Hier een vieze man, gnagnagna, nee hoor, maar wel even biechten:
Nou ik ben ook echt maar plaats dus net als Veerle en Dionne geen foto's (ook omdat ik trouwens geen digitale camera heb).
Mijn verhalen zijn ook echt, en mijn naam ook (tweede naam), maar SORRY SORRY SORRY de naam van mijn dochtertje niet. Mijn vriend zit in de IT en heeft nogal te maken met internet e.d. en voordat ik besloot dat ik mee wilde typen (ik las al wel; mee) heeft hij gevraagd of ik dat onder een pseudoniem voor onze dochter wil doen zodat zij niet na te zoeken is (daarom hebben wij ook geen baysite, helaas soms want vind die zelf erg leuk). En zijn naam niet wil noemen. Ook omdat ik best privé dingen typ (o.a. over mijn angstaanvallen die ik heb gehad). Ik respecteer het van miujn vriend maar voel me er regelmatig schuldig over naar de andere dames die wel de echte naam van hun kindje vertellen. Ik voel me dan erg paranoïde, maar mijn vriend heeft me wel een beetje bang gemaakt.
Overigens ben ik makkelijk op dit forum te traceren door mensen die mij goed kennen, want al mijn verhalen, twijfels en reacties zijn gewoon echt en eerlijk, maar ik moet bekennen dat ik tegen jullie soms eerlijker ben dan tegen vage kennissen over hoe ik mij voel/hoe het gaat/mijn ideeën en twijfels. Zo weet niet iedereen in mijn omgeving hoe zwaar mijn zwangerschap echt was en de meeste van jullie wel.
"Lotta" was trouwens tot een week voor de bevalling de naam die we hadden voor ons meisje. Ik wil vwel heel graag naar de volgende meeting komen, dan is het wat mminder openbaar.
Ik voel me heel schuldig maar het lucht wel op.
Zijn jullie nu boos of teleurgesteld? Eerlijke reacties graag.
En mijn persoon is echt helemaal echt hoor, en mijn naam en leeftijd en alles!!!!!
gr Irene
Nou ik ben ook echt maar plaats dus net als Veerle en Dionne geen foto's (ook omdat ik trouwens geen digitale camera heb).
Mijn verhalen zijn ook echt, en mijn naam ook (tweede naam), maar SORRY SORRY SORRY de naam van mijn dochtertje niet. Mijn vriend zit in de IT en heeft nogal te maken met internet e.d. en voordat ik besloot dat ik mee wilde typen (ik las al wel; mee) heeft hij gevraagd of ik dat onder een pseudoniem voor onze dochter wil doen zodat zij niet na te zoeken is (daarom hebben wij ook geen baysite, helaas soms want vind die zelf erg leuk). En zijn naam niet wil noemen. Ook omdat ik best privé dingen typ (o.a. over mijn angstaanvallen die ik heb gehad). Ik respecteer het van miujn vriend maar voel me er regelmatig schuldig over naar de andere dames die wel de echte naam van hun kindje vertellen. Ik voel me dan erg paranoïde, maar mijn vriend heeft me wel een beetje bang gemaakt.
Overigens ben ik makkelijk op dit forum te traceren door mensen die mij goed kennen, want al mijn verhalen, twijfels en reacties zijn gewoon echt en eerlijk, maar ik moet bekennen dat ik tegen jullie soms eerlijker ben dan tegen vage kennissen over hoe ik mij voel/hoe het gaat/mijn ideeën en twijfels. Zo weet niet iedereen in mijn omgeving hoe zwaar mijn zwangerschap echt was en de meeste van jullie wel.
"Lotta" was trouwens tot een week voor de bevalling de naam die we hadden voor ons meisje. Ik wil vwel heel graag naar de volgende meeting komen, dan is het wat mminder openbaar.
Ik voel me heel schuldig maar het lucht wel op.
Zijn jullie nu boos of teleurgesteld? Eerlijke reacties graag.
En mijn persoon is echt helemaal echt hoor, en mijn naam en leeftijd en alles!!!!!
gr Irene