Ik heb de afspraak geannuleerd, omdat mijn man het niet wilde, hij was echt aan het twijfelen en was er eigenlijk een beetje bang voor , voor wat er gaat komen..ondanks dat het ons 3e kindje wordt als het mag. Hij noemde van alles dat het leven zoo duur is en de boodschappen en de rekeningen en dat hij elk jaar op vakantie wilt gaan, bang dat hij zijn vrijheid hiervoor moet opgeven hij denk er heel anders over dan hoe ik erover denk. Ik heb gezegd dat we genoeg plek hebben in ons huis en in mijn hart. Ik heb een lege kamer. De 2e kamer slapen mijn dochtertje en zoontje , ieder zijn eigen bed en kleding kast . En in de lege kamer past ook een hele inboedel binnen. Maar ik merk aan hem dat hij het toch wel ook graag wilt en stiekem al zitten zoeken op zolder wat we nog allemaal hebben
denk dat hij het gewoon heel spannend vind terwijl ik er gewoon relax het rustig ga afwachten. Ik ben nu 30 en in Jan wordt ik 31. Als ik 35+ ben dan wil ik ze graag alle drie op de basisschool hebben dan is de leeftijds verschil ook niet ontzettend groot onderling en kunnen ze samen opgroeien en samen leuke dingen doen zonder dat het saai is voor de andere, dan hebben ze nog ongeveer dezelfde interesses. Oudste zal dan 7 jr zijn, middelste 5 jr en dan de baby . Over 4 jr , is mijn zoontje 11 jr , middelste 9 jr en de jongste 4 jr. Ik ben hier echt van mezelf overtuigd dat ik weer een kleine in huis neem. Ik heb lang nagedacht en ik ga echt niet op mijn man wachten...tot hij er klaar voor is mss gaat het dan moeizamer als ik steeds ouder wordt en zou het mijn lichaam het niet meer aankunnen. Lijkt mij hartstikke leuk en gezellig thuis. Dus nu ga ik opnieuw een afspraak inplannen om hem eruit te halen. Ik hou mijn cyclus bij en we gaan ervoor! Nu heb ik de knoop echt doorgehakt. Ik zie namelijk alleen maar voordelen en mijn man nadelen. Met zwakke excuses... dat we niet meer op vakantie kunnen gaan.. dan denk ik bij mezelf sinds wanneer zijn we dan wel gegaan (corona)? En afgelopen jaren hebben we het ook gedaan , wrm zou het niet lukken? Gewoon inplannen en blijven sparen. Toen zaten we in de schulden , geen zekerheid op een vaste baan, bijstand etc. Maar nu gaat het hartstikke goed, we hebben beiden een vaste baan, eigen auto. We doen genoeg leuke dingen, kinderen komen niks tekort. Dus het is allemaal goed gekomen. Van 1 naar 2 is een hele opgave maar van 2 naar 3 is het makkelijker, er is geen verschil qua drukte hoor ik van mensen om mij heen. En ze zitten op school de oudste 2. Dan ben ik heerlijk thuis met de kleine mocht het lukken.. want dat is bij mij nog een vraagteken.
Ik heb al een ledikantje, matrasje, hoeslakens, dekentjes, wipstoeltje, eetstoeltje, maxi-cosi, kinderwagen. De basis is er al. Moet alleen een grote kleding kast kopen van muur tot muur voor het hele gezin en dan een bedje erin en een badje met standaard. Meer heb ik niet nodig en kleertjes , doekjes en hydrofiele luiers, luiers
