Wie is (aanstaande) mama in het buitenland???




 



Naam
Leeftijd
Land
Ronde
aantal kinderen

J_I_G
30
Duitsland
2
1

Mamaita      
27
Spanje
8
0

Wietske
38
Duitsland
24
0

Luzern
25
Zwitserland
4
0

Anathema
28
Engeland
4
0

Heb er even een tabel van gemaakt voor de netheid...
 
Hoi Luzern,

Hee, wat leuk dat jullie hier ook gewoond hebben! Ik zit in het zuiden van Londen, net op de rand, dus het is best mooi groen. Vijf minuten rijden van ons huis ben je al buiten de stad tussen de bossen en heuvels enzo. Wat voor onderzoek doen jullie? Werken jullie aan een universiteit? (Sorry, nogal nieuwsgierig).

Ik heb in York gestudeerd en daar mijn man leren kennen. We zijn nu vijf jaar geleden naar Londen verhuisd, drie jaar geleden ons huis gekocht. Ik denk dat we dus nog wel even blijven zitten. De verhuizing was zo zwaar (we dachten nog op zn students: dat doen we wel even zelf met een busje!), dat mijn man om 2 uur 's ochtends toen we klaar waren zei: "Ik hoop dat je het huis leuk vindt, want we verhuizen noooit meer!"

Wat gek van die dokter in Exeter! Dat heb ik nou nog nooit meegemaakt! Het is wel een beetje hit and miss met dokters. Toen we net verhuisd waren hadden we een dokter die nooit luisterde en je zo snel mogelijk de spreekkamer weer uit wilde hebben.

Fijn zeg, om eens verhalen te kunnen uitwisselen over het leven in het buitenland! De meeste mensen hier zijn alweer vergeten dat ik een buitenlander ben, maar zelf vergeet je het toch nooit...

liefs,
a
 
quote: J_I_G reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('02-03-2009 17:18:25'));

Leuk leuk, het worden er steeds meer...



 @Anathema, gezellig toch, meekletsen op dit forum...Is gewoon heerlijk om af ent oe even je hart te luchten, je verhaal te doen, anderen te steunen enz enz...

 Ik woon zelf in zuid duitsland.In t begin had ik vooral de vriende van mn man, k was zeg maar gewoon in zijn kringetje gestapt.Maar nu k er ruim 2 jaar woon heb k ook zelf vriende en ik denk dat het wel makkelijker zal zijn als ''de 2e komt'' (moet eerst nog zwanger worden haha)Familie hebben we hier allebei niet, enerzijds jammer, maar goed, we vinden t zelf wel lekker zo.Heb je tenminste ook geen lastige schoonmoeder hahaha.
 
Ik kom maar weer eens kijken, leuk dat we al met een aantal meiden zijn hier!

Luzern: jou kende ik al via een ander forum, morgen je NOD? Spannend zeg! Laat je wel even wat weten?! Dus jullie zijn net nomaden van het ene naar het andere land? Vind je dat niet moeilijk?  Dat je nooit een echt thuis hebt? Of ben je er al helemaal aan gewend?
He, wat eng van die teek zeg, ik zou helemaal gek worden, helemaal als je al kringen er omheen ziet, je hoort soms van die enge verhalen! Heb je er nooit meer last van gehad?

Anathema: Heb je altijd zo ´n lange cyclus, dat is wel balen zeg, dan duren de maanden zoooo lang, kan ik me voorstellen. Ik vind van mezelf al dat ik een lange cyclus heb, tussen de 29 en 31 dagen, maar dat stelt dan ook niet veel voor.
Ik heb inmiddels wel goede vrienden hier, een belgisch vriendinnetje en de rest is allemaal spaans. Was wel even moeilijk in het begin, maar gelukkig had ik wel al gelijk de vriendenkring van mijn vriend, wat echt hele leuke mensen zijn. Maar is ook ontzettend belangrijk om een eigen groepje te hebben en gelukkig is dat me uiteindelijk toch ook wel gelukt, werk en sport is daarbij wel heel belangrijk geweest!
En heb heel veel geluk met mijn schoonfamilie, zijn ontzettende lieve mensen, dus dat is ook heel belangrijk, al mis ik mijn eigen lieve familie wel echt heel erg soms!

Wietske: Zijn jullie al 24 maanden bezig? Wat frustrerend joh! Bah, dat lijkt me wel ontzettend moeilijk.

Ik ben hier in Andalucía terecht gekomen vanwege mijn vriend, die ik in Nederland heb leren kennen, overigens. Na een maand of 14 heen en weer reizen, wat opp het laatst toch steeds moeilijker werd qua afscheid nemen  zijn we hier gaan samenwonen, heel fijn, heel gelukkig en soms goed om te bedenken hoe moeilijk die 14 maanden waren als je even een ruzie hebt, moet ik zeggen, hahaha!  
Ik ben naar hem toe gegaan omdat hij hier een dochtertje  heeft, voor mij dus een stuk makkelijker. Nu zijn we dus inmiddels al een tijdje bezig voor een kleine dreumes en we hopen dat het dit jaar  gaat lukken!
     
We moeten aan de tabel dag van de NOD toevoegen, kunnen we beetje meeleven met elkaar!
Wat ik wel grappig vind is dat ik soms in de berichtjes zie dat we al een tijdje in het buitenland wonen, aan bepaalde uitspraken, fouten, zinsopbouw, hihihi! Ja, dat gaat er toch insluipen! Ik denk al helemaal in het Spaans, hoe zit dat bij jullie?

Nou, meiden, ik moet gaan werken nu, ja, hier werken we ´s morgens en ´s middags met een paar uur ertussen om te eten en een evt siesta te houden, hier is het dus nog middag tot een uur of 8, grappig, he?!

Nou ik ga gauw in de auto springen, tot snel!
LIefs Mamaita
 
Ha! Inderdaad, mamaita, ik kan eigenlijk nauwelijks meer Nederlands spreken! Het is zo moeilijk, als je alle "volwassen" dingen voor het eerst in een ander land hebt gedaan - dan heb je er het vocabulair helemaal niet voor in het Nederlands! Hoe moet ik nu aan mijn moeder vertellen hoe het gaat met de verbouwing in ons huis als ik de hele transactie in het Engels heb gedaan?? Moeilijk. Ik denk ook de hele tijd in het Engels.

Kan je goed omgaan met het kindje van je vriend, trouwens? Dat lijkt me best moeilijk.

Wbt mijn cyclus, ik weet eigenlijk niet meer wat normaal is voor mij. Voordat we besloten dat we een kindje wilden (nou ja, voordat mijn man eindelijk toegaf aan mijn gedrein) was ik 11 jaar aan de pil. Ik HOOP dat mijn lichaam aan het ontpillen is en dat ik gauw een wat kortere cyclus krijg! Ben nu vier maanden bezig, en het was eerst 37 dagen, toen 44 (!), toen 36 en nu zit ik alweer op dag 40. Dus elke maand weer worstelen met hoop vs. het-is-vast-ontpillen.

J_I_G, waar komt jouw partner vandaan? Is die Duits? En hoe zijn jullie in Duitsland terecht gekomen?
 
Hai Anathema,

Nee, mijn man is niet duits, hij komt uit de Oekraine.Omdat hij al een keer was verhuisd,hebben we besloten niet in Nederland te gaan wonen maar in de stad waar hij al een paar jaar woont, gewent   is en vrienden heeft.Ik had overigens wel zin in ''eens wat anders...' en t bevalt me heel goed.We proberen 1x per jaar naar zijn fam te gaan en naar Nederland gaan we af en toe voor een paar daagjes.Zal overigens ook wel minder worden als er meer kindjes komen, nu met 1tje gaat het nog wel.
Gezellig hoor, met   jullie kletsen...ik merk dat ondanks dat we buurtjes zijn met NL er best veel anders is hier.Maar wel possitief anders...

Nou ik ga zo lkkr slapen, ben nog ongi en heb hoofdpijn.

XX JIG
 
Nou, dit keer was ik echt heel erg op tijd (28 dagen). Liever helemaal geen rd natuurlijk, maar goed, de onzekerheid van 'is het raak of niet' is toch heel wat vervelender. Vol goede moed de 5e ronde in. Heb er wel een beetje de p... in hoor :)

Oh, Anathema, moest je ook dreinen?? :) wat is dat toch met mannen, hebben ze dan helemaal geen nestel-gevoel? Mijn man is erg dol op kinderen, dus ik dacht: nou, als ik er eenmaal aan toe ben wil hij vast ook erg graag. Maar néé hoor, hij was opeens heel verstandig (hoe moet dat allemaal, we zitten hier maar tijdelijk etc etc.). Maar nu we weten dat we hier niet langer dan 8 maanden blijven (dan  is het in totaal zo'n 3 jaar) wil hij toch ook wel heel graag. Maar tóch begrijpt ie het niet als ik de laatste dagen voor mijn NOD een beetje zenuwachtig ben... zouden mannen dan tóch van Mars komen? :)

Ja, ons zigeuner-bestaan is soms wel wat lastig, maar ook wel leuk. Al zie ik er wel naar uit nu eens te settlen hoor! Dat wordt waarschijnlijk Istanbul, zijn ouders en vrienden zijn erg aardig (die van mij ook, hoor, :)) en hij is sowieso veel meer aan zijn land gehecht dan ik aan Nederland (wat is dat toch, ik lees bij jullie ook niet dat je verschrikkelijke heimwee hebt of zo... Is dat iets typisch voor Nederlanders? Het enige wat ik erg mis is ontbijtkoek en haring...). Maar ik zie wel dat je door dat vele verhuizen niet echt een hechte vriendenkring op kan bouwen, dus nu moet het een keertje uit zijn! Mijn familie ziet het niet helemaal zitten, Istanbul. Hebben er erg grappige ideeen over (iedereen loopt met een hoofddoekje en overal staan moskeeen en je kan er niet slapen want de muezzin roept je iedere keer weer wakker met zijn 'call to prayer') die niet helemaal met de werkelijkheid overeenkomen. Maar ja, vooroordelen zijn moeilijk uit de weg te ruimen...

Erg gezellig hoor, zo'n koffie-pauze met mede-Nederlanders, al is het dan virtueel. 'k vind het erg leuk om jullie verhalen te lezen!
 
Terug
Bovenaan