Hoi lieve meiden,
van harte met de kleintjes. Heerlijk dat ze er eindelijk zijn!
hier dan ook eindelijk nieuws vanaf een roze wolk alleen wel met een iets grauw randje..
op vrijdag 30 maart (mijn verjaardag) werd ik om 04.30 wakker van jawel... weeen! Heel mooi regelmatig om de 5 min en toenemend in kracht. De VK kwam om 11 uur en toen had ik 2 cm ontsluiting! Beetje een dooddoener want het kon dus nog steeds stoppen. Om 14.30 kwam ze terug en toen had ik 3,5 ongeveer. Om 17.30 weer en toen 4a5 cm. Toen was ik dus al 13 uur bezig en besloot de VK om de vliezen te breken om de gang erin te krijgen. Binnen een half uur kreeg ik enorme hoofdpijn en persweeen. Maar de ontsluiting bleef hangen. Mijn bloeddruk bleek 160/100 en er werd ineens met spoed een ambu gebeld en voordat ik het wist lag ik in de ambu met een weeenstorm aan persweeen en maar 5 cm ontsluiting. In het ziekenhuis bleek mijn bloeddruk ernstig hoog en werd bloed geprikt. Ik ging stuk van de pijn door de weeenstorm met persweeen en mijn hele buik bleef samen trekken. Uit het bloed onderzoek kwam een zwangerschapsvergiftiging en ik kreeg snel een ruggenprik om 21.30 Toen die eenmaal zat ging het opzich weer prima. Daarna ging de ontsluiting snel en om 01.00 uur had ik volledige ontsluiting. Om 01.45 is ons prachtige meisje Fauve geboren. Een perfect meisje 52 cm en 3562gram. Ik voelde me gelijk weer goed en we konden die nacht heerlijk genieten van ons mopje.
Mee volgende dag wou de arts ons nog even houden om de bloeddruk in de gaten te houden en zou eind van de dag beslissen of we naar huis mochten.
Alvast wat familie op visite om de kleine te bewonderen en ik voelde me steeds iets minder lekker worden. Op een bepaald punt raakte ik in een soort trance en de verpleging zag dat er iets niet goed ging. Het bezoek werd weggestuurd en binnen een half uur had de roze wolk die in de kamer hing plaats gemaakt voor een dikke onweersbui. Ik kreeg vreselijk buikpijn (bandgevoel), hoofdpijn, sterretjes en zag heel wazig. Er werd bloedgeprikt en kwamen verschillende dokteren binnen. Uit het bloed bleek dat ik HELLP syndroom had en ineens werd gevreesd voor een hersenbloeding of leverbloeding. De anesthesist werd in kennis gesteld en ik werd direct aan allerlei apparatuur aangekoppeld.
Verschillende medicijnen werkte gelukkig snel en door het snel handelen van de artsen kregen ze de situatie onder controle.
Op dit moment liggen we dus nog steeds in het ziekenhuis en gelukkig mogen de kleine meid en mijn vriend lekker bij me blijven. Ik knap heel langzaam op maar mag geen bezoek meer ontvangen dan naaste familie en zo min mogelijk prikkels om aan te sterken!
Godzijdank is mijm kleine meisje erg sterk en is ze onwijs tevreden! Mijn vriend neemt alle zorg op zich want ik mag en kan het bed niet uit. Dat vind ik wel erg moeilijk om te zien. Ik kan haar zelf niet aankleden of verschonen en moet alles door anderen laten doen. Ik weet dat mijn tijd er ook zeker komt maar hoop dat jullie allemaal heel hard van die kleine schatjes aan het genieten zijn! Er is op dit moment even niks anders belangrijker dan dat.
Geniet ervan lieve meiden. Zoals ik de afgelopen dagen weer heb meegemaakt is het allemaal niet zo vanzelfsprekend dat alles altijd goed gaat!
Liefs Ivanka
van harte met de kleintjes. Heerlijk dat ze er eindelijk zijn!
hier dan ook eindelijk nieuws vanaf een roze wolk alleen wel met een iets grauw randje..
op vrijdag 30 maart (mijn verjaardag) werd ik om 04.30 wakker van jawel... weeen! Heel mooi regelmatig om de 5 min en toenemend in kracht. De VK kwam om 11 uur en toen had ik 2 cm ontsluiting! Beetje een dooddoener want het kon dus nog steeds stoppen. Om 14.30 kwam ze terug en toen had ik 3,5 ongeveer. Om 17.30 weer en toen 4a5 cm. Toen was ik dus al 13 uur bezig en besloot de VK om de vliezen te breken om de gang erin te krijgen. Binnen een half uur kreeg ik enorme hoofdpijn en persweeen. Maar de ontsluiting bleef hangen. Mijn bloeddruk bleek 160/100 en er werd ineens met spoed een ambu gebeld en voordat ik het wist lag ik in de ambu met een weeenstorm aan persweeen en maar 5 cm ontsluiting. In het ziekenhuis bleek mijn bloeddruk ernstig hoog en werd bloed geprikt. Ik ging stuk van de pijn door de weeenstorm met persweeen en mijn hele buik bleef samen trekken. Uit het bloed onderzoek kwam een zwangerschapsvergiftiging en ik kreeg snel een ruggenprik om 21.30 Toen die eenmaal zat ging het opzich weer prima. Daarna ging de ontsluiting snel en om 01.00 uur had ik volledige ontsluiting. Om 01.45 is ons prachtige meisje Fauve geboren. Een perfect meisje 52 cm en 3562gram. Ik voelde me gelijk weer goed en we konden die nacht heerlijk genieten van ons mopje.
Mee volgende dag wou de arts ons nog even houden om de bloeddruk in de gaten te houden en zou eind van de dag beslissen of we naar huis mochten.
Alvast wat familie op visite om de kleine te bewonderen en ik voelde me steeds iets minder lekker worden. Op een bepaald punt raakte ik in een soort trance en de verpleging zag dat er iets niet goed ging. Het bezoek werd weggestuurd en binnen een half uur had de roze wolk die in de kamer hing plaats gemaakt voor een dikke onweersbui. Ik kreeg vreselijk buikpijn (bandgevoel), hoofdpijn, sterretjes en zag heel wazig. Er werd bloedgeprikt en kwamen verschillende dokteren binnen. Uit het bloed bleek dat ik HELLP syndroom had en ineens werd gevreesd voor een hersenbloeding of leverbloeding. De anesthesist werd in kennis gesteld en ik werd direct aan allerlei apparatuur aangekoppeld.
Verschillende medicijnen werkte gelukkig snel en door het snel handelen van de artsen kregen ze de situatie onder controle.
Op dit moment liggen we dus nog steeds in het ziekenhuis en gelukkig mogen de kleine meid en mijn vriend lekker bij me blijven. Ik knap heel langzaam op maar mag geen bezoek meer ontvangen dan naaste familie en zo min mogelijk prikkels om aan te sterken!
Godzijdank is mijm kleine meisje erg sterk en is ze onwijs tevreden! Mijn vriend neemt alle zorg op zich want ik mag en kan het bed niet uit. Dat vind ik wel erg moeilijk om te zien. Ik kan haar zelf niet aankleden of verschonen en moet alles door anderen laten doen. Ik weet dat mijn tijd er ook zeker komt maar hoop dat jullie allemaal heel hard van die kleine schatjes aan het genieten zijn! Er is op dit moment even niks anders belangrijker dan dat.
Geniet ervan lieve meiden. Zoals ik de afgelopen dagen weer heb meegemaakt is het allemaal niet zo vanzelfsprekend dat alles altijd goed gaat!
Liefs Ivanka