Zo gefrustreerd!

Lieve nieuwe moeder,Heel erg herkenbaar dit alles en geloof me... te weinig slaap maakt je koppie helemaal gek! Onze zoon is ondertussen 16 weken en moet iedere 3 uur gevoed worden, dus ook snachts ( door de sonde) En steeds een half uur of uurtje slaap dat breekt gewoon op.Ik wil met alle liefde je kleintje hier 24 uur bij me houden hoor zodat jij kan slapen, bedoel of ik er 1 of 2 moet voeden dat maakt me niets uit.Onze zoon sliep ook niet in zijn ledikantje omdat hij er simpelweg te klein voor is. In een wiegje gaat dat veel beter. We doen het muziekje aan uit de zazu knuffel en daar wordt hij heel rustig van.Dikke knuffel!
 
Lieve nieuwe moeder,Heel erg herkenbaar dit alles en geloof me... te weinig slaap maakt je koppie helemaal gek! Onze zoon is ondertussen 16 weken en moet iedere 3 uur gevoed worden, dus ook snachts ( door de sonde) En steeds een half uur of uurtje slaap dat breekt gewoon op.Ik wil met alle liefde je kleintje hier 24 uur bij me houden hoor zodat jij kan slapen, bedoel of ik er 1 of 2 moet voeden dat maakt me niets uit.Onze zoon sliep ook niet in zijn ledikantje omdat hij er simpelweg te klein voor is. In een wiegje gaat dat veel beter. We doen het muziekje aan uit de zazu knuffel en daar wordt hij heel rustig van.Dikke knuffel!
 
Lieve schat ! Ik zou voor jezelf sws morgen de dokter bellen en daar praten!Ik heb mij ook zo slecht gevoeld als hoe jij het nu omschrijft !Ik zat na 10 dagen bij de huisarts en moest daar 2x per week terug komen en kreeg een psycholoog om mee te praten.Wanneer JIJ je beter zal voelen kan je ook alles veel meer aan en hebben!Nu heb ik wel ervaren dat het echt een hormoon kwestie is en zeker niet altijd zo erg als je zelf denkt.En tuurlijk over een aantal weken zal je je beter voelen maar daar heb je nu niks aan want je leeft nu en je voelt je nu zo rot en je wilt je nu beter voelen!Bel morgen de dokter en bespreek dit en geef ook aan dat de kleine zoveel huilt. Misschien kunnen ze hem even checken of door naar een kinderarts ! Ik snap je zooooo goed 
 
Natuurlijk kun je er niks aan doen dat je je zo voelt! Ik moet ook wel zeggen dat het voor het eerst moeder worden behoorlijk wordt onderschat. Het is niet niks he, ineens ben je verantwoordelijk voor een klein mensje; een levend wezentje! En dan die hormonen. Ik blijf erbij dat dat echt heel zwaar wordt onderschat in de maatschappij! Daar mogen ze wel eens nader onderzoek naar doen. Ikzelf ben van nature een heel erg nuchter en relaxed persoon, echter heb ik met name na de bevalling ervaren dat hormonen echt rare dingen doet met je!Nu viel het bij mij gelukkig allemaal wel mee vergeleken met jou, maar toch, zelfs ik maakte me soms druk/zorgen om dingetjes, dat mijn man zei: hallo, doe s relaxed! Zo ken ik je helemaal niet!Daarbij komend heb jij ook nog eens een hele heftige bevalling achter de rug, ook iets wat naar mijn onziens totaal wordt onderschat! Je wordt uiteindelijk maar naar huis gestuurd zo van: ‘ tja, het loopt niet altijd ecen soepeltjes! Veel sterkte en beterschap... Wat doet zoiets mentaal met je? Nou.. dit dis! En dat in combinatie met je hormonen..... Echt waar, zoals eerder gezegd en ook meerderen hier hebben aangegeven: ga eens langs bij de huisarts. Dat is voor jou nu de enige juiste plek denk ik.Zorg dat je zelf tot rust komt. Je kunt inmers pas goed voor je kleintje zorgen, als je eerst ook goed voor jezelf zorgt!Wat betreft slapen van je kleintje in ledikantje: geef het de tijd. Die kleiene voelt jouw stress. Maak een vast ritueeltje, stel je kleine gerust en heb in het begin niet teveel verwachtingen. Slaapt ze bij jullie op de kamer, of op eigen kamertje? Misschien anders even tijdelijk bij jullie op de kamer laten slapen? Succes met alles! Geloof me (en alle anderen hier): het wordt serieus beter. Het is cliché, maar waar. Jouw tijd van genieten komt ook nog, echt waar! Als julloe dalijk wat meer aan elkaar gewend zijn, je kleine wat meer gewend is aan de grote boze wereld, de ellendige krampjestijd voorbij is.....☺️
 
Jeetje, wat rot dat je je zo voelt. Ik had eerlijk gezegd dezelfde eerste gedachten als KL-E. Je bericht komt een beetje negatief over. Er is niks goed met de kleine, je had zeker gedacht dat de baby na de geboorte een engeltje zou zijn en alles op z'n plek zou vallen?. Echter, ik weet ik uit ervaring dat de eerste weken loodzwaar zijn, er zijn weinig nachten die je kan doorslapen en de baby vraagt om voeding en genegenheid/aandacht. De kleine moet gewoon nog wennen aan deze wereld. Ik denk dat meer ouders dit zo ervaren. Ik heb de eerste weken ook als zwaar ervaren, 2 dagen weeën en de bevalling had mij en mijn vriend ook gesloopt. Ik kan niet herinneren dat ik ooit moeier was. Toch hebben wij samen het toch gedaan en ja, ook vaak door ploegendiensten te draaien zodat we allebei aan onze slaap toekwamen. Het ging beter toen onze dochter de late avondfles niet meer wilde en de nacht ging doorslapen. (met 6 weken bij ons) Vanaf dat moment ging het allemaal een stuk beter. Dat moment zal voor jou ook komen. Maar je zal nog wel ffies geduld moeten hebben. En die zware tijd gaat echt over. Heb er gewoon vertrouwen in en probeer te genieten van de kleine. Hij/zij voelt heel goed aan dat jij je niet zo goed voelt. Probeer wel positief te blijven. En ik hoop dat je ook steun bij je partner vind, zodat jij ook aan je rust kunt toekomen. En anders, hoop ik dat je op tijd hulp zoekt, al is het alleen maar om erover te praten. 
 
Heb je een wiegje of anders de bak van de kinderwagen? Grote kans dat hij daar wel in wil slapen of dat dat uiteindelijk gaat lukken. Dat voelt meer geborgen. En zet hem dan bij jullie in de slaapkamer snachts. En als het echt niet wil leg hem op een voedingskussen tussen jullie in. Ik heb de eerste nachten met m'n baby op mijn buik geslapen. Niet ideaal maar we sliepen daardoor wel. Ik niet heel diep maar rustte wel wat uit. Zodra ze bewoog was ik al wakker dus ze kon niet van me af vallen. Ga eerst proberen dat jullie allemaal kunnen slapen en dan komt het slapen in ledikant later wel. Daar heb je nog tijd genoeg voor om hem daaraan te laten wennen als hij wat ouder is en alles beter gaat. Als je je zo blijft voelen, ga dan inderdaad naar je huisarts. Mijn roze wolk kwam ook pas later maar zo erg als jij je voelt heb ik niet gehad. Ookal heb ik me soms onzeker en hulpeloos gevoeld. Hou je sterk meid! 
 
Het wordt echt beter!! Een baby huilt overigens niet voor niks honger, luier, vermoeidheid,pijn, alleen of het is wel iets voor bijvoorbeeld een osteopaat of huisarts iets aan kan doen.. mijn tweede heeft verborgen reflux en ik ga morgen naar een osteopaat de eerste 2 weken heb ik ook niet geslapen. Ik heb me er bij neergelegd en toen ging het met mijzelf ineens beter. Ga alsjeblieft overdag slapen als je kindje wel slaapt ik kon dat niet omdat ik nog een peuter heb rondlopen en laat alle huishoudelijke dingen door familie en vrienden opknappen maar zorg dat je slaapt als je kindje slaapt!! Echt je knapt ervan op!fv hielp hier wel na ren week bv gegeven te hebben ik gaf ook meer dan ervoor staat maar ik heb gewoon een kind met veel honger. Trek aan de bel en veel sterkte komende tijd
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan