wie is er ook zwanger met een angststoornis?

Hoi Danie,
Da's idd weer een tijdje geleden. Druk, druk, druk...
Met mij gaat het prima, hoewel ik op dit moment weer zoveel heb te doen, dat ik erg moet  oppassen om mezelf niet voorbij te lopen. Maar soms kan het even niet anders hé.
Verder heb ik van de week gehoord dat de spreidbroek van mijn jongste eraf mag en ben ik dus superblij!
Ik heb helaas geen msn, maar anders kunnen we misschien gewoon mailen? Mijn adres; silenries@kpnplanet.nl
Hoe gaat het verder met jou en met je twee meiden?
Sil
 
hoi Angela,
Die eerste maanden zijn inderdaad echt heel rot.
Je bent vaak labiel en ziek en moe en dan ook nog last van angsten en paniek!
Ik hoop dat je snel weer opknapt!
Ik ben vandaag 21 wkn zwanger en dan gaat het lichamelijk vaak wel
wat beter. Maar ik blijf wel een stuk angstiger dan normaal.
Heb je wel mensen in je omgeving waar je je problemen mee kan delen?
Je kunt in ieder geval altijd hier terecht!
Sterkte!
liefs Daan
ps: hoelang ben je nu zwanger?
 
Hoi!!!

Ik ben een vrouw van 28 jaar en 23 weken zwanger van ons eerste kindje.
Ik heb al verschillende jaren een angst/paniekstoornis, ook heb ik daar altijd medicijnen voor gebruikt. Nu afgelopen sept ik voelde me goed en ik begon af tebouwen met mijn medicatie. Ik zat lekker in mijn vel, dus ik dacht waarom niet.
Ineens was ik zwanger en ik genoot met volle teugen, ik was er zeer goed aan had totaal geen kwaaltjes alles was goed!!!
Tot voor een paar weken geleden kreeg ik weer een angst-aanval, ik bleef hier in hangen.
Heb het lang uitgesteld maar uit eindelijk toch naar de huisarts gegaan, en hij verwees me toch erop om mijn medcijnen weer te gaan gebruiken. Zucht, dit wilde ik echt niet.
Ik bleef in dubio wel of geen medicatie gebruiken, verloskundige op de hoogte gebracht en liet me weten dat ik zelf alleen die keuze moet maken. Maar als ik zo met mijn gevoel in de weer blijf dat het ook slecht is voor het kindje! Ik heb veel huilbuien gehad en de knoop doorgehakt om toch met medicijnen te beginnen. Ze hebben me gezegd dat het geen kwaad is voor het kindje. Ik heb altijd veel baat gehad met deze mediciijnen, en ik wil me weer vrolijk voelen en genieten van het geen wat ik in mijn buikje heb groeien!!! Wie heeft ook zoiets meegemaak?
 
hoi Maudie,
Wat moeilijk voor je!
Maar ik denk dat je een verstandige keuze hebt gemaakt. Ik heb zelf geen medicijnen
maar ik weet wel dat er inderdaad medicijnen zijn die gewoon kunnen in de zwangerschap.Ik heb daar ook naar gevraagd voor het geval het toch nodig zou zijn.
En ik ken  alleen maar  vrouwen die met medicatie bevallen zijn van gezonde kindjes.
Ik zou me dus proberen niet ongerust te maken over je kindje want als je
huisarts het zegt zit het echt wel goed. Maar ik begrijp het wel hoor, want ik zou
het ook best moeilijk vinden. Als je even je hart wil luchten dan kan dat hier!
succes!
liefs Daan
 
Hoi Daan!

Fijn dat je even hebt gereageerd!
Het is een moeilijker keuze geweest en ik ben gisteren pas begonnen met de medicijnen en als ik  ze in neem dan heb ik een brok in mijn keel!!!
Maar er zijn niet voor niks deskundige die zeggen dat je wel medicijnen kan nemen tijdens je zwangerschap!
Wel voel ik me al beter, gewoon omdat ik de stap heb genomen en niet meer in dubio zit!   Mijn man staat achter mijn besluit en wilt ook dat ik lekker in mijn vel zit!!
Dat geeft ook al een fijn gevoel!
Groetjes Maud
 
Hoi Maud,
Ik leef echt met je mee! Wat rot dat je elke keer bij het innemen
een brok in je keel krijgt. Ik kan het me goed voorstellen hoor. Maar nogmaals,
het kan echt geen kwaad en helemaal niet als je huisarts dat zegt! Zij hebben
er al zolang ervaring mee. Ze schrijven die medicijnen echt niet voor als ze het niet
zeker weten!
Gelukkig dat je je nu wel wat rustiger voelt.
Ik vind het knap dat je deze beslissing hebt genomen. En het is natuurlijk heel
fijn dat je man achter je staat.
sterkte he meid!
groetjes Daan
 
Terug
Bovenaan