Zwaar zo'n kleintje

Ik vond de eerste weken ook het zwaarst! En geloof me, een uurtje slaap doet echt wonderen. 
Regel dit zsm!! Vraag vriendinnen (schoon)ouders etc om dagelijks langs te komen of dat je je dochter even afzet, maak eventueel een schema zodat ze minimaal een uur overdag even langskomen zodat je kunt rusten. 
Ik heb ook een heftige bevalling & spoedkeizersnee gehad, maar het geluk gehad dat ouders 24/7 klaarstonden en mijn partner ook. Ik heb hierdoor eigenlijk een droomkraamperiode gehad waarbij er voor ons dagelijks vers werd gekookt, het huishouden werd gedaan en we ook genoeg konden slapen. Maar dit wel na de eerste helse weken. Pas na een paar maanden waren wij allen gewend aan de nieuwe situatie en konden we alles zelf oppakken. Nu een jaar later kijken we terug naar een geweldige periode, maar zeker met de nodige moeilijkheden.. 
heel veel sterkte en trek aan die noodbel!! 
 
Ooh zooo herkenbaar ik zit er als jij ook midden in! Onze jongen is 2week+3 en het is heel fijn om te lezen dat je niet de enige bent die het ondanks dat hij heeeeel lief is het ook heel pittig vind en er inderdaad 24/7 voor hem te zijn!
 
Heel herkenbaar! Onze kleime is mu 3,5 week oud. Ook ik heb een spoedkeizersnede gehad.
Heb hier een behoorlijke dip/trauma van gehad. Voelde me totaal niet gelukkig, had zoveel moeite met het stukje herstel en dacht na elke voeding: "kan ik hem nu kwijt"
Jeetje wat schrok ik daarvan. Ik moest toch genieten. Eigenlijk je kleine bij andere mensen uit de handen kijken. Ik wilde niet zon moederzijn die ik nu was. Kon ook alleen maar huilen. 
Bij borstvoeding voelde ik me helemaal niet goed. Voelde me een melkkoe. Met pijn en moeite ben ik daarmee gestopt. Ik weet dat het de beste voeding is, maar niet als het ten koste gaat van de moeder die ik kan zijn. Met de fles voel ik me veel beter. Ook mijn vriend neemt een voeding over.. kolfen kan in jou geval ook een goede optie zijn.
Daarnaast zat ik erg met het stukje herstel. 6 weken niet dit en niet dat. Had het me zo anders voorgesteld.
Op aanraden ben ik mijn bevallingsverhaal gaan schrijven. Tranen vloeien daarbij, maar dat is juist goed. Tip begin eerst met steekwoorden. Je raakt namelijk delen kwijt met de tijd. Het heeft mij al heel wat goed gedaan. Voel me nu iets beter. 
Mocht ik toch nog last ervaren (na de kerst heb ik mijzelf voorgesteld) dan ga ik EMDR doen op aanraden van de verloskundige. 
 
Fijn om jullie reacties te lezen.  Ik hoor inderdaad meer dat t goed komt. Dat zal ook wel natuurlijk. Kijk ontzettend op tegen de nacht. Ze heeft deze avond van half 7 tot 10 uur gehuild en tig keer gedronken. Nu slaapt ze.  Net nog een beetje gedronken. Terwijl ze om half 11 weer de fles mag met afgekolfde melk.  Hoop niet dat ze vannacht ook constant komt. 
Ik heb ook jaa gedacht om over te stappen op fv maar ik wil de bv echt even een goede v kans geven. T is gewoon slopend door alles erom heen. 
 
Ik weet niet wie de term roze wolk heeft bedacht maar die bestaat de eerste weken echt niet!
Wij zijn 5,5 week geleden bevallen van de tweede en hebben soms echt gedacht,  waar zijn we aan begonnen! Ik geef geen borstvoeding dus af en toe kan mn man ook de fles geven. Wellicht wat kolven zodat je man het ook een x van je over kan nemen?
En wat ze hierboven ook zeg,  het wordt indd beter.  Op week 4 had ik echt mn dieptepunt,  wat heb ik me ongelukkig gevoeld. Was heel prikkelbaar,  emotioneel en voelde me echt en wrak.  Nu 1,5 week verder voel ik me zoveel beter.
Zijn met onze dochter ook bij een osteopaat geweest voor de krampen en tijdens die behandeling heb ik veel met de behandelaar gepraat en dat heeft me zo goed gedaan. Het was bijna als een sessie met de psycholoog maar dan even van mama tot mama. Ik ben daarna echt stukken rustiger geworden en ook de kleine.  
Maar neem je tijd en vraag aanvraag ouders of schoonouders of ze overdag en keer voor de kleine willen zorgen en de fles willen geven, dan kun jij ff paar uurtjes slapen.  In het ergste geval huilt de kleine een x een paar uurtjes.  Dat overleven de oppassers echt wel een de kleine wordt er om niet perse slechter van. 
 
Maar onthou,  het zijn allemaal fases en het wordt beter!
 
Zeker herkenbaar!!
Ik heb ook een keizersnede gehad, vond dit ook erg lastig. Ik wilde heel graag voor mn kleine man zorgen, maar veel kon ik nog niet. En wat dacht je van al die hormonen die nog door je lijf gieren!! Vooral de eerste weken waren pittig. Ik heb echt veel hulp gevraag van mn ouders en schoonouders. Dit moet je echt doen, anders trek je het niet. Daarbij heb je ook nog een flinke buikwond die echt tijd nodig heeft om te herstellen. Verkijk je hier niet op! Je komt jezelf anders keihard tegen en misschien wel op n moment dat je het helemaal niet kan gebruiken.  
 
HHeyhey,
ik nu 4 weken mama via spoedkeizersnee van een klein dametje. En ik weet precies wat je bedoelt met die gevoelens. Dat komt door slaaptekort/hormonen/en onzekerheid. Ik heb de eerste 2 weken gejankt?! Om helemaal niks, puur als ik dacht aan mijn huilen begon ik te huilen ??‍♀️. Echt hormonen! Dan komt die giga verandering van je lijf er zo plots bovenop, is ook flink wennen, misschien zelfs pijn. Bij mij alleen de eerste 3 dagen, daarna viel het weer mee. 
Maar dan: de baby. Ik weet niks, lijkt het ineens?! Al mijn angsten komen naar boven. En ook het gevoel dat mijn leven helemaal veranderd is, en ik niet meer mezelf kan zijn? Alleen nog maar mama. Die gedachte viel zwaar, en is totaal niet waar! Dat weet ik nu wel, maar die eerste 2 weken ga je nog niet eens een blokje om met de baby. Dus je voelt je helemaal geisoleerd. Plus tel daarbij je slaapgebrek: supercombi....zeker voor een persoon die altijd spontaan leefde. 22.00u savonds nog even de stad in, terrasje? Tuurlijk! Even wandelen? Binnen 2 minuten stond ik vroeger buiten. Of ‘ff’ naar de winkel...tja plannen: heftig hoor. 
Dus die gevoelens zijn normaal, blijkt wel. Nu mijn tips voor jou:
kolven lijkt me slim! Dan kan je partner ook eens overnemen, en jij douchen en slapen. Zodra je je baby ietsje langer kent val je in een gezonder ritme. Je leert echt snel hoe wat waar...maar die eerste weken zijn echt sjit! Ik geef fles, maar toen kreeg ze krampen, dus ee gebruiken nu annique rooibosthee ipv water bij de flesvoeding. Helpt gelukkig super. Maar ze wilde niet in slaap vallen na de fles? Continu jengelen/huilen. Moet haar steeds vasthouden. En dan een half uur voor de volgende voeding in slaap vallen, en met klokslag word mevr weer wakker dan. Nu ben ik erachter dat ik haar net ietsje warmer aan moet doen. Niet overdrijvennatuurlijk. Maar door de temperatuur te laag sliep ze niet in. Weer iets geleerd! 
Maar goed, tips voor jou:
- anderen om hulp vragen is heel moeilijk in de eerste weken, ik weet het, zelf aan je partner. Want je kan die controle niet loslaten dus hoe wil jij slapen als je kind wakker is en je misschien over 5 minuten wakker huilt? Toch even vragen of je partner savonds eens een uurtje overneemt!
- houd je emoties in de gaten. Krijg je een frustratie: uit die nooit naar de kleine, die kan er ook niks aan doen. Loop direct even weg en laat ff doorjanken, ookal wil je dat niet horen. (Ik heb veel geduld, maar zelfs ik flipte laatst, moest echt even weg lopen)
- bedenk echt of het je de borstvoeding geven waard is. Zit er een reden achter? Babys doen het ook super goed op flesvoeding he. Of op zn minst kolven. Dan heb je ook meer controle over de cc wat de kleine binnen krijgt en weet je dat het daar al niet aan ligt. En dan kun je het ook eens uit handen geven.
- en als laatste: HOUD HET EINDDOEL IN ZICHT! Het blijft echt niet zo moeilijk/pijnlijk en onzeker. Tel voor alles 3 maanden uit en evalueer dan opnieuw. Dan heb je een doel, ipv dat je denkt dat het never ending zo is, wat ook niet kan. Want dan zouden mensen maar 1 kind hebben als het zo’n helse ervaring bleef ? neem niet veel op je vork en ga niet haasten naar je doel. Leer je baby kennen en verdiep je ook eventjes in de dunstan techniek over de huiltjes. Ik zweer het je, ik had het nooit bedacht maar het klopt!! Neh is honger, eh is boertje enz enz. Super fijn ? zowieso al goed dat je hier getypt hebt hoor, geeft ook al verwerking voor jezelf om het toe te geven. maar bedenk dit: NIEMAND kan helemaal klaar zijn en meteen goed zijn in papa en mama spelen! Het is een leerproces ??
 
Ik heb geen keizersnee gehad en geef flesvoeding maar ook ik vind het met tussenpozen loodzwaar hoor! Mijn man werkt ook gewoon weer dus ik zit veel alleen thuis met een baby die erg veel huilt. Ik heb mijn moeder na een week of 4 gevraagd of ze een paar daagjes wilde komen om te helpen het huis te poetsen. Ze heeft toen smorgens onze kleine mee naar beneden genomen, heel stiekem, en wij konden daardoor nog even slapen. Heel fijn was dat! Nu komt ze elke 2/3 weken een paar daagjes, ze maakt dan schoon waar wij niet aan toe komen, of heedt quality time met haar kleinzoon, dan maak ik schoon. Het zijn kleine dingen, maar de zorg wordt even overgenomen, en je hebt iemand om twgenaan te kletsen en je onzekerheden te delen. Ik vind het heel fijn!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan