wie is er ook zwanger met een angststoornis?

Hallo Sil,
Het lijkt me inderdaad behoorlijk confronterend om een
boek te schrijven over een moeilijke tijd uit je leven. En ook wel spannend omdat je je
gevoelens en emoties voor iedereen zichtbaar maakt. Ik vind dat dus heel knap!
Ik denk ook echt dat veel moeders er wat aan hebben. Zelfs al hebben ze niet dezelfde problemen. Ik merk ook dat moeders moeten genieten van het moederschap.
En het lijkt inderdaad wel alsof iedereen dat ook doet. Maar ik weet zeker dat
er best veel moeders zijn   die niet alleen maar (of zelfs helemaal niet) genieten van hun
baby omdat het soms ook heel zwaar en onzeker is. (of die depressief of angstig e.d. zijn).
Mijn kinderen zijn 5 en 1,5. Twee meiden. Daar geniet ik super veel van!
Wat leuk dat we even oud zijn. Deze zwangerschap was ook niet helemaal gepland
eigenlijk maar wel heel welkom hoor.
Komen er bij jullie niet meer kindern omdat je denkt dat je dan weer depressief zou (kunnen) worden? Dat   lijkt me heel moeilijk te accepteren als je nog wel graag zou willen.
liefs Daan
 
Hoi Danie,
Zo het is druk hier, moest gewoon zoeken naar je topic.
Het grappige is dat ik nu eigenlijk gelijk na de bevalling weer nadacht over een baby. Terwijl ik na de eerste,  3 jaar lang nachtmerries heb gehad als ik dacht aan een tweede kindje. Deze keer is het zo anders. Ik snapte na de eerste nooit waarom moeders zo snel alweer een tweede wilden. Nu snap ik dat wel. Ik ben niet bang voor een volgende depressie, daar voel ik me nu te goed voor. Praktisch gezien wordt het gewoon erg moeilijk. We hebben  nu al moeten verbouwen voor de tweede. Dus hebben we besloten om het hierbij te laten.
Ik heb ook twee meiden, erg leuk!
Weet je wat het nu gaat worden?
Sil  
 
Hoi Sil

Het is inderdaad druk ja. Als we 1 dag niet schrijven moet je gelijk bladeren.
Eerst had ik dat niet door, en was ik erg verontwaardigd dat mijn topic zomaar verwijderd was.
Gelukkig maar dat je niet vanwege de kans op een terugkerende depressie geen
derde kindje meer mag krijgen. Twijfel je soms niet stiekem een beetje of is het
voor jou echt helemaal goed zo?
Wel grappig dat we allebei 28 zijn en 2 meiden hebben en ook allebei moeizame zwangerschap hebben(gehad). (dat laatste is natuurlijk niet grappig)
Woon je ook nog in de buurt van Zwolle?
Liefs Daan
 
Hoi Daan,
Nee, ik kom niet uit de buurt van Zwolle, maar uit de buurt van Rotterdam...
En ja, ik sta er zeker nog niet voor 100% achter dat het hier bij blijft. Maar goed, soms moet je alleen je verstand laten spreken en je hart even negeren. Maar zeg nooit, nooit!
Het voelt allemaal wel erg definitief zo; laatste keer in de wieg, laatstse keer bv, laatste keer bepaalde kleertjes aan.. elke keer is het een klein beetje afscheid nemen..
Hoe doen jouw meiden het samen?
Sil
 
Hoi Danie,

Ik ben een tijdje niet op het forum geweest. Mijn moeder is afgelopen vrijdag overleden. Ze had kanker. Vandaag hebben we haar begraven. Het was een mooie begrafenis met ontzettend veel mensen, maar het is wat dubbel allemaal. Ik voelde tijdens de begrafenis het kindje in me schoppen. Het ene leven stopt, het andere begint. Ben wel rustig nu. Schrijf snel weer, maar heb even tijd voor mezelf nodig.

Liefs Marielle
 
Hoi Marielle,

Wat verchrikkelijk voor je! Gecondoleerd.
Je vertelde dat ze ziek was, maar ik wist niet dat het zo slecht met haar ging.
Als je weer de behoefte hebt om te praten (schrijven) kunnen we miss ook wel
gaan msnen ofzo. Dat is soms fijner dan dat je weet dat iedereen het kan lezen.
Maar allereerst heel veel sterkte,
liefs Daan
 
Hoi Sil,
Nou, we hebben een tijdje niet geschreven he?
Hoe is t met jou?
Ik wilde eigenlijk aan je vragen of je msn hebt en of ik je dan mag toevoegen.
Dat kletst net iets makkelijker denk ik!
Met mij gaat t op dit moment wel goed.
Ik ben erg benieuwd hoe het met jou gaat!
Ik hoop snel weer wat van je te horen
Liefs Daan
 
Hoi,

ik heb al 8 jaar een angststoornis. Nu ik zwanger ben moet ik mn medicijnen blijven nemen en door de hormonen werken ze minder goed dus ben ik veel angstiger en heb meer paniekaanvallen. Gelukkig kan het geen kwaad voor t kindje.

Ik probeer ook pijnstilling te krijgen tijdens de bevalling want een paniekaanval terwijl je ligt te bevallen houd het alleen maar tegen, de adrenaline stopt de weeen en dat wordt een hele lang zit dan.
 
Verder is het dagelijks leven best zwaar omdat ik angstiger ben enzo en nog eens de hele dag door zwak, ziek en misselijk ben vanwege de hormonen. Ik wil niet zielig doen ofzo maar ik had gehoopt dat het minder uitputtend zou zijn. Nu maar hopen dat het maar tot de 12de week duurt. :)    

Hoe ervaar jij je zwangerschap trouwens??
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan