WIEBELMEIDEN 9!!!!!

Gisteren na het opstaan kreeg ik ontzettende buik- en rugpijn. Zo erg dat ik zelfs aan het puffen was. Snel umcg gebeld en er was nog een gaatje voor een echo.
Met mijn moeder in de auto en toen begon de pijn aan de linkerkant. De  pijn werd steeds erger. Ik heb de hele rit naar Groningen alleen maar gekronkeld van de pijn en alleen maar gekreund, het was echt een helse rit met een helse pijn.
In het ziekenhuis aangekomen bijna op knieeën naar een rolstoel en zo scheurden we naar de afdeling waar ik moest zijn. Ik kon niet eens zitten in de rolstoel zo'n pijn. Op de afdeling aangekomen zagen ze gelijk dat het menens was en ze hebben me meteen op een brancard gehesen. Meteen kwamen de artsen eraan en hebben ze mijn kleren uitgetrokken, dat kon ik zelf echt niet meer. Ik dacht dat ik doodging, zo'n pijn.....
Echo gemaakt en het hartje klopte!! Dat had ik niet meer verwacht, had tussen alle pijn door (alweer) afscheid genomen van ons kindje.
De arts was bang dat ik een buitenbaarmoederlijke zwangerschap had, maar aangezien er maar 1 teruggeplaatst is en ik niet aan alle klachten voldeed, was dat het ook niet. Verder niks te zien op de echo. Het enige wat het dan kon zijn was een gedraaide eierstok. Van de gynaecologische stoel weer op de brancard gehesen, ik werd gek van de pijn. Alles eruit gekotst (sorry...). De arts zei dat ik opgenomen zou worden en dat ik naar een andere afdeling gereden zou worden waar ik pijnstilling zou krijgen, zodat ze me klaar konden maken voor de ok, want die eierstok moest onmiddelijk teruggedraaid, anders sterft'ie af.
Boven aangekomen op een ander bed gehesen en daar begon het circus.
Eentje ging mijn bloeddruk meten, een ander mijn temperatuur, weer een ander stelde me allemaal vragen voor de operatie (narcose) en weer een ander maakte mijn infuus klaar.

En toen ineens..... zakte de pijn helemaal weg........
dus even geen pijnstilling. Weer inwendig onderzocht en gedrukt, maar het was weg! Wat een opluchting was dat. De eierstok was uit zichzelf weer teruggedraaid........

Heb nog een paar uur (nuchter) gelegen voor het geval het terug zou komen, ik zou dan meteen geopereerd worden, maar het was klaar!!!
Halverwege de middag mocht ik naar huis.

Schrijf zo even verder!!

Pink
 
Jeetje Pink,

wat zul je geschrokken zijn en wat een pijn heb je gehad! Echt niet normaal. Een gedraaide eierstok, wist niet dat dat bestond.

Wel een geruststelling dat het goed is met jullie beeb, kan me voorstellen dat je o-zo-bang was dat het mis zou gaan.

Moet je nu onder controle blijven ofzo, voor het geval je eierstok weer draait?

Gaat het verder wel goed met je? Erg misselijk?

En Mier, met jou?

Liefs, Ukkie
 
Hoi,


Waaattttt... Pink wat een verhaal zeg. Dan schrik je je toch helemaal de pleuris??? Sorry voor mn taalgebruik... Ik zat met schrik je verhaal te lezen en kon weer opgelucht ademhalen vanaf het moment dat je schreef dat het hartje klopte. Jee, het klinkt echt als een helse pijn zeg. Toch fijn dat die eierstok toch nog zelf gedraaid en je niet geopereerd hoefde te worden. Hoe kan het eigenlijk dat ie gedraaid was? Komt dat door de behandelingen?

Mier... tja... heb je niet veel te vertellen, ha ha ha!! Heb je vandaag nog gesproken en gisteren ook, dus ja... weet precies hoe het met je gaat. Denk aan je en spreek je vast vanavond weer.

Hier gaat het al weer beter dan gisteren. Gisteren kwam er echt niks uit mn handen en vandaag heb ik ze eens flink laten wapperen en beneden is alles goed aan kant! Nog wasje gedraaid en nog (sexy) regenlaarzen gaan kopen (he Mier).
Met Benthe gaat het redelijk. Eten en drinken gaat al wat beter dan gisteren, maar is nog steeds huilerig en soms gewoon lastig... hopelijk gaat het snel weer over.
Wel is ze nog steeds ontzettend druk met spelen en alles ontdekken. Heerlijk om naar te kijken!

Ik ga nog ff bij de mama's kijken.

Liefs Anoek
 
zo pink wat een verhaal!! dat is schrikken! nog nooit van gehoord trouwens!
hoe kan zoiets nou?? blij dat het nu weer goed gaat! en een erge gerustelling dat je het hartje heb gehoord zeg!! doe maar goed rustig aan hoor!!

ukkie is heb je nog een sms gestuurd,beetje late reactie!! sorry! maar mijn moeder belde dus ik dacht dan stuur ik zo wel terug maar helemaal vergeten! dom dom dom!

anoek ja jij sexy ding!! met je sexy laarzen en handschoenen  heb je al voor de cam gezeten hahahahahahaha!

xxx mier
 
Hahahahahaha.....Nee, mannetje is nog niet online geweest.
Maar moet eerst nog even oefenen, dus zet jij je cam maar vast aan

Oh ja en de handschoenen zijn geel met groen en rode bloemetjes.... of waren het nu aarbeitjes???
 
Ja, 't was ook echt schrikken. Dacht echt dat ik ons ukje kwijt was.....
Het is inderdaad een gevolg van de behandeling, toch soort van overstimulatie. De eierstok is nog erg groot en omdat de baarmoeder ook groeit, kan alles wat in de knel komen. Hij kan door een onverwachte beweging zijn gedraaid. Ik vermoed dat de oorzaak donderdagmiddag al is geweest toen ik heel erg moest niezen in de auto. Normaal ga ik altijd helemaal dubbel zitten en druk ik op mijn eierstok om de druk te verlichten, nu was ik aan het rijden en zat ik dus rechtop met beide handen aan het stuur. het niezen deed ontzettend veel pijn aan mijn eierstok......
Als hij draait, wordt er een bloedvat afgekneld en kan de eierstok afsterven. Daarom is het ook erg belangrijk dat je snel geopereerd wordt, zodat hij teruggedraaid kan worden, anders ben je hem kwijt. Waarschijnlijk (zeiden ze) is'ie weer teruggedraaid omdat er misschien toch nog wat bloed door het bloedvat pompte. Door die beweging kan het zijn dat hij teruggedraaid is.

Ben er heel erg van geschrokken en moet eerlijk zeggen dat het er geestelijk nu ook wel op aan begint te komen hoor! Eerst de hele behandeling, was toen erg positief omdat het goed voelde, dan de enorme blijdschap tijdens en na de positieve test, dan de teleurstelling na de 1e echo, dan weer verbijstering en wederom enorme blijdschap na de 2e echo en nou dit...
Ik heb eigenlijk al 2x afscheid van ons kindje genomen, maar gelukkig deed'ie het gisteren supergoed.
Ben blij dat ik niet onder narcose hoefde, de kans zo vroeg in de zwangerschap is dan 50 % dat je kindje het overleeft, maar gelukkig hoeven we daar niet aan te denken.

Ben alleen erg bang dat het terugkomt. Op dit moment overheerst toch wel de angst. Ik hoop dat woensdag alles goed lijkt en dat het dan maar gauw kerst is dan ben ik 12 weken en dat is toch weer een mijlpaal.

Liefs Pink
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan