Zoontje van drie wil niet avondeten

Hallo babykid en monique,

als ik zo jullie "verhalen" lees voel ik me een ontzettende aansteller: mijn zoontje eet gelukkig buiten het avond eten gewoon goed.
Wat lijkt me dat moeilijk als je kind helemaal niet wil eten; jij als ouder weet wat het beste voor je kind is en dan kan je niets aan zijn/haar gedrag veranderen: pfhoe, ik leef met jullie mee! (en dan denk je dat je pas in de pubertijd met dat soort gedrag te maken krijgt...)

Monique: dank je voor de tip; ik ben er inderdaad achter dat hoemeer aandacht ik eraan besteed hoe slechter  hij eet. Zo was hij laatst een banaan aan het eten en mijn vriend zei zoiets van; als je dat opeet krijg je daarna een lolly... Hup banaan (waar hij daarvoor heerlijk van aan het eten was) in de prullenbak. Moet nu mn vriend nog overtuigen dat hij niet op wel/niet eten reageert!

Babykid: dank je dat je me op de hoogte houd, ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren.  

Meiden: ik wens jullie alletwee veel sterkte met jullie kids; ik hoop dat ze snel met een oplossing komen en dat jullie ondanks jullie zorgen nog wel van jullie kinderen kunnen blijven genieten!

Veel liefs NIka
 
quote: studiemam reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-08-2007 08:55:03'));

Hallo babykid en monique,

als ik zo jullie "verhalen" lees voel ik me een ontzettende aansteller: mijn zoontje eet gelukkig buiten het avond eten gewoon goed.
Wat lijkt me dat moeilijk als je kind helemaal niet wil eten; jij als ouder weet wat het beste voor je kind is en dan kan je niets aan zijn/haar gedrag veranderen: pfhoe, ik leef met jullie mee! (en dan denk je dat je pas in de pubertijd met dat soort gedrag te maken krijgt...)

Monique: dank je voor de tip; ik ben er inderdaad achter dat hoemeer aandacht ik eraan besteed hoe slechter  hij eet. Zo was hij laatst een banaan aan het eten en mijn vriend zei zoiets van; als je dat opeet krijg je daarna een lolly... Hup banaan (waar hij daarvoor heerlijk van aan het eten was) in de prullenbak. Moet nu mn vriend nog overtuigen dat hij niet op wel/niet eten reageert!

Babykid: dank je dat je me op de hoogte houd, ben benieuwd wat er verder gaat gebeuren.  

Meiden: ik wens jullie alletwee veel sterkte met jullie kids; ik hoop dat ze snel met een oplossing komen en dat jullie ondanks jullie zorgen nog wel van jullie kinderen kunnen blijven genieten!

Veel liefs NIka nou we zijn nog niet veel verder opgeschoten hoor,waren bij de dietiste weet je wat ze zei geef hem maar te eten wat hij echt wil eten stommer antwoord als dat had ik nog niet gehoord.en de kinderarts in groningen zei van er moet iets gebeuren maar we weten nog niet hoe of wat ,omdat onze zoon net een stukje onder het gemiddelde zit kwa lengte en gewicht.dus we zeiden al als we hem nu al die jaren nu geen vitamines hadden gegeven dan ,oh danwas hij al lang opgenomen geweest.en nu komt het zijn we verwezen naar zwolle naar jeugdzorg waar we zelf achter aan moeten bellen.
dus van kastje naar de muur gestuurd.en ons jochie voelt zich alleen maar slechter.
echt het is hopeloos na zoveel jaar nog niet de hulp die wij hadden verwacht,kan wel janken ,alleen al om dat onbegrip terwijl er zoveel kinderen zijn die dit hebbben en worden geholpen.maar goed heb nu echt zoiets van wat moeten we nou wij weten het niet meer .wel zeggen van er moet iets aan gedaan worden maar daar kun we het mee doen .

 
Tjee babykid,

Wat verschrikkelijk frustrerend voor jullie; je maakt je zorgen om je kind en dan krijg je nu nog niet de hulp die jullie nodig hebben.
En misschien een idee: hebben jullie al alternatieve zorg geprobeerd, zoals homeopathie of iets dergelijks?
Ik weet dat ze daar bijv met eetlustopwekkende kruiden en dergelijke werken. Of evt een kinderpsychiater?
Ik weet het verder ook niet, maar misschien dat jullie daar wel de hulp (en aandacht voor het probleem) krijgen die jullie nodig hebben. jeugdzorg vind ik weer zover gezocht, volgens mij houden die zich weer met hele andere problemen bezig...(maar weet het ook niet hoor; overal waar je evt hulp kunt krijgen valt natuurlijk te proberen!)
Wat ik alleen niet duidelijk in je verhaal kan terugvinden is of ze al naar evt lichamelijke problemen hebben gekeken: het heeft natuurlijk geen zin om met mentale hulp of kruiden aan te komen als er een lichamelijk probleem is dat zorgt voor het niet eten....
Tjee, het is niet eens mijn kind en ik ga al van de ene hoek naar de andere om een oplossing te bedenken: ik kan me alleen maar voorstellen hoe het voor jullie moet zijn....
Ik wens jullie heeeel veeeel sterkte ermee en hoop dat jullie (en vooral jullie kleine man) snel de hulp krijgen die jullie nodig hebben!
(hou je me nog op de hoogte?)

Veel liefs en sterkte Nika
 
Oeps sorry...
ff de berichtjes teruggelezen en ze gaan er dus vanuit dat het NIET lichamelijk is...
Misschien dat homeopathie/psychologie dan toch een mogelijke oplossing is?????

Liefs Nika
 
Mijn dochter wil wel eten, maar vaak geen aardappelen en groente. De ene keer wel vlees en de andere keer niet. Ik weet ook even niet hoe ik dit moet aanpakken.

Hendrina
 
Hoi
Tja, sommige verhalen zijn wel heel erg zeg, moeilijk lijkt me dat! Maar het is niet te vergelijken met kinderen die alleen het avondeten weigeren, of er maar een paar hapjes van eten. Deze kinderen eten verder wel en zullen dus genoeg voedingsstoffen binnen krijgen, en op den duur echt wel wat meer gaan avondeten ( als ze een jaar of 4 zijn?).

Inmiddels werkt het stickersysteem ook niet meer altijd bij ons... wij proberen het ook gewoon gezellig te houden en te negeren.
Maar gisteren moesten we toch wel een lach verbijten. Onze zoon zei: 'ik hoef niet meer'. Wij reageerden daar helemaal niet op. En gingen met hem praten over de creche, wat hij daar allemaal beleefd heeft, dan vergat hij het weer. Maar even later: 'ik hoef niet meer'. En op een gegeven moment (echt met zo'n blik van: ik eet lekker niet, zie je wel hoe sterk mijn wil is) zei hij wat luider en verontwaardigd: 'ik hoef niet meer heeeeee'.
Heel duidelijk dat het dus gewoon uitdagen is.
Succes allemaal!
 
Hallo,

Hoewel mijn zoontje geen slechte eter is, is het wel een kieskeurige eter. Wellicht zitten er wat tips bij hetgeen ik heb uitgeprobeerd.
Mijn zoon is een trage eter, moet eerst tot rust komen aan tafel en gaat dan ineens eten, als wij al klaar zijn, dus. In het begin ruimden we af, met als gevolg dat ie niks gegeten had, maar nu blijven we nog wat langer zitten.
Ook wil hij weten wat het is, voordat ie ook maar een hap in zijn mond stopt. Als je een lepel naar zijn mond brengt, wijkt ie naar achter, maar als ie eenmaal weet wat erop zit, gaat het meestal wel naar binnen.
Hij eet, denk ik daarom, ook liever geen eenpansmaaltijden, dus een bord pasta, rijst of couscous prima, maar dan de couscous apart het vlees apart en de groenten apart. Alles op een fonduebordje zeg maar...
En de pastasaus moeten we meestal achterwege laten. Hij krijgt altijd eerst  een bordje met, maar ik zorg wel dat ik een versie zonder achter de hand heb.
Ik  laat  hem ook meestal helpen in de keuken. Kan ie alvast wennen aan hetgeen ie gaat eten, scheelt zo weer een kwartier :)
We hebben de regel aan tafel dat ie iets mag laten liggen als ie het echt niet lust, maar niet voordat ie een flinke hap heeft geprobeerd. Dat gaat niet altijd even makkelijk, maar daarin zijn we wel  consequent gebleven. Hij leert hierdoor wel hoe iets smaakt. Het is al een paar keer voorgekomen dat hij iets wat kokhalzend weer op zijn bord terecht kwam, de volgende keer vrolijk naar binnen gelepeld werd.
Als ie iets echt niet lust en daardoor te weinig eet, krijgt ie nooit brood als vervanger. Wel heb ik komkommer, peen, tomaatjes en paprika standaard in de koelkast liggen als opvuller en geef ik dan als toetje een banaan of ander vullend fruit als extra of als vervangend toetje. De volgende dag vleeswaren op zijn brood in plaats van zoet en dat tekort is ook weer aangevuld.
In de supermarkt mag ie vaak kiezen tussen twee groenten. In het begin liet ik hem kiezen zonder voorbeelden, met als gevolg dat ik ineens op internet een recept moest gaan zoeken voor venkel, dat was niet zo'n goede zet dus :)

Inmiddels proeft ie dat een wit snoepje een aardbeismaak heeft zonder dat ie dat op de verpakking heeft kunnen zien en geeft ie aan dat appel en komkommer  op elkaar lekker smaakt...
 
Nog even een aanvullend berichtje, want ik heb niet helemaal naar beneden gelezen, alleen globaal de bovenste paar verhalen, alvorens ik een reactie gaf.
Nu mijn berichtje geplaatst is, lees ik toevallig ook weer wat naar boven en kom ik termen tegen als dietisten en psychologen en in dat kader is mijn verhaal behoorlijk misplaatst.    Excuses daarvoor en heeeel veeeeel sterkte!
 
Terug
Bovenaan