik slaap ook slecht hoor nu. De ene nacht gaat wel iets beter dan de andere nacht, maar er zijn nachten bij dat ik ook uren wakker lig en echt niet lekker lig. En dan nog maar niet te hebben over het omdraaien in bed! Ik voel me echt een olifant hahaha.
Ik heb al wel een beetje gekeken naar anticonceptie, maar bij ligt het zoiezo een beetje anders. Ik heb pcos en werd dus nooit ongesteld en kan ook niet vanuit mijzelf zwanger worden. Nu kan het wel dat mijn cyclus na mijn zwangerschap gaat veranderen maar ik hoop er niet teveel op. Maar ondanks dat ik weet dat ik niet vanzelf zwanger raak wil ik toch altijd voor de zekerheid anticoneptie gebruiken. Ik heb hiervoor altijd de pil gebruikt maar mijn gynaecoloog heeft mij dit afgeraden omdat dat de eicel aanmaak op mijn eierstokken alleen maar verergerd en dat willen we niet omdat er al genoeg eitjes groeien. Dus ik zit nu na te denken over een spiraal zonder hormonen. Heb wel gelezen dat het naar is om te laten zetten maarja het is dan niet anders. Heb je er zelf al over nagedacht?
 
 
@RebeccaSam: 

Ja ik heb er al wel goed over nagedacht maar weet het nog steeds niet. Uit ervaring weet ik dat ik heel slecht op hormonen reageer. Ik heb tot nu toe geprobeerd: 5 varianten op de anticonceptiepil met alle nodige onacceptabele bijwerkingen, het hormoonspiraaltje en mijn cyclus tracken. Nu is dat laatste wel een risky dingetje gezien mijn vriend en ik dus beiden erg vruchtbaar zijn. Het moment dat we tegen elkaar zeiden: zullen we het vanaf deze maand even wat minder voorzichtig doen en kijken hoe lang het duurt was het al raak. Het hormoonspiraaltje heeft mijn lichaam 3 maanden lang geprobeerd uit te stoten alvorens we besloten dat de arts hem er maar uit mocht halen. Dus ook dat is geen optie meer. 

Nu heeft hij al twee kinderen uit een eerder huwelijk en ben ik er vrijwel zeker van dat ik het bij een derde toevoeging van ons samen wil houden. Dat betekent dat de optie jezelf onvruchtbaar laten maken ook op tafel ligt. Nu zijn artsen daar alleen niet zo happig op als je nog erg jong bent (begin en halverwege 30) en vinden we zelf dat het wel een heel rigoreuze 'oplossing' is. 

De opties die we nu eerst willen overwegen zijn: De Nuvaring en de Implanton. Nu zijn dat beide wel weer anticonceptie vormen met hormonen dus we moeten maar eens kijken wat dat doet. 

Gezien het feit dat mijn lichaam het hormoon spiraaltje niet wilde accepteren en het koper spiraaltje de mensturatie verzwaart wil ik die eigenlijk niet proberen. 


 
@Lyjam: Zo zie je maar weer hoe veel verhalen je hebt over anticonceptie en de 'bijwerkingen en gevolgen' er van.
Ik snap dat het voor jouw zeker een lastige keuze word, maar mocht je echt besluiten om jezelf onvruchtbaar te maken is de keuze dan toch uiteindelijk bij jouw? Of heeft de arts hierin echt wat te zeggen? En is eventueel jouw vriend bereid om er iets aan te doen? Ik weet niet of hij misschien al iets ouder is dan jij?
Het blijft lastig die anticonceptie puur om het feit dat overal hormonen in zitten. En zeker niet ieder lichaam reageert hier goed op zoals bij jouw en mij. Hadden ze nu maar gewoon anticonceptie voor mannen haha, dat zou een stuk makkelijker zijn. Oke buiten het condoom dan hé!!
Gelukkig hebben we nog wel even de tijd maar het blijft lastig, ik blijf ook alleen maar twijfelen. Misschien toch maar is een keer bespreken met de verloskundige die weten misschien toch nog meer te vertellen over de verdere mogelijkheden.
 
Hebben jullie trouwens al de namen helemaal vast staan? 

Ik dacht het te weten tot ik erachter kwam dat een collega van mij dezelfde twee (!) namen heeft gegeven aan haar dochtertje alleen dan andersom. Dus de 2e naam als 1e en visa versa. Dit maakte dat ik toch ging twijfelen aan de namen. Nu wilde ik wel de eerste naam langer maken en dan wel kort als roepnaam zodat het toch niet helemaal hetzelfde is. We waren er dus helemaal uit! 

En nu een week geleden zat ik op de bank; "...... En toch vind ik **** ook een mooie eerste naam." 
We waren er zó zeker van. Toch twijfel ik nu ineens heel erg. 

Zet bewust trouwens niet de namen hier in het topic omdat ik die graag geheim wil houden tot het einde en ik weet dat er familie/vrienden ook mee kunnen lezen hier. 
 
@lyjam, lastig hė, die namen. 
Wij hebben de namen wel echt vast staan. En ik moet zeggen, hoe verder ik bij bevalling kom, ga ik af en toe ook wat twijfelen. Maar dat komt denk ik omdat het tuurlijk niet niks is, n naam geef je mee voor het hele leven. Maar, bij ons helpt het altijd om gewoon n aantal keer de naam te noemen en te gebruiken in gesprekken zegmaar, zo wennen we wat meer aan de nieuwe naam. Heel gek misschien maar het werkt wel. ?
Maar mijn schoonzus is ook zwanger en iets later uitgerekend als mij, hopelijk hebben we niet dezelfde namen in ons hoofd, haha blijft spannend?
 
Wij hebben namen, al vanaf 20 weken ofsow denkik maar af en toe slaat toch de twijffel nog toe haha. Maar dan ga ik op zoek naar andere namen en kom ik toch niks leukers tegen?
Ik slaap ook weer slecht de laatste dagen. Vanacht werd ik wakker met het gevoel dat ik iets ‘lekte’ eenmaal op de wc wel beetje natte onderbroek (sorry voor de details) en een beetje wit slijm. Nu over de dag nog steeds af en toe een ‘druppel’ maar meer is het ook niet echt (wit slijm verlies ik wel meer en al een paar weken). 
Nu ga ik dan dus twijffelen he.. zou het geen vruchtwater zijn? Of verlies je dan meer? Het is ook echt wit doorzichtig en maar mijn idee niet plakkerig of slijmerig.  Maar echt wel minimaal. Ik wil ook niet voor elk wissewasje de verloskundige gelijk bellen.. Ik wacht het nog maar even af.. verder wel wat steken en krampen zo nu en dan maar niks bijzonders.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan