Op 19juni zijn wij de trotse ouders geworden van Nola Joan.
Op 17 juni braken in de avond mijn vliezen en kreeg ik direct hevige weeën om de 1. 5 a 2 minuten. Zo startte ik mijn 29e verjaardag (de 18e) denkend mijn kindje op mijn verjaardag te mogen ontvangen. Om 6 uur sochtends kwam de verloskundige en vertelde mij dat ik na 8.5 uur rug, been en buik weeen pas 1 cm ontsluiting had. Ik heb het daarna in bad weten te rekken tot 9 uur. toen de verloskundige de ontsluiting ging opmeten bleek ik 1.5 cm ontsluiting te hebben, terwijl ik constant last had van weeën stormen. Besloten om voor een ruggenprik te gaan. Om half 12 werd deze gezet. Werkte helaas maar aan 1 kant goed, waardoor ik links iedere keer na een uur weer heftige weeën voelde. Daarnaast weeën opwekkers gekregen, 3 keer een ophoging van de ruggenprik en op 't einde nog fentanil om de pijn te onderdrukken. Alles hielp steeds tijdelijk en de ontsluiting vorderde gestaag. Na 24 uur had ik 8 cm ontsluiting, maar bleek ik ook hoge infectie waardes en koorts te hebben en kreeg ik antibiotica erbij. Ook had nola in het vruchtwater gepoept en werd ze extra gecontroleerd. Haar hartslag bleef schommelen en ondertussen waren mijn vliezen al meer dan 24 uur gebroken. Een zuurstofmasker kwam nog te pas en uiteindelijk mocht ik na 29 uur en 40 min beginnen met persen. Gelukkig ging dit erg snel en werd Nola na 20 min geboren. Nola werd vrij snel overgeplaatst naar de couveuse afdeling waar ze een infuus kreeg met glucose en antibiotica. Haar maagje werd gespoelt en ze kreeg om de zoveel uur een prikje om haar bloedsuiker te checken. Ik lag op een andere afdeling ook aan het infuus en kon niet zomaar naar haar toe. Na 3 dagen mochten we naar huis. Al met al echt een nare ervaring die hopelijk gaat slijten. Nola doet het ondertussen erg goed en ik ben mega trots op haar.
Voor iedereen die ook al bevallen is, van harte gefeliciteerd! Voor diegene die nog moeten, geniet vooral van het moment dat je kleintje op je borst wordt gelegd. Dat is magisch ?