De geboorte van onze dochter verliep precies zoals ik van tevoren had bedacht dat ik het zou willen. Ik zou thuis willen bevallen, liefst 's avonds of 's nachts want dan zou onze zoon van 2 jaar gewoon thuis kunnen blijven slapen en direct na de geboorte erbij kunnen zijn. Ik wist ook wel dat geen enkele bevalling zou verlopen zoals je zou willen, maar soms gaat het toch wel zo. (De bevalling van onze zoon ging op zich wel snel en goed maar niet echt soepel, ik heb 1 uur en 10 minuten geperst wat ik vreselijk en verschrikkelijk pijnlijk vond en nog een knip erbij waar ik lang veel last van heb gehad.)En op een donderdag, na 39 weken zwangerschap, had ik overdag al wat voorweeen. In de loop van de middag had ik al het gevoel dat de baby er dezelfde dag nog wel zou kunnen zijn. Ik was op een verjaardagsfeestje en ben weggegaan zodat ik nog wat in huis kon doen voor de baby er zou zijn. Rond een uur of 19.00 moest ik de weeen weg gaan puffen. Terwijl we onze zoon in bed stopten stond ik tegen de commode te puffen. Hij had gelukkig niets door. Rond 20.30 vond mijn man dat de verloskundige maar eens gebeld moest worden omdat de weeen regelmatig kwamen. Om 21.00 uur was de verloskundige er, ik had 3 cm ontsluiting. Toch bleef ze omdat de vorige bevalling ook vrij vlot ging kon deze bevalling nog wel eens veel sneller gaan. Samen hebben we de kleertjes voor de baby gepakt, de lakens voor de wieg en we hebben nog de benodigdheden bekeken die ze uitstalde voor de bevalling. Ondertussen liep ik de weeen weg te puffen. Op zich heel relaxed allemaal. Op een gegeven moment heeft ze de kraamhulp gebeld. Zij was er rond 22.00, ik had toen 7 cm ontsluiting. Om 22.30 werden de vliezen gebroken, en vanaf dat moment ging het als een speer en waren de weeen absoluut niet meer op te vangen. Een uur later had ik volledige ontsluiting en begon ik met het opvangen van een wee die halverwege een perswee werd. Na nog een keer persen werd onze supergezonde dochter geboren. Wel een beetje ingescheurd, maar alles beter dan de knip die ik na de geboorte van onze zoon heb gehad. Toen ook de placenta er was werd onze zoon wakker van het gehuil van de baby. De bloederige spullen werden weggehaald en onze zoon kon gelijk bij ons allen op het grote bed. Het was groot feest! Na een tijdje moest ik gehecht worden en is mijn man met mijn zoon naar beneden gegaan en heeft hij TV ziten kijken met warme chocomelk met slagroom en spekjes, het was midden in de nacht! Hij had zo zijn eigen feestje. Tuurlijk, de bevalling deed ongelooflijk veel pijn, maar verder was het echt zoals ik me had voorgesteld hoe ik zou willen dat het zou verlopen! Ongelooflijk!
